Jak wspomniał DevSolar w swoim komentarzu, to naprawdę zależy od tego, jak zdefiniujesz „główny”, ale oto kilka przypadków migrantów przenoszących się z Nowego do Starego Świata.

Z Karaibów do Europy

Według (brytyjskiego) National Archives, między 1948 a 1970,

prawie pół miliona ludzie opuścili swoje domy w Indiach Zachodnich, aby zamieszkać w Wielkiej Brytanii

Doszło również do znacznej migracji do Francji i Holandii. Według Migracja z kolonii do Europy Zachodniej od 1800 roku

W 1975 roku we Francji metropolitalnej mieszkało ponad 100 000 migrantów z Karaibów .

Ponadto około 180 000 imigrantów z Surinamu przybyło do Holandii, głównie między 1975 a 1980 rokiem.

Od Ameryka Północna do Afryki Zachodniej

Kolejna, znacznie mniejsza, ale jednak historycznie znacząca migracja z Nowego do Starego doprowadziła do powstania Liberii. Wiązało się to z migracją około 13 000 Afroamerykanów w XIX wieku.

Tak, było.

Jak pokazuje ta infografika, nastąpiła migracja wsteczna haplogrup DNA C1a i A2a z Ameryki Północnej (cóż, Beringia. ..) z powrotem do Azji.

Źródłem infografiki są Tamm E, Kivisild T, Reidla M, Metspalu M , Smith DG i in. (2007) Beringian Standstill and Spread of Native American Founders. PLoS ONE 2 (9): e829. doi: 10.1371 / journal.pone.0000829.

Mogą istnieć inne (późniejsze) migracje wsteczne; Zrozumiałem, że na twoje pytanie zostanie udzielona odpowiedź na jedno „tak” i w tym momencie przestałem szukać.

Oprócz odpowiedzi Larsa Bosteena na temat współczesnej migracji kilkaset tysięcy mieszkańców Ameryki Południowej wyemigrowało do Hiszpanii w ciągu ostatnich dziesięcioleci, a Brazylijczycy stali się największą grupą obcokrajowców w Portugalii. Inne kraje europejskie o mniejszych powiązaniach i wspólnym pochodzeniu z Ameryką wydają się gościć mniejsze populacje.

Ponadto, jeśli tag „rdzenni Amerykanie” w pytaniu oznacza, że ​​PO jest bardziej zainteresowany migracją potomków rdzennych Amerykanie niż migracja Amerykanów pochodzenia europejskiego, migracja Ekwadoru do Hiszpanii może kwalifikować się jako największa transatlantycka migracja ludzi pochodzenia rdzennego lub mieszanego.

Konie ewoluowały na kontynencie północnoamerykańskim, wyemigrowały przez most lądowy Beringa, a następnie wyginęły w obu Amerykach.

Pytanie jest otagowane jako native-americans i alaska , chociaż używa terminu new-world , co jest perspektywą czysto eurocentryczną. Ponadto nie jest od razu jasne, co oznacza „Stary Świat” w odniesieniu do miejsc innych niż właściwa Europa; lub jeśli pytanie koncentruje się na rzeczywistych rdzennych Amerykanach lub osobach i instytucjach, które najechały Wyspę Żółwi i teraz twierdzą, że geografia jest ich własnością na mocy podboju. Należy tu również zauważyć, że jeńcy wojenni rdzennych Amerykanów (powszechnie określanych jako „niewolnicy”) byli wysyłani do Europy z „Nowego Świata” przed zniesieniem „niewolnictwa” w „Nowym Świat"; co nie jest migracją , ale raczej taktyką wojenną mającą na celu przejęcie i kontrolę ziemi pierwotnych ludzi z „Nowego Świata”; ieg, patrz Koloniści wysyłali rdzennych Amerykanów za granicę jako niewolników, autor: Gillian Kiley-Brown

Podczas gdy tubylcy byli zmuszani do niewoli i poddaństwa już w 1636 r., dopiero w 1636 r. Wojna króla Filipa, że ​​tubylcy zostali zniewoleni w dużej liczbie, pisze Fisher w studium. Wojna między 1675 a 1676 rokiem postawiła przywódcę rdzennych Amerykanów, króla Filipa, znanego również jako Metacom, i jego sojuszników przeciwko angielskim osadnikom kolonialnym.

Podczas wojny kolonie Nowej Anglii rutynowo wysyłały rdzennych Amerykanów jako niewolników na Barbados na Bermudy , Jamajka, Azory, Hiszpania i Tanger w Afryce Północnej, mówi Fisher.

Zapytali, dlaczego ludzie pochodzenia europejskiego nie migrują lub nie „karawany” wstecz masowo do Europy. Wniosek, jaki wyciągnęliśmy, jest taki, że warunki, które spowodowały masowy wyjazd z Europy między 1500 a 1900 rokiem, nadal istnieją; a ludzie, którzy twierdzą, że są pochodzenia europejskiego w „Nowym Świecie”, w rzeczywistości nie są zainteresowani powrotem do ziem i kultury, do których twierdzą z racji rzekomego rodowodu lub „pochodzenia”, jak potwierdzają dowody.

Ludzie, którzy twierdzą, że są „Żydami” robią częściej migrują do Izraela, który można by uznać za „Stary Świat”, chyba że, ponownie używając terminu „Stary Świat”, pytanie odnosi się tylko do regionów Europa właściwa, czyli eufemistycznie; to znaczy, pytanie nie przedstawia konkretnych narodów ani lokalizacji geograficznych, precyzujących dokładnie, gdzie „Stary Świat” rzekomo się zaczyna lub kończy, z pewnością nie z perspektywy jednostek, które nie identyfikują się jako „Europejczycy”; lub jeśli takie pojęcia „Starego Świata” istnieją przede wszystkim jako nostalgia w umysłach jednostek, które twierdzą, że są pochodzenia europejskiego, jako wyraz eurocentryzmu, negując fakt, że „Stary Świat” może być również stosowany do „Afryki” lub „Australii ", i in .; ponieważ określenie „Stary Świat” nie jest często spotykane na żadnej mapie.

W każdym razie patrz Alija

(USA: / ˌæliˈɑː /, UK: / ˌɑː- /; hebr. עֲלִיָּה aliyah, „ascent”) to imigracja Żydów z diaspory do Ziemi Izraela (po hebrajsku Eretz Israel). Określany również jako „akt wejścia w górę” - czyli w kierunku Jerozolimy - „dokonanie aliji” poprzez przeniesienie się do Ziemi Izraela jest jedną z najbardziej podstawowych zasad syjonizmu.

Alija z Ameryki Łacińskiej

W argentyńskim kryzysie politycznym i gospodarczym 1999–2002, który spowodował run na banki, zlikwidował miliardy dolarów w depozytach i zdziesiątkował Klasa średnia Argentyny, większość z szacowanych 200 000 Żydów w kraju, została bezpośrednio dotknięta. Około 4400 zdecydowało się zacząć od nowa i przenieść się do Izraela, gdzie dostrzegli okazję.

Ponad 10 000 argentyńskich Żydów wyemigrowało do Izraela od 2000 r., Dołączając do tysięcy wcześniejszych argentyńskich imigrantów, którzy już tam byli. Kryzys w Argentynie dotknął również sąsiedni Urugwaj, z którego około połowa 40-tysięcznej społeczności żydowskiej wyjechała, głównie do Izraela, w tym samym okresie. W latach 2002 i 2003 Agencja Żydowska dla Izraela rozpoczęła intensywną kampanię publiczną w celu promocji aliyah z regionu i zaoferował dodatkową pomoc ekonomiczną dla imigrantów z Argentyny. Chociaż gospodarka Argentyny poprawiła się, a niektórzy, którzy wyemigrowali do Izraela z Argentyny, cofnęli się po wzroście gospodarczym kraju Ameryki Południowej od 2003 r., Argentyńscy Żydzi nadal imigrują do Izraela, choć w mniejszej liczbie niż wcześniej. Społeczność argentyńska w Izraelu liczy około 50 000-70 000 osób, jest to największa grupa latynoamerykańska w kraju.

Odnotowano również imigrację z innych krajów Ameryki Łacińskiej, które doświadczyły kryzysów, chociaż przybyło ich w mniejszej liczbie. i nie kwalifikują się do takich samych korzyści ekonomicznych, jak imigranci z Argentyny do Izraela.

W Wenezueli rosnący antysemityzm w tym kraju, w tym przemoc antysemicka, spowodował, że w latach 2000. coraz więcej Żydów przeniosło się do Izraela. Po raz pierwszy w historii Wenezueli setki Żydów zaczęły wyjeżdżać do Izraela. Do listopada 2010 r. Ponad połowa 20-tysięcznej społeczności żydowskiej w Wenezueli opuściła kraj. ^{51, 52}

Alija z Ameryki Północnej

W Izraelu mieszka ponad 200 000 imigrantów z Ameryki Północnej. Od czasu powstania Izraela w 1948 r. Obserwuje się stały napływ imigracji z Ameryki Północnej. ^{82, 83}

Kilka tysięcy Amerykańscy Żydzi przenieśli się do Mandatu Palestyny, zanim powstało państwo Izrael. Od powstania Izraela w 1948 r. Do wojny sześciodniowej w 1967 r. Alija ze Stanów Zjednoczonych i Kanady była minimalna. W 1959 roku były prezes Stowarzyszenia Amerykanów i Kanadyjczyków w Izraelu oszacował, że z 35 000 amerykańskich i kanadyjskich Żydów, którzy dokonali aliji, pozostało tylko 6 000. ⁸⁴

Po wojnie sześciodniowej w 1967 r. i późniejszej euforii wśród światowego żydostwa znaczna liczba przybyła pod koniec lat 60. i 70. podczas gdy wcześniej była to zwykła strużka. W latach 1967-1973 60 000 Żydów z Ameryki Północnej wyemigrowało do Izraela. Jednak wielu z nich później wróciło do swoich pierwotnych krajów. Szacuje się, że 58% amerykańskich Żydów, którzy wyemigrowali do Izraela w latach 1961–1972, wróciło do Stanów Zjednoczonych. ^{85, 86}

Podobnie jak imigranci z Europy Zachodniej, mieszkańcy Ameryki Północnej imigrują do Izraela częściej w celach religijnych, ideologicznych i politycznych, a nie finansowych lub związanych z bezpieczeństwem. ⁸⁷ Wielu imigrantów zaczął przybywać do Izraela po pierwszej i drugiej intifadzie, w 2005 roku przybyło ich 3052 - najwięcej od 1983 roku. ⁸⁸

Nefesh B „Nefesh, założona w 2002 roku przez rabina Yehoshuę Fassa i Tony'ego Gelbarta, działa na rzecz wspierania Aliyah z Ameryki Północnej i Wielkiej Brytanii, zapewniając pomoc finansową, usługi w zakresie zatrudnienia i usprawnione procedury rządowe. Nefesh B’Nefesh współpracuje z Agencją Żydowską i rządem Izraela nad zwiększeniem liczby imigrantów z Ameryki Północnej i Wielkiej Brytanii.

Po globalnym kryzysie finansowym pod koniec 2000 roku wzrosła imigracja amerykańskich Żydów do Izraela. Ta fala imigracji została wywołana niższą stopą bezrobocia w Izraelu w połączeniu z zachętami finansowymi oferowanymi nowym imigrantom żydowskim. W 2009 roku alija była najwyższa od 36 lat, kiedy to 3324 Żydów z Ameryki Północnej dokonało aliji. ⁸⁹

Co do „dlaczego”: niewymuszona migracja jest oportunistyczna. Przeprowadzka w inne miejsce jest ryzykowna i wymaga wysiłku, aby rozpocząć migrację do pewnego stopnia cierpienia w bieżącej lokalizacji lub przynajmniej znacznej obietnicy poprawy w miejscu docelowym.

Wybitnymi przykładami są irlandzki głód czy gorączka złota w Kalifornii. Mówiąc bardziej ogólnie, migracja Europejczyków, która nie była bezpośrednim wynikiem prześladowań religijnych i głodu, była motywowana dostrzeganymi możliwościami za granicą, których nie było w kraju.

Niektóre z możliwości miały charakter społeczny - feudalny, ściśle zorganizowany Społeczeństwa XVII i XVIII wieku surowo regulowały życie zwykłych ludzi, podczas gdy dokument założycielski Stanów Zjednoczonych wyraźnie stwierdzał, że „Życie, wolność i dążenie do szczęścia” były „nieodłącznymi i niezbywalnymi prawami” człowieka.

Bardziej bezpośrednie, materialistyczne możliwości wiązały się z obfitością zasobów naturalnych, głównie ziemi, która jest atrakcyjna dla członków społeczeństw przedindustrialnych, posiadających w pełni swoje umiejętności (głównie młodych, żądnych przygód, energicznych ludzi). ¹

Dzięki tej analizie możemy przewidzieć, że kierunek migracji może się odwrócić, gdy szanse w obu Amerykach wydają się znacznie gorsze niż w Europie. Starzejąca się i kurcząca się populacja europejska może generować atrakcyjne możliwości zatrudnienia i mieszkania, a złe rządy w obu Amerykach (w tym w USA, jeśli się na to spojrzeć) mogą zmniejszyć tam możliwości. Jak zauważyli inni, taki trend można już zaobserwować.