Hiroszima, pierwsze miasto, było „ważnym składem wojskowym i portem załadunkowym w środku miejskiego obszaru przemysłowego. Jest to dobry cel radarowy i jest tak duży, że duża część miasta mogłaby być rozległa są uszkodzone. Sąsiednie wzgórza, które mogą powodować skupienie [sic] efektu, który znacznie zwiększyłby obrażenia od wybuchu. Z powodu rzek nie jest to dobry cel zapalający. (sklasyfikowany jako cel przeciwlotniczy) " ^[1] . Były też cztery inne możliwe cele: Kokura, Niigata, Jokohama i Kioto. Były trzy kryteria wyboru celów:

• Cel był większy niż 3 mil (4,8 km) średnicy i był ważnym celem na dużym obszarze miejskim.
• Wybuch spowodowałby skuteczne zniszczenia.
• Cel był mało prawdopodobny do zaatakowania do sierpnia 1945 r. „Każdy mały i ściśle wojskowy cel powinien znajdować się na znacznie większym obszarze narażonym na obrażenia od wybuchu, aby uniknąć nieuzasadnione ryzyko utraty broni z powodu złego umieszczenia bomby ”. ^[2]

Pierwsze źródło podaje:

Możliwość omawiano zbombardowanie pałacu cesarza. Uzgodniono, że nie powinniśmy tego zalecać, ale wszelkie działania związane z tym zamachem powinny być podejmowane przez władze zajmujące się polityką wojskową. Uzgodniono, że powinniśmy uzyskać informacje, na podstawie których będziemy mogli określić skuteczność naszej broni przeciwko temu celowi. ^[1]

Tokio było uważane za cel, ale nie miało tak dużej wartości strategicznej jak inne miasta. Gdyby Japonia miała zostać zaatakowana, to od południa, a Tokio nie było na południu. Z wyjątkiem Niigaty wszystkie cele znajdowały się na południu. Kioto zostało ostatecznie usunięte z list, ponieważ sekretarz wojny Stanów Zjednoczonych spędził tam miesiąc miodowy. Został on zastąpiony przez Nagaski, który ostatecznie został wybrany na drugą bombę.

Stany Zjednoczone prawdopodobnie nie wybrały Tokio w celu przeprowadzenia bombardowania atomowego, ponieważ było to siedziba cesarza i większość wysokich rangą oficerów. To są dokładnie ludzie, których nie chcesz zabijać, jeśli chcesz negocjować kapitulację, ponieważ są to ludzie, z którymi negocjowałbyś.

Stany Zjednoczone zdecydowały zrzucić bomby na wojskowe cele i centra przemysłowe które miały istotne znaczenie wojskowe, takie jak porty i lotniska. Nagasaki było właściwie drugorzędnym celem, był głównym portem. Zła pogoda uniemożliwiła Bockscarowi zrzucenie drugiej bomby atomowej na Kokurę.

Z notatek z pierwszego spotkania Komitetu Docelowego (wiosna 1945 r.)

Tokio jest możliwe, ale teraz jest praktycznie całe zbombardowane i spalone i jest praktycznie gruzem, pozostały tylko tereny pałacowe na stojąco. Rozważanie jest możliwe tylko tutaj.

To samo było w przypadku większości japońskich miast. Od Stworzenia bomby atomowej .

Komitet zawęził swoje kwalifikacje do trzech: „ważne cele w dużym obszarze miejskim o średnicy ponad trzech mil”, które były „zdolne do skutecznego uszkodzenia przez wybuch” i „prawdopodobnie nie zostaną zaatakowane do sierpnia przyszłego roku”. Siły Powietrzne zgodziły się zarezerwować pięć takich celów na bombardowanie atomowe.

Najbardziej godne uwagi jest to, że Kioto było w pewnym momencie głównym celem

Kioto - Ten cel to miejski obszar przemysłowy z populacją 1, - 000 000 . Jest to dawna stolica Japonii, a wielu ludzi i branż jest tam przenoszonych, ponieważ inne obszary są niszczone. Z psychologicznego punktu widzenia zaletą jest to, że Kioto jest intelektualnym centrum Japonii i ludzie tam są bardziej skłonni docenić znaczenie takiej broni jako gadżetu.

Kiedy generał Groves przekazał to Stimsonowi, sekretarzowi wojny, Stimson sprzeciwił się

Poinformowałem go i powiedziałem, że Kioto jest preferowanym celem. Był to pierwszy, ponieważ był tak duży, że nie mielibyśmy wątpliwości co do skutków bomby… Od razu powiedział: „Nie chcę zbombardowania Kioto”. Następnie opowiedział mi o swojej długiej historii jako kulturalnego centrum Japonii, dawnej starożytnej stolicy, oraz o wielu powodach, dla których nie chciał, aby została zbombardowana. Kiedy nadszedł raport i wręczyłem mu go, jego decyzja została podjęta. Nie ma o tym mowy. Przeczytał go i podszedł do drzwi oddzielających jego gabinet od gabinetu generała Marshalla, otworzył je i powiedział: „Generale Marshall, jeśli nie jesteś zajęty, chciałbym, żebyś wszedł”. A potem sekretarz naprawdę mnie zlekceważył, ponieważ bez żadnego wyjaśnienia powiedział generałowi Marshallowi: „Marshall, Groves właśnie przyniósł mi raport na temat proponowanych celów”. Powiedział: „Nie podoba mi się to. Nie podoba mi się korzystanie z Kioto”.

Stimson i jego żona byli w Kioto na miesiąc miodowy.

Tak więc przynajmniej Kioto, Rzym Japonii, założony w 793 roku, słynny z jedwabiu i cloisonne, centrum religii buddyjskiej i szintoistycznej z setkami historycznych świątyń i sanktuariów, zostałby oszczędzony, chociaż Groves nadal przetestuj determinację przełożonego w nadchodzących tygodniach. Pałac Cesarski w Tokio został podobnie oszczędzony, nawet gdy Tokio zostało spustoszone wokół niego. Wciąż istniały granice destruktywności wojny: broń była wciąż na tyle skromna, że ​​pozwalała na tak subtelną dyskryminację.

Jednym (dużym) powodem było to, że Hiroszima i Nagaski były dwoma miastami pozostawionymi w bardzo małym basenie, który nie został jeszcze zbombardowany. Tokio, a także wiele innych dużych miast Japonii, zostało już poważnie uszkodzonych przez poprzednie bombardowania. Zbombardowanie miasta, które zostało już w większości zniszczone, nie byłoby tak skuteczne, więc zamiast tego wybrano te „mniejsze” miasta, które nadal były taktowne.

Wbrew powszechnej opinii bombardowanie nuklearne nie było tak naprawdę konieczne do zakończenia wojny.

Japonia rozważała kapitulację od dłuższego czasu pod pewnymi warunkami związanymi z cesarzem. Ale chcieli zrobić to jak najbardziej honorowo. Jedną z ich nadziei było wykorzystanie dyplomatycznie ZSRR przeciwko USA w celu uzyskania lepszej pozycji przetargowej. Nadal mieli dużą armię w Mandchoukouo.

USA życzyli bezwarunkowej kapitulacji, ale wiedzieli, że Japończycy podporządkują się jednemu z tych dwóch warunków: 1 - Utrzymanie cesarza u władzy i nie stawianie go przed sądem. 2 - Militarna inwazja ZSRR na kontynentalną część terytoriów japońskich.

W takim razie pamiętaj, że z japońskiego punktu widzenia jest niewielka różnica między miastem zniszczonym przez jedną bombę a tysiącami (Amerykanie zdążyli już zdominować Japonię).

W zasadzie większość amerykańskich szefów sztabów było przeciwnych użyciu bomb atomowych, ponieważ wiedzieli, że w tym przypadku nie ma to żadnej wartości militarnej. Sowieci zgodzili się kilka miesięcy wcześniej na zaatakowanie Japończyków.

Więc teraz możesz Zobaczmy, że względy wojskowe są w najlepszym razie drugorzędne, zastanówmy się, dlaczego bo mbs, a głównym celem było zarówno przetestowanie bomb w prawdziwej wojnie, jak i zastraszenie sowietów. Nie zapominaj, że siły sojusznicze myślały o „Niewyobrażalnej operacji”.

Jeśli chcesz dać światu dobry pokaz siły, musisz zadać maksymalne obrażenia nieuszkodzonemu celowi. Nagasaki i Hiroszima były takie fajne cele. Dodatkowy punkt, były one również celami strategicznymi, jak wyjaśniono w innych odpowiedziach. Zniszczenie tych miast było bezcelowe militarnie, ale byłoby przydatne w hipotetycznej i nadmiernie podkreślanej inwazji naziemnej Japonii.

USA to demokracja, więc bombardowania musiały być przedstawiane jako zło konieczne, aby zapobiec większemu złu. Tak więc uderzenie w Tokio byłoby złym pomysłem, ponieważ potrzebowali politycznej kapitulacji.

Pamiętaj, że nie wszystkie części stanu USA lub oficerowie wysokiego szczebla wiedzieliby o wszystkie te elementy. Więc większość planów przytoczonych w innych odpowiedziach jest słuszna.

Niektóre źródła: Źródło 1 Źródło 2 Sprzeciw amerykańskich sił zbrojnych Źródła debat Źródło 5

Jak zobaczysz, głównym powodem, dla którego Japonia prowadziła wojnę, było to, że Amerykanie świadomie oferowali warunki pokojowe nie do przyjęcia dla Japończyków, dlatego odpowiedzialność setek tysięcy Amerykanów zabitych w inwazji na pełną skalę leżałaby w Waszyngtonie. Ponieważ bezwarunkowe poddanie się miałoby większe znaczenie ...

Pod względem fizycznym Hiroszima jest quasi-płaska, podobnie jak w centrum Tokio. Nagasaki to prawie to samo miasto w dolinie, które idealnie nadaje się do modyfikacji Kioto. Ame phy musi określić siłę wybuchu i zakres intensywności promieniowania w obu przypadkach, w których najbardziej dostępne miasta nie były jeszcze bombardowane, takie jak Hiroszima i Kioto ze względu na powojenną zwięzłość. Czysto, eksperymentalna skala wypadła źle z pewnego rodzaju niewłaściwym postępowaniem, jakim jest Nagasaki, przepraszam, zamiast najbardziej pożądanego pierwszego celu w Kioto, jak zawsze. Po prostu, skalę intensywności promieniowania należy mierzyć z celem o najwyższym priorytecie w Tokio, a nie w Hiroszimie, ze względu na osiągnięcie przez Stany Zjednoczone kolejnego uporczywego brudnej bomby jako bomby atomowej. Oczywiście wyprodukowana w USA bomba plutonowa została wykonana w Nagasaki. Jednak taki pomysł brudnej bomby został również doprowadzony do kompletności przez jedynego Ame phy. Tym samym Tokio i Kioto miały najpierw zrzucić bombę atomową.

oto moje obliczenia: 100% promień śmierci dla bomby atomowej: 3,6 km
50% promień śmierci dla bomby atomowej: 8,8 km (wydłużony z 3,6 km)
1945 populacja tokio: około 3490 000
1945 śmierć w wyniku bombardowania tokio: około 100 000
obszar tokio: 2188,54 km2
(3490000 + 100000) = 3590000
3,6 * 3,6 * pi / 2188,54 * 3590000 = 66787,45
3,6 + 8,8 = 12,4
12,4 * 12,4 * pi-3,6 * 3,6 * pi = 442,34
442,34 / 2188,54 * 3590000 * 0,5 = 362796,00
362796,00 + 66787,45 = 429583,45 = 429584

jeśli USA zrzucą jedną bombę w tokio, to zabije około 1,9 razy więcej niż wszystkie ofiary z Hiroszimy i Nagasaki. użyć bomby atomowej już przeciwko ludzkości, więc USA zdecydowałyby się zrzucić bombę na Hiroszimę i Nagasaki, które były trochę wiejskie, ale wciąż mogą przyciągnąć uwagę rządu Japonii. nawiasem mówiąc, większość z tych numerów można przeszukać w google.