Nie jestem pewien, czy istnieją jakiekolwiek bezpośrednie dowody na to, że był to zły pomysł ze strategicznego punktu widzenia. Strategicznie sensowne było atakowanie Związku Radzieckiego, gdy byli słabi i nieprzygotowani do wojny. Hitler wiedział, że w miarę postępu na froncie zachodnim Stalin z każdym dniem coraz bardziej denerwował się rosnącą potęgą nazistowskich Niemiec.

Należy pamiętać, że Hitler prawie wygrał wojnę ze Związkiem Radzieckim. . Hitler czuł, że armia nie posuwa się wystarczająco szybko w kierunku Moskwy. Gdyby dowódcy Hitlera zrobili to, czego chciał Hitler, a mianowicie spieszyli się do Moskwy tak szybko, jak to możliwe, to jest możliwe, że Związek Radziecki upadłby bez czasu na przygotowanie ogromnej armii piechoty. Armia niemiecka również nie była przygotowana do walki w zimne dni. Nie spodziewano się, że Związek Radziecki był nawet bliski zdolności do walki. Armia Związku Radzieckiego była w rozsypce przez całą wojnę. Był źle wyposażony i miał do zaoferowania jedynie ilość ponad jakość.

Połączenie zimna, nieoczekiwanego oporu i czasu potrzebnego na dotarcie do Moskwy z powodu zimna i oporu było cofając Niemcy. Cała strategia polegała na wejściu i zajęciu Moskwy oraz objęciu przywództwa. Niemcom zajęło około sześciu miesięcy dotarcie prawie do bram Moskwy, kiedy pod Stalingradem zaczął się wreszcie przypływ. Przede wszystkim Hitler nie docenił czystej woli kraju do obrony bez względu na to, ile kosztuje to krew. W wyniku wojny Związek Radziecki stracił aż 13,5% swojej populacji.

Krótko mówiąc, w tamtym czasie wiele z tego miało sens. Operacja zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ blitzkrieg nie był wystarczająco szybki, niedocenianie rodzaju siły, jaką mógł zebrać Związek Radziecki i niedocenianie mroźnej zimy. Plan został również opóźniony z powodu niepowodzeń na Bałkanach i pomocy Włochom w wydostaniu się z miejsc, w których ponieśli porażkę.

Trudno jest znaleźć rzeczywisty dowód strategiczny tego, co działo się w umyśle Hitlera i jego doradców, aby podjąć tę ryzykowną operację. Wiemy jednak, że były one częścią planów Hitlera od lat. Moim zdaniem prawdopodobnie wtedy sądzono, że szanse były na korzyść nazistowskich Niemiec. W rzeczywistości Niemcy mieli całkiem spore szanse na wygranie wojny w ciągu sześciu miesięcy, być może gdyby zmieniło się tylko kilka zmiennych, mogliby to osiągnąć. Gdyby mogli dotrzeć tam miesiąc wcześniej, prawdopodobnie wygraliby.

Również Wielka Brytania nie była absolutnie w stanie stawiać żadnego oporu, z wyjątkiem sporadycznych bombardowań, które generowały znacznie większe strat, niż byli w stanie nadążyć ze sprzętem.

Również Stalin i Hitler nie byli prawdziwymi sojusznikami, mieli tylko pakt o nieagresji i obaj nie byli do końca godni zaufania. Stalin był też nieraz łatwowierny i Hitler dyplomatycznie to wykorzystał. Nawet gdy ostrzegano go, że Niemcy zamierzają najechać, Stalin odprawił swoich doradców.

Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, prawdopodobnie Hitlerowi i jego oficerom nigdy nie przyszło do głowy, że Związek Radziecki byłby w stanie kiedykolwiek przeprowadzić dowolny kontratak. Zajęło trochę czasu, a Stany Zjednoczone interweniowały, aby Związek Radziecki naprawdę rozpoczął swoją skuteczną kontrofensywę.

Edytuj : Właśnie dziś znalazłem wspaniałe i rzadkie nagrania Hitler właściwie mówi o swoich dokładnych przemyśleniach na temat inwazji na Związek Radziecki. Nie przychodzi mi do głowy lepsze źródło informacji, które pozwoliłoby odpowiedzieć na to subiektywne pytanie, poza słowami samego człowieka. To nagranie jest naprawdę niesamowitym kawałkiem historii.

Hitler mówi normalnie (YouTube): rozmowa Hitler-Mannerheim

Edycja 2

Oto link do transkrypcji tłumaczenia na język angielski tej nagranej rozmowy między Adolfem Hitlerem a prezydentem Finlandii Carlem Gustafem Emilem Mannerheimem.

Transkrypcja rozmowy Hitler-Mannerheim

W tym tłumaczeniu Hitler opisuje swoje całkowite niedowierzanie co do tego, jak dobrze uzbrojony był Związek Radziecki na początku wojny. Hitler opisuje, jak niemieckie czołgi nie były dobrze wyposażone do walki zimą. Opisuje również to, co nazywa słabością Włoch, gdzie Niemcy pomogli im w Afryce Północnej oraz w Grecji i Albanii.

Bezpośrednio cytując Hitlera w związku z jego obawą przed wczesną wojną z Rosją i utratą cennej ropy studnie w Rumunii.

To wszystko było oczywiście nieuniknione. Rozmawiałem wówczas z Mołotowem [sowieckim ministrem] i było absolutnie pewne, że Mołotow odszedł z decyzją o rozpoczęciu wojny, a odrzuciłem decyzję o rozpoczęciu wojny, a odprawiłem go decyzją o - niemożliwej , aby go uprzedzić. Była - to jedyna - ponieważ żądania, które wychowywał człowiek, były wyraźnie ukierunkowane na rządzenie Europą w końcu. (Praktycznie szeptem tutaj.) Więc mam go - nie publicznie ... (zanika).

Już jesienią 1940 roku nieustannie stawaliśmy przed pytaniem, uh: czy powinniśmy rozważyć zerwanie [ w stosunkach z ZSRR]? W tym czasie doradzałem rządowi fińskiemu, aby - negocjował i zyskał czas oraz, aby działał w tej sprawie opieszale - bo zawsze się obawiałem - że Rosja nagle zaatakuje Rumunię późną jesienią - i zajmie odwierty naftowe, i nie bylibyśmy gotowi późną jesienią 1940 roku. Gdyby Rosja rzeczywiście zajęła rumuńskie studnie naftowe, wówczas Niemcy byłyby stracone. To wymagałoby - tylko 60 rosyjskich dywizji, żeby się tym zająć.

W Rumunii oczywiście nie mieliśmy - w tamtym czasie - żadnych większych jednostek. Rząd rumuński zwrócił się do nas dopiero niedawno - i co zrobiliśmy czy było śmieszne. Musieli tylko zająć studnie naftowe. Oczywiście naszą bronią nie mogłem rozpocząć wojny we wrześniu czy październiku. To było wykluczone. Oczywiście transfer na wschód nie był jeszcze tak zaawansowany. Oczywiście jednostki najpierw musiały się scalić na zachodzie. Najpierw trzeba było zadbać o uzbrojenie, bo my też mieliśmy - tak, mieliśmy też straty w naszej kampanii na zachodzie. Atak byłby niemożliwy - przed wiosną 19, 41. A gdyby Rosjanie w tym czasie - jesienią 1940 roku - zajęli Rumunię - zajęli studnie naftowe, to bylibyśmy bezradni w 1941 roku. / p>

-Adolf Hitler

Inny głos w tle: bez ropy ...

W tym czasie Niemcy kontrolowały cały półwysep europejski i bardzo trudno było zobaczyć, jak siły alianckie wracają z tego miejsca.

Hitler powiedział jednemu z jego generałowie w czerwcu 1940 r., że zwycięstwa w Europie Zachodniej „w końcu uwolniły ręce do jego ważnego prawdziwego zadania: pojedynku z bolszewizmem” [ tutaj].

Powody ataku na Związek Radziecki to między innymi:

• Ponieważ posiadanie ogromnej potęgi militarnej tuż obok, gdy toczysz wojnę tysiąc kilometrów dalej, denerwowało Niemcy.
• eksterminować komunizm.
• Zdobądź pola naftowe i inne strategiczne zasoby.
• Lebensraum, czyli „przestrzeń życiowa”, główna ideologia nazistów.

Niemcy zawsze chciały zaatakować i pokonać Rosję Radziecką. Toczy się ideologiczna bitwa między faszyzmem a komunizmem. Niemcy naprawdę uważali, że Rosja jest wrogiem świata. Niektórzy Niemcy wierzyli, że takie było zło komunizmu, że kiedy rozpoczęli front wschodni, Anglicy staną po ich stronie, aby walczyć z komunizmem, zamiast walczyć dalej.

Front zachodni był bezpieczny. Inwazja na Anglię nie była możliwa, ale równie mało prawdopodobna była kontr-inwazja Anglii, aw tamtym czasie Anglia nie mogła kontratakować w Europie. Spodziewano się, że Anglicy zawrą porozumienie w sprawie status quo na Zachodzie i nie będą dalej walczyć.

Rosja stawała się silniejsza. Z każdym miesiącem opóźnienie sprawiało, że Rosja lepiej przygotowywała się, budując więcej czołgów, samolotów i gromadząc broń. Każde opóźnienie utrudniłoby wojnę na wschodzie. Rosja wiedziała, że ​​zbliża się wielka wojna, czy to z Niemcami, czy z Japonią, i pracowała tak szybko, jak tylko mogła, aby odbudować swoje armie.

Niemcy spodziewały się, że wojna na Wschodzie będzie szybka i zdecydowana, tylko tak jak wojny w Europie Środkowej i na Zachodzie. Nie spodziewali się, że zostaną wciągnięci w głąb Rosji i w zimę w Rosji. Popełnili też błędy strategiczne podczas awansu, co oznaczało, że nie mogli osiągnąć celów, które zapewniłyby szybkie zwycięstwo, ale zostali zboczeni.

Rosja posiadała znaczne zasoby ropy, węgla, gazu, stali itd. Niemcy potrzebowały ich do kontynuowania działań wojennych. Bez zabezpieczenia rosyjskich zasobów Niemcy mogłyby zostać zagłodzone.

Dwoma dużymi nazistowskimi celami była eksterminacja Żydów i podbój ziemi na Wschodzie, który miał zostać zasiedlony przez Aryjczyków, przy drastycznym zmniejszeniu liczby rdzennej ludności i egzystencji jako niewykształcona służba. Hitler musiał najechać Związek Radziecki. Nie sądzę też, by ktokolwiek sądził, że pokój między Niemcami a Związkiem Radzieckim będzie trwał: Sowieci uważali ten okres za „zbliżający się do wojny”.

Związek Radziecki wyglądał na bezbronnego. Imperium Rosyjskie upadło w 1917 roku, mimo że nie było głównym celem mocarstw centralnych w 1914 i 1916 roku. Hitler uważał, że reżim komunistyczny będzie słabszy, a niemiecki atak silniejszy (w końcu podbili Francję w sześć tygodni). i że w związku z tym Związek Radziecki upadłby po poważnym ataku. Ich występ w wojnie zimowej przeciwko Finlandii nie obiecał skutecznego oporu ani oczyszczenia sowieckiego korpusu oficerskiego. Oba były potencjalnie ulotnymi zaletami. (Rzeczywiście, gdyby Niemcy zaatakowali w 1942 r., Musieliby stawić czoła 40 dywizjom czołgów, z których wiele było dobrze wyposażonych i dość dobrze wyszkolonych.)

Podbicie Sowietów byłoby również bardzo przydatne w perspektywie średnioterminowej. Niemcy cierpieli z powodu blokady alianckiej, a Związek Radziecki miał wiele przydatnych środków.

Poza tym nie było dobrego sposobu na atakowanie Wielkiej Brytanii. Wydawało się, że omawiane plany koncentrowały się najpierw na podboju Morza Śródziemnego, a następnie na wykorzystaniu siły okrętów podwodnych i lotnictwa w długim, powolnym procesie. Niemcy, niegdyś mistrzowie całej Europy, mogliby rozpocząć budowę bezkonkurencyjnej floty, ale zajęłoby to dużo czasu. Lepiej mieć najpierw radzieckie zasoby gospodarcze. W międzyczasie Brytyjczycy nie zamierzali zbytnio skrzywdzić Niemców.

Hitler wiedział, że Churchill szuka sojuszników i myślał, że podbój Związku Radzieckiego będzie przynajmniej uderzeniem morale, pozostawiając Brytyjczycy stoją w obliczu długiej, ciężkiej walki z niewielką nadzieją na zwycięstwo.

Tak więc plan był taki, aby zaatakować z zaskoczenia, zniszczyć sowieckie siły graniczne i obserwować upadek stalinowskiego reżimu. Po zakończeniu ciężkich walk i zajęciu przez armię niemiecką rozległych obszarów można było zdemobilizować wojska, aby pomóc w gospodarce, podczas gdy produkcja wojenna została przestawiona na wspieranie marynarki wojennej i sił powietrznych. (Niektóre z tych zmian faktycznie miały miejsce, kiedy atak wydawał się szalenie udany). Wielka Brytania mogłaby być wtedy uporana, gdyby nie poprosili jeszcze o warunki pokojowe.

Polecam wszystkim zainteresowanym tą kwestią przeczytanie książki Adama Tooze „Wages of Destruction”. Ta książka jest o ekonomicznych aspektach III Riech, od historii gospodarczej przed III Rzeszą po sposób, w jaki prowadził wojnę. Ale książka porusza także inne aspekty niemieckiego prowadzenia wojny, w tym taktyczne i strategiczne przyczyny tego i tego.

Książka Tooze'a jest najlepszym wyjaśnieniem całej wojny i jest to całkiem niedawno napisana historia.

Tooze 'zaczyna się od tego, jak wyglądało życie młodych Niemców dorastających w ostatniej ćwierci XX wieku, w tym popularnej serii książek, które zahipnotyzowały niemiecką młodzież na temat opowieści o amerykańskim Zachodzie, konflikcie między kowbojami i Indianami oraz podbój Zachodu. Hitlerowi trudno byłoby dorastać i nie być z tym zaznajomionym. Okres od 1870 do 1914 roku był okresem bezprecedensowego wzrostu gospodarczego i transformacji Niemiec, do tego stopnia, że ​​przyćmił on Wielką Brytanię pod względem całkowitej produkcji gospodarczej (ale nie produkcji na mieszkańca), zwłaszcza w dziedzinie stali, elektroniki i chemii. To wzbudziło dumę niemieckiej młodzieży czasów Hitlera. Niemcy stanowiły wspaniały przykład zachodniej cywilizacji w wielu dziedzinach życia, z wyjątkiem polityki. Ale kiedy Hitler i ludzie o podobnych umysłach myśleli o przyszłości i patrzyli na mapy na całym świecie, stało się jasne, że aby pozostać potęgą światową, Niemcy musiałyby przybrać rozmiary kontynentalne, takie jak Chiny, Rosja, być może Kanada, Indie. lub Australii, a na pewno Stanów Zjednoczonych, które, jak zilustrowano w książkach Indian Cowboya, zostały siłą zabrane prymitywnym mieszkańcom Indian amerykańskich przez zaawansowaną cywilizację, która była coraz bardziej zaludniona przez etnicznych Niemców imigrujących z Niemiec. w ostatniej trzeciej połowie XIX wieku ponad 200 000 rocznie. Dla Hitlera, aby Niemcy były potęgą światową, musiałyby mieć proporcje kontynentalne, takie jak Ameryka otrzymała z Zachodu. Hitler zaproponował temu, aby Niemcy zrobili na obszarze na wschód od swoich granic to, co Ameryka zrobiła na zachód od swoich granic, zabierając ten kraj od tego, co Hitler i to, co wielu innych nadniemieckich nacjonalistów uważało za gorsze narody, ludy słowiańskie w Polsce i Związek Radziecki.

Powodowało to długoterminowe, strategiczne interesy gospodarcze i zapotrzebowanie na zasoby gospodarcze. Rosja je miała.

Kalkulacja zasobów ekonomicznych wpłynęła na wydarzenia i decyzje, czego dowodzi nawet dyskusja, jaką Hitler odbył z Mannerhiem, chociaż nie jestem pewien, czy ta dyskusja nie była szczera, ale podobna do fińskich uszu.

Strategiczna sytuacja Niemiec niewiele różniła się od Wielkiej Brytanii. Był to zbyt zatłoczony naród, który miał dietę bogatą w tłuszcze zwierzęce, która była zbyt mała, aby wyprodukować wystarczającą ilość żywności takiej, jaką lubił jeść. Przed I wojną światową Niemcy miały trochę rudy żelaza, aby zasilić swój przemysł w Alzacji Lorriane. Po I wojnie światowej te terytoria zostały utracone, więc cała ruda żelaza konsumowana przez przemysł Geman wymagała rezerw walutowych uzyskanych dzięki eksportowi, tylko teraz, obarczone dużymi płatnościami reparacyjnymi, takie rezerwy walutowe były drogie, podważając strategiczne względy umysł Hitlera był już dostrojony do. Podobnie jak Anglia, Niemcy miały zbyt zatłoczoną ziemię, która musiała eksportować towary przemysłowe, aby zapłacić za import surowców. W przeciwieństwie do Anglii, teraz Niemcy nie miały światowej klasy floty, która zapewniłaby stały dopływ surowców i żywności - co oznaczało, że Niemcy były przedmiotem zakłóceń w ich gospodarce, między innymi przez brytyjską marynarkę wojenną.

Wiele się dzieje z ustępstwami Chamberlainsa na rzecz Hitlera w Monachium. Tooze również odnosi się do niektórych z tego. Przed I wojną światową Europa była centrum świata i centrum światowej potęgi i światowej ekonomii. Po I wojnie światowej Brytyjczycy i Francuzi mieli ogromne zadłużenie w Stanach Zjednoczonych, podczas gdy gospodarka Niemiec była silnie uzależniona od amerykańskich pożyczek. Zarówno Brytyjczycy, w szczególności Chamberlain, jak i Francuzi obawiali się, że kolejny wybuch wojny powszechnej w Europie nie będzie miał żadnego innego skutku poza tym, że mocarstwa europejskie będą w pełni zepchnięte na mocarstwa drugiego stopnia zależne od sił flankujących: Zjednoczone Stany lub Związek Radziecki / Rosja. Chamberlain przypuszczał, że Hitler też to zrozumiał, więc w głębi duszy nie był zainteresowany nową wojną powszechną. Co więcej, Chamberlain w pełni wierzył, że Niemcy mogą ponownie zostać pokonani przez solidną obronę na lądzie i blokadę ekonomiczną, która rzuci Niemcy na kolana, tak jak to się stało podczas I wojny światowej. Aby więc uniknąć wojny, która uczyniłaby Brytyjczykiem potęgą drugiej kategorii i satelitą w USA, Chamberlain był gotów poświęcić Sudentenland jako sposób na rzucenie Hitlerowi kości i uratowanie twarzy. To był kluczowy błąd. Gdyby Monachium nie wydarzyło się, a Hitler poszedł na wojnę powszechną o Sudentenland, niemieccy generałowie byliby gotowi go obalić. Wynik Monachium uczynił to niemożliwym. Krótko po Monachium Hitler nakłonił czeskie państwo do zadnej prośby o pomoc w stłumieniu wewnętrznego buntu, co dało Hitlerowi prawny pretekst do wysłania wojsk, w efekcie podbijając Czechy bez oddania strzału. Stalin i Rosjanin uznali wyprzedaży Czech za mocny dowód na to, że mocarstwom zachodnim nie można ufać, więc zamiast tego zdecydował się zawrzeć układ z Hitlerem, pakt nazistowsko-sowiecki. Pakt ten miał charakter głównie gospodarczy, ale podzielił także Polskę, którą obie potęgi postrzegały jako odrażającą. Pakt nazistowsko-sowiecki jednym uderzeniem wyeliminował zagrożenie, jakie jakakolwiek blokada mogłaby stanowić dla niemieckiej gospodarki. Dyplomacja Chamberlaina była totalną katastrofą.

Niemcy Hitlera, w żargonie Napoleona, zajęły centralne miejsce i zaczęły kolejno przejmować wszystkie sąsiednie potęgi, podobnie jak Napoleon robił to we Włoszech i Niemczech za jego dnia. Zrobił to zgodnie z ruchem wskazówek zegara: najpierw Polska, potem Norwegia i Denmakr, potem Francja i kraje Niziny, ideologiczne zaprzyjaźnione z Franco w Hiszpanii na południowym zachodzie, sojusz z Włochami na południu, potem inwazja i atak na Bałkany na południowym wschodzie. To sprowadziło go z powrotem do kwestii Rosji.

Do kalkulacji Hitlera dodano kilka rzeczy. Czysta nienawiść do komunizmu i wiara, że ​​był dekadencki. Niedawna, masowa czystka w radzieckiej korpusie oficerskim. Wykazana porażka skuteczności w sowieckim ataku na Finlandię. Słabe wyniki Rosji podczas I wojny światowej, kiedy miała to, co uważałby za nadrzędny system polityczny. Największym ryzykiem Hitlera był posunięcie dyplomatyczne na Sudentenland i Czechy, Polskę (ponieważ bardziej agresywne mocarstwa zachodnie mogłyby z łatwością wtoczyć się do Nadrenii, podczas gdy większość sił niemieckich była w Polsce), a następnie atak na zachodzie, gdzie Niemcy mieli do czynienia z przełożonym liczebność ludzi i materiałów, nawet w czołgach. To, co Niemcy zamierzali dla nich, to jednak doskonała doktryna bojowa, doskonały plan bojowy w planie Manhiem, dzięki uprzejmości niemieckiego sztabu generalnego (i dzięki ujawnieniu pierwotnego planu przez niemiecki samolot przypadkowo lądujący w Belgii). Wszystkie te inne inwazje, które w nie wpadły, wydawały się i prawdopodobnie były na powierzchni, większym ryzykiem. Do czasu pojawienia się Rosji, inwazja na Rosję wydawała się proporcjonalnie dużo, dużo, dużo niższym ryzykiem. Hitler nie miał pojęcia, że ​​naród radziecki zareagowałby prawie jednomyślnie, aby walczyć przeciwko niemu, co przejawiło się w cudzie w masowym przeniesieniu przemysłu radzieckiego na Ural, ani też nikt nie mógł wiedzieć, że Rosjanie mają nowy czołg, który ma być wyprodukowany. w ogromnej liczbie przewyższającej jakąkolwiek niemiecką. Reakcją Rosjan była walka i śmierć w okropnych warunkach.

Na marginesie jest to, że jednym z możliwych powodów, dla których Stalin nie chciał uwierzyć, że Niemcy zaatakują go w okresie poprzedzającym barbarossę, był brak zmian cen wełny na międzynarodowych rynkach towarowych. Nie najeżdżasz Rosji bez wyjścia na światowe rynki i kupienia ogromnych ilości wełny na wyposażenie swoich żołnierzy na rosyjskie zimy.

Powodem, dla którego Tooze podał, że Niemcy wypowiedzieli wojnę Stanom Zjednoczonym po Pearl Harbor, był fakt, że Hitler zawsze wierzył, że USA wcześniej czy później staną po stronie Wielkiej Brytanii. Hitler nie miał antidotum na połączone floty Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, ale Japonia miała znaczną flotę, która mogłaby związać jedną lub nawet obie. Dlatego Hitler nieustannie zachęcał Japonię do ataku na Stany Zjednoczone i obiecał, że Niemcy wypowiedzą wojnę, jako słodycz, natychmiast po tym, jak Japonia to zrobi. Japonia zrobiła to w Pearl Harbor, a Niemcy poszły w jej ślady, tak jak obiecał Hitler.

Inną uwagą na marginesie jest to, że na krótką metę, zamiast zaatakować Rosję w 1941 roku, jedna trzecia wykorzystywanych tam zasobów, można by zastosować do ataku na Egipt, a przebicie się tam otworzyłoby wszystkie zasoby Bliskiego Wschodu dla Niemiec, a zwłaszcza ropy. Wymagałoby to pewnego dostosowania z Turcją, aby jak najlepiej dostarczyć ropę do Niemiec, ale cały wschodni region Morza Śródziemnego zostałby przekazany państwom Osi. To byłaby nic innego jak kontynuacja wojny z Brytyjczykami. To jedno z największych „jeśli” podczas II wojny światowej.

Niemiecki podbój Bliskiego Wschodu nadal byłby pokazem pobocznym. Głównym strategicznym, długoterminowym planem Hitlera było odebranie Sowietom europejskiej i być może zachodnio-syberyjskiej Rosji i zniemczenie jej. A Rosja była postrzegana jako bardzo słaba w czasie niemieckiej inwazji.

Co do możliwości podboju: Rosja została pomyślnie podbita przez Mongołów, którzy kontrolowali Rosję przez ponad 200 lat. Polacy wygrali niedawno wojnę z Sowietami na początku lat dwudziestych XX wieku, zajmując terytorium, dlatego Stalin zgodził się na podział Polski, aby odzyskać utracone w latach dwudziestych ziemie. Wreszcie podczas I wojny światowej Niemcy odniosły wyraźne sukcesy na froncie wschodnim, ale przegrały na froncie zachodnim. W czasie II wojny światowej było tylko odwrotnie. Wszystko to sprawiło, że Rosja wyglądała na małe ryzyko. Za bardzo polegasz na obserwacji z perspektywy czasu? Być może.

Wreszcie zaprzeczam, że Hitler nalegał na zajęcie Moskwy. Taki był cel Guderiana i niemieckich generałów, ale Hitler wstrzymał atak na Moskwę i skierował Guderiana na południe, aby uformować ruch szczypiec za gigantycznymi sowieckimi armiami rezerwowymi w północno-wschodniej Ukrainie, w koordynacji z niemieckimi armiami południa (Ukrainy). północ. Udało się to, ale opóźniło atak na Moskwę - który okazał się dla nich tylko trochę za daleko.

Numery produkcji Tooze'a pokazują, że Rosja po prostu wyprodukowała Niemcy w większości broni strategicznej, i dość często w ogromnych ilościach. To, w połączeniu z gotowością żołnierzy radzieckich do walki i umierania w niemożliwych warunkach, w warunkach, przed którymi nawet Niemcy się cofali, przypieczętowało los Niemiec w Rosji.

Zwróć uwagę, że kilka punktów tutaj nie pochodzi z książki Tooze'a, ale zdecydowanie większość z nich tak. To dobra lektura, wyjdź i weź ją. Ekonomia wyjaśnia wiele z przebiegu wojny lepiej niż większość innych wyjaśnień.

Po sowieckim występie w wojnie zimowej w Finlandii wierzono, że armię radziecką można szybko i łatwo pokonać. Armia Czerwona rozpoczęła znaczące reformy w oparciu o swoje doświadczenia, a także modernizację większości swojego wyposażenia, zwłaszcza czołgów. Podczas gdy Niemcy prawdopodobnie nie staną się z czasem znacznie silniejsze, Armia Czerwona będzie lepiej przygotowana, im dłużej Niemcy będą czekać.

Niestety nie możemy o to zapytać Hitlera i nie zostawił żadnych pisemnych zawiadomień o swoich powodach. Tak więc każda odpowiedź na to pytanie jest spekulacją i widziałem wiele takich spekulacji.

• Oficjalna wersja radziecka głosi ideologiczną wojnę między faszyzmem a komunizmem, która skłoniła Hitlera do ataku na Związek Radziecki bez rozważania logiki. Powszechnym „dowodem” są odniesienia do „Mein Kampf”, gdzie Hitler omawia możliwość rozszerzenia niemieckiego Lebensraum na wschód. Ta wersja jest właściwie bezsensowna: nigdy nie było takiej wojny ideologicznej, a ideologie faszystowskie i komunistyczne były bardzo podobne. Niemcy i ZSRR ściśle ze sobą współpracowały, zwłaszcza po Pakcie Ribbentrop-Mołotow. Lokalne konflikty między faszystami i komunistami w Hiszpanii i Niemczech wynikały raczej z faktu, że obie partie zwracały się głównie do tego samego elektoratu. Ponadto w 1941 roku Niemcy zajęli już więcej terytoriów, niż mogliby przetworzyć w następnych dziesięcioleciach.
• Jest też wersja, w której Hitler i jego generałowie stali się megalomanami po wszystkich zwycięstwach. Wiedzieli doskonale z doświadczenia z I wojny światowej (nie do końca starożytnej historii w tamtym momencie, wszyscy tam byli), że wojna na dwóch frontach jest śmiertelna. Ale oni po prostu spodziewali się, że wojna z ZSRR zakończy się równie szybko jak wojna z Francją. To dość absurdalne założenie: nawet okupacja Moskwy nie oznacza, że ​​wojna się skończyła (jak już odkrył Napoleon), ZSRR oferuje żołnierzom dużo miejsca na odwrót, podczas gdy kanały zaopatrzeniowe armii niemieckiej są zbyt długie. W rzeczywistości podbój ZSRR był oczywiście strategicznie niemożliwy, a Hitler mógł kierować się tylko założeniem, że reżim sowiecki jest zbyt niestabilny i natychmiast upadnie (założenie, które rzekomo wyraził, ale okazało się błędne, jak wiemy). / li>
• Oprócz powyższych punktów, Daniil Proektor porusza dodatkowy punkt w swojej książce „Aggression and Disaster”: klęska Związku Radzieckiego zdemoralizowałaby Wielką Brytanię, która rzekomo kontynuowała walkę tylko dlatego, że miał nadzieję, że otrzyma pomoc od Związku Radzieckiego i USA. Myślę, że widziałem, jak inni historycy również wspominali o tej możliwości.
• Nie jestem pewien, czy ktokolwiek uważa to za powód niemieckiego ataku na ZSRR, ale kiedy Niemcy rozpoczęły wojnę w 1939 r. musiał dalej walczyć i wygrywać. Długi okres pokoju oczyściłby niemieckie problemy gospodarcze i mógłby doprowadzić do upadku reżimu. Niemiecki dług zagraniczny był astronomiczny już w 1939 r., A wojna nie była tania. Po przegranej bitwie o Anglię zwycięstwo w wojnie z Wielką Brytanią nie nastąpiło w najbliższym czasie - więc Niemcy musiały znaleźć kogoś innego do najechania. Jednak wybór ZSRR był bardzo nielogiczny: w tamtym momencie był sojusznikiem Niemiec i nie było powodu, aby spodziewać się łatwego zwycięstwa.
• Inne wyjaśnienie jest aktywnie propagowane przez Victor Suvorov w wielu jego książkach. Opisuje fakty przemawiając za swoją teorią, że Związek Radziecki zamierzał zaatakować Niemcy, a niemiecki atak rzeczywiście miał charakter prewencyjny. To nie jest nowa teoria, Niemcy faktycznie wykorzystali ją już w swoim wypowiedzeniu wojny Związkowi Radzieckiemu. Nie znam żadnego poważnego historyka, który popiera tę teorię, a Suworow niestety nie jest jednym z nich - wydaje się, że chętnie pomija lub nawet fałszuje fakty w swoich książkach, błędnie przytaczając i cytując poza kontekstem.

Hitler skierował swoją uwagę z Wielkiej Brytanii na Związek Radziecki, ponieważ przegrał bitwę o Anglię i ponieważ ideologia nazistowska nie pozostawiła mu innego wyboru.

Latem 1940 roku Hitler rozpoczął masową kampanię powietrzną, aby zniszcz RAF i utoruj drogę dla operacji Sea Lion, inwazji na Wielką Brytanię. Hitler uważał, że aby ominąć Królewską Marynarkę Wojenną, potrzebował przewagi w powietrzu, dlatego zarządził kampanię skoncentrowanego bombardowania w celu zniszczenia RAF. Prawie mu się to udało, ale Churchill wyliczył, że gdyby zbombardował Berlin, Hitler byłby zmuszony zareagować w sposób grzeczny, aby zachować swoją reputację i wiarygodność. W ten sposób Hitler, nie wiedząc, jak blisko był zniszczenia RAF-u i pod naciskiem własnych sił zbrojnych, aby zemścić się, został ostatecznie zmuszony do zmiany celów na Londyn, skutecznie kończąc kampanię przeciwko RAF.

Zmiana celów była szkodliwa dla Luftwaffe na dwa sposoby. Po pierwsze, ciśnienie zostało zniesione z RAF, co pozwoliło jej odzyskać siły, a po drugie, wraz ze zwiększonym zasięgiem wymaganym do bombardowania Londynu, bombowce Luftwaffe były często pozostawione bez osłony myśliwców, przez co stały się łatwym celem dla RAF. 15 września 1940 r. Dwa masowe ataki Luftwaffe zostały całkowicie pokonane przez RAF, w wyniku czego zestrzelono 60 niemieckich samolotów. Po tej klęsce Hitler nie miał innego wyjścia, jak tylko odłożyć inwazję na Wielką Brytanię na czas nieokreślony.

Ta pierwsza porażka Hitlera zmieniła opinię w Stanach Zjednoczonych. Do tego momentu wielu Amerykanów zakładało, że Wielka Brytania upadnie, ale po przegranej przez Hitlera bitwie o Anglię Amerykanie zaczęli wierzyć, że Wielka Brytania przeżyje, a Stany Zjednoczone zaczęły wspierać Wielką Brytanię znacznie bardziej agresywnie. Pomoc ze strony Ameryki, szybka odbudowa RAF i siła Royal Navy sprawiły, że inwazja na Wielką Brytanię była prawie niemożliwa.

Ponieważ inwazja na Wielką Brytanię nie jest już możliwa, Hitler zwrócił swoją uwagę na jedyne inne oczywiste miejsce ekspansji: Związek Radziecki. Należy zauważyć, że Hitler obiecał w Mein Kampf (1925) zaatakować Związek Radziecki, twierdząc, że naród niemiecki potrzebuje przestrzeni życiowej (Lebensraum) i że ta przestrzeń znajduje się na wschodzie. Również nazistowska ideologia rasowa uważała Sowietów za podludzi (Untermenschen) rządzonych przez Żydów, którymi gardzili. Według nazistowskiego myślenia zwykli podludzie nie mogliby się równać z wyższymi cechami rasy niemieckiej, a Żydów trzeba było wszędzie wykorzenić. Tak więc istniała niemal religijna misja wyzwolenia ziemi od Żydów i podludzi i przygotowania jej dla rzekomo wyższej rasy niemieckiej. Hitler musiał zaatakować Rosję, ponieważ był to jedyny sposób na osiągnięcie ostatecznego celu ideologii nazistowskiej: ustanowienie Niemców na należnym im miejscu panów świata.

Niemcy nie były wtedy „jeszcze zajęte” walką z Wielką Brytanią.

Konflikt z Wielką Brytanią nigdy tak naprawdę nie przerodził się w bitwę na pełną skalę, ponieważ Niemcom brakowało podstawowych zasobów do ataku Wielkiej Brytanii.

Hitler nie miał żadnego statku desantowego, „barki na Renie”, o których często wspominano, jako prawdopodobnie używane jako statki desantowe, byłyby beznadziejne w takiej sytuacji, ponieważ wywróciłyby się w czymkolwiek innym niż na najspokojniejszych wodach.

Królewska Marynarka Wojenna była również zbyt silna, aby Kriegsmarine mogła zapewnić jakąkolwiek trwałą ochronę takim siłom desantowym, podczas gdy mogły one wylądować na plażach południowej Anglii, których nie mieliby byli w stanie utrzymać przewagę na morzu, aby umożliwić przybycie posiłków lub zaopatrzenia w nadchodzących dniach.

Nawet gdyby Luftwaffe zdołała podporządkować sobie Królewskie Siły Powietrzne, wyczyn, który był dość bliski osiągnięcia, miał niewielki wpływ na działania na morzu. Dobrze udokumentowano, jak źle Luftwaffe radziło sobie z atakowaniem okrętów wojennych, spójrz, jak niewielkie szkody wyrządziły na przykład siłom brytyjskim ewakuującym się z Dunkierki. Dunkierka była dobrym przebiegiem próbnym dla Luftwaffe, aby zobaczyć, jak poradzą sobie z Królewską Marynarką Wojenną, a mimo to mieli wyjątkowo słabe wyniki przeciwko statkom, które często siedziały kaczki, nie poruszając się, ale przywiązane do ściany portu, podczas gdy żołnierze zaokrętowali.

Ostatnią desperacką próbą Hitlera, by zmienić punkt ciężkości ataku z Królewskich Sił Powietrznych na miasta, była daremna próba zmuszenia Wielkiej Brytanii do poddania się lub przynajmniej pozwu o pokój.

Więc Hitler wiedział, że musi zaatakować Rosję, zanim Rosja zaatakowała Niemcy. Wielka Brytania w tamtym czasie nie stanowiła większego problemu dla Niemiec, Hitler wiedział, że nie mogą zorganizować żadnej poważnej opozycji poza kilkoma nalotami, a nawet te ograniczały się do ataków nocnych, ponieważ Luftwaffe mogła zapewnić dobrą obronę Europy kontynentalnej w tych dni.

Armia rosyjska była na początku wojny w strasznym stanie z powodu czystek Stalina, podczas których wielu z jego najlepszych dowódców zostało straconych lub wysłanych do gułagów na Syberii za to, że nie byli wystarczająco komunistyczni, żeby parafrazować.

Ich siły zbrojne były generalnie słabo wyszkolone i wyposażone, podczas gdy T34 był dostępny, tylko w stosunkowo niewielkiej liczbie i mieli tylko kilka nowoczesnych samolotów, a te, które mieli, na ogół nie miały wyszkolonych pilotów do latania nimi

Zapewne Hitler powinien był zaatakować jeszcze wcześniej, ale ugrzęznął w pomaganiu Włochom w konfliktach na Bałkanach, a więc Barbarossa rozpoczął się dopiero w czerwcu 1941 r., mniej więcej miesiąc wcześniej, mógł mieć duży wpływ na wynik.

Tak więc w rzeczywistości Niemcy nie walczyli na dwóch frontach, ponieważ wojna z Wielką Brytanią ograniczała się do obrony powietrznej Rzeszy przez Luftwaffe. Większość żołnierzy rozmieszczonych w celu obrony wybrzeża to słabi poborowi, a nawet więźniowie.

OK, oto prawdziwa odpowiedź. Celem wojny była walka z Rosją. Rosja od początku była głównym wrogiem i ostatecznym celem Hitlera. Nie chciał zniszczyć Wielkiej Brytanii ani Stanów Zjednoczonych per se, chciał zbudować Europę skoncentrowaną na Niemczech i handlować z nimi (ironicznie, jak to jest dzisiaj). Zasadniczo chciał, aby Niemcy stały się tym, czym było imperium angielskie. Musiał najpierw zająć się innymi mocarstwami europejskimi (Francją, Polską i Wielką Brytanią) poprzez podbój lub traktat specjalnie, aby nie toczyć wojny na dwóch frontach z Rosją. Coś, co prawie osiągnął.

W ten sposób kończy układ z Włochami, Finami, Japończykami i Sowietami (podstępnie) i zabiera Polskę, Francję, Norwegię i dużą część Afryki Północnej. Wpada w kłopoty z Anglią i musi przyspieszyć swój plan. Zwróć uwagę, że po bitwie o Anglię Wielka Brytania i Niemcy były w dystansie . Żaden z nich nie mógł zaatakować drugiego ze względu na problemy logistyczne związane z przekroczeniem kanału z siłami inwazyjnymi. Niemcy doszły do ​​wniosku, że Wielka Brytania nie jest już zagrożeniem, budując Mur Atlantycki i przeniosła swoje zasoby na wschód. Należy zauważyć, że Hitler nie myślał wtedy zbyt wiele o Stanach Zjednoczonych. Nie przewidział zdolności produkcyjnych kraju, kiedy wypowiadał wojnę.

Niemcy zwróciły się wtedy do Rosji (jej „wielkiego” wroga) i rozpoczęły wojnę, o której marzył Hitler. Wojna o zniszczenie Związku Radzieckiego dla Lebensraum.

Wojsko Związku Radzieckiego zostało właśnie oczyszczone przez Stalina i bardzo słabo wypadło podczas wojny zimowej. Niemcy nie miały powodu, by sądzić, że będą problemem. Połączenie większej populacji, surowej zimy i ogromnej dzierżawy pożyczek od Stanów Zjednoczonych pozwoliło Związkowi Radzieckiemu na wygranie czterech głównych bitew. Bitwa pod Moskwą, bitwa pod Leningradem, bitwa pod Stalingradem i bitwa pod Kurskiem. Po tych bitwach większość niemieckiej maszyny wojskowej została wydana.

Większość historyków uważa, że ​​wojna na dwóch frontach rozpoczęła się dopiero po zerwaniu przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię Wału Atlantyckiego we Francji w D-day. Hitler wiedział, że inwazja nadejdzie w końcu z Zachodu, ale myślał, że pokonałby Sowietów znacznie wcześniej i byłby w stanie skupić się na obronie Zachodu. Oczywiście nie w tym przypadku, wpadł w swój najgorszy koszmar i musiał podzielić swoje zasoby jak podczas pierwszej wojny światowej.

Ciekawostka: Hitler uważał, że jego największym zagrożeniem będzie Francja (tak jak to było w pierwszym świecie). Wojna) i że Związek Radziecki upadnie jak „domek z kart”. Jak na ironię, było zupełnie odwrotnie.

Jak wskazuje to studium Naval War College dotyczące Barbarossy , Hitler przygotowywał plany inwazji na Rosję już 21 lipca 1940 r .:

Niezależnie od tego, co myślisz, 21 lipca 1940 r. Hitler polecił marszałkowi polnemu Walterowi von Brauchitschowi (głównemu dowódcy armii) opracowanie planu inwazji na Rosję Radziecką, która miałaby się rozpocząć jesienią tego roku . Sztab był w stanie odwieść (sic!) Hitlera co do tych ram czasowych, a następnie zaczął planować inwazję, która miałaby nastąpić w 1941 roku.

Badania te odbywały się równolegle z upalnymi dniami niezwykle udane ataki Luftwaffe na brytyjskie lotniska (podczas bitwy o Anglię) i pierwszy U-Boot Kriegsmarine > Happy Time , przed pierwszym złamaniem kodów U-bootów Enigma.

To był najgorszy okres wojny w Anglii, kiedy to całkowicie nieuzasadnione straty statków powietrznych, pilotów, handlowca morskiego i eskorty, które zdarzają się codziennie. USA izolacjonizm był nadal silny, a Lend-Lease (marzec 1941) wciąż był daleko w przyszłości. Gdyby Dolphin (szyfr U-boota ENIGMA Kriegsmarine) nie został złamany na początku 1941 roku przy użyciu przechwyconych niemieckich książek kodowych, pozwalających na okrążanie konwojów wokół wilczaków U-Bootów, kapitulacja Wielkiej Brytanii jest całkiem możliwa:

Podczas II wojny światowej nic mnie nie przerażało, z wyjątkiem niebezpieczeństwa związanego z U-bootem. - Winston S. Churchill

W tym kontekście decyzja o inwazji na ZSRR przed jego odzyskaniem po czystkach z 1938 r. mogła zostać zakończona i po prostu czekać na nieunikniona kapitulacja Wielkiej Brytanii wydaje się niemal sensowna. Na szczęście łamiący kod w Bletchley Park otrzymali szczypanie , którego potrzebowali, i Wielka Brytania mimo wszystko przetrwała.

Oraz z rozdziału 2 książki Bryana Fugate'a Strategy and Tactics on the Eastern Front, 1941:

Chociaż informacje zebrane podczas tych lotów nie były rozstrzygające, stało się oczywiste, że w przypadku wojny radzieckie zagrożenie dla Rumunii i zaopatrzenia Wehrmachtu w ropę będzie bardzo duże. Decyzja o zadaniu ZSRR ciężkiego ciosu, zanim potencjalne zagrożenie znacznie przekroczy obecny poziom, spotkała się z łatwym przyjęciem wśród niemieckich dowódców wojskowych. Z pewnością nie motywowały ich abstrakcyjne idee „przestrzeni życiowej” na wschodzie, ani też nie poświęcali się wspanialszej koncepcji „Wielkiej Rzeszy Niemieckiej” rozciągającej się od zachodniej Francji po Morze Czarne {61}. Nie można zaprzeczyć, że nienazistowscy generałowie faworyzowali ekspansję terytorialną Niemiec, ale żaden z nich nie poparł najbardziej ekstremalnych propozycji Hitlera w tym względzie. Wierzyli jednak, że po 1941 r. Względna siła ZSRR pod względem gospodarczym, dyplomatycznym i militarnym może tylko wzrosnąć, podczas gdy Niemcy mogą podupadać tylko tak długo, jak długo będzie trwała wojna na zachodzie, co w końcu może oznaczać zaangażowanie Stanów Zjednoczonych {62}. Sam Halder powiedział po wojnie, że żadnemu narodowi nie powinno się odmawiać ostatecznego prawa do rozpoczęcia wojny prewencyjnej, jeśli jest to jedyna otwarta alternatywa {63}. Rosjanie również nie mają nic przeciwko temu, by przyznać, że ich kraj, już objęty masowym wojennym programem gospodarczym [92] zainaugurowanym przez Stalina w 1929 r., Miałby znacznie silniejszą pozycję w 1943 r. Niż w 1941 r. {64}. Największa szansa Trzeciej Rzeszy była w 1941 r., Choć niewielka.

Zasadniczo nie miał wyboru. Wiedział, że Stalin przygotowuje się do wojny. Pakt Ribentrop-Mołotow miał po prostu dać Rosji Radzieckiej więcej czasu.

Więcej na ten temat można przeczytać w książkach Victora Suworowa (np. „Icebreaker ”). Jednak nie jest historykiem i wielu ludzi uważa to za kontrowersję.

Zasadniczo Niemcy miały przewagę siły przeciwko Wielkiej Brytanii. Starał się zwiększyć tę przewagę, najpierw podbijając Związek Radziecki, a później zajmując się Wielką Brytanią (i Stanami Zjednoczonymi). Chodziło o to, że Wielka Brytania mogła zostać „powstrzymana” podczas podboju Związku Radzieckiego przez Niemcy, a następnie pobita przez Niemcy „wzmocnione” zyskami z podboju radzieckiego.

Związek Radziecki dysponował kluczowymi zasobami Ukraińską pszenicę, minerały w dorzeczu Doniecka i ropę kaukaską, którą można by wykorzystać w walce z Wielką Brytanią, aw razie potrzeby ze Stanami Zjednoczonymi. W przeciwieństwie do samej Wielkiej Brytanii, wszystkie te zasoby znajdowały się w zasięgu potężnych sił lądowych Hitlera. A Niemcy mieli całkowicie błędne wyobrażenie, że Związek Radziecki może zostać pokonany w ciągu kilku miesięcy (chyba że dojdą do rozwiązania „politycznego”, które oszczędziłoby Rosję, podczas gdy Niemcy otrzymały wspomniane wyżej nierosyjskie terytoria).

Innymi słowy, chodziło o „recykling” zdobytych radzieckich zasobów przeciwko Wielkiej Brytanii (i Stanom Zjednoczonym). Odwrotność była w zasadzie nieosiągalna; podczas gdy Wyspy Brytyjskie miały znaczne możliwości produkcyjne, kolonie, Wspólnota Narodów i same Stany Zjednoczone przestałyby wysyłać surowce do Wielkiej Brytanii, gdyby wpadły w ręce nazistów, pozostawiając skorupę potęgi produkcyjnej.

Ta strategia była wspierana przez tak zwane „Heartland Theary” brytyjskiego HJ Mackindera (i niemieckiego Karla Haushofera). Oznacza to, że gdyby Niemcy podbiły Europę Wschodnią (w tym Polskę, kraje bałtyckie, Białoruś, Ukrainę itp.), Zdominowałyby serce Eurazji (które obejmowałoby również Rosję), dając jej przewagę w kontrolowaniu „światowej wyspy” (eurazjatyckiej masa lądu).

1. W tamtym czasie między Wielką Brytanią a Niemcami miało miejsce niewiele działań. Niemcy w pojedynkę zdecydowały, że są w pokoju z Wielką Brytanią i Stanami.
   
2. Było bardzo mało ropy naftowej można znaleźć na całym kontynencie europejskim, co oznacza, że ​​Niemcy desperacko potrzebowały gdzieś zdobyć pole naftowe, wybór był między wyjazdem na Bliski Wschód a do Rosji. Rosja była od dawna wrogiem i Hitler już to ogłosił wroga w swojej książce „mein kampf”. Tak więc, najeżdżając Rosję, Niemcy mogłyby potencjalnie rozwiązać dwa problemy jednocześnie, Rosję i dostęp do ropy.
   
3. Związek Radziecki został właśnie upokorzony podczas swojej inwazji na Finlandię, przez co wydawały się bardzo słabe. A także Stalin już zabił miliony obywateli radzieckich, sprawiając, że znów wyglądali na słabych.
   
4. Niemcy bardzo martwili się wojną na dwóch frontach i doszli do wniosku, że lepiej byłoby już rozprawić się z Sowietami do czasu ataku aliantów.
   
   I w końcu nie można przecenić tej kwestii związanej z ropą. Bez ropy wszystkie wojny są automatycznie przegrane i to był główny powód, dla którego Niemcy przegrały. Dopiero w kwietniu 1945 r. Niemcy wciąż posiadali ogromną liczbę, na przykład, łodzi podwodnych. Ale po prostu nie mieli ropy do obsługi, więc były zupełnie bezużyteczne.
   Kiedy przegrali w Rosji, reszta wojny była tylko formalnością. Dlatego Hitler tak uparcie nie wycofywał się z Rosji, rezygnując z rosyjskich pól naftowych, ponieważ myśliwce, bombowce, czołgi, statki i łodzie podwodne wkrótce przestaną działać.
   Wojna została przegrana.
   
   

„Wszyscy wiedzą, że walka na dwóch przeciwnych frontach naraz jest zła…” Z pewnością może być. Wszyscy spoglądają raczej wstecz na rok 1812 i Napoleon, niż na rok 1918. Niemcy stoczyły wojnę na dwóch frontach i skutecznie wygrały na Wschodzie traktatem brzeskim. Niemcy uważali również (nieco słusznie), że zasoby zdobyte na ich okupowanych terytoriach na wschodzie umożliwiły im dalsze walki na zachodzie. Hitler zamierzał zastosować i rozszerzyć tę „lekcję” z pierwszej wojny.

Myślenie o inwazji na Rosję jako o „otwarciu drugiego frontu” jest przecenianiem statusu Wielkiej Brytanii jako „frontu”. Był to „front” o tyle, o ile Niemcy zdecydowały się uczynić go frontem. Kiedy zdecydowali się nie najeżdżać w 1941 r., „Front” stał się ponownie dopiero 6 czerwca 1944 r. Tak, bombowce i tak dalej, ale to nie było tak naprawdę do 1943 r., A przynajmniej rok później wojna z Rosją miał zostać wygrany.

W jednym z najbardziej oszałamiających przykładów niewłaściwego nadmiernego optymizmu w historii Hitler beztrosko założył, że Brytyjczycy są złamaną siłą, która nie jest w stanie wyrządzić mu żadnej znaczącej krzywdy z miejsca, w którym stłumił ich na swojej małej wyspie. Pamiętajcie, być może jednym z najważniejszych filarów ideologii Hitlera był „pęd na Wschód” w celu uzyskania „przestrzeni życiowej” (lebensraum) dla niemieckiej rasy panów. A to oznaczało zdobycie najpierw Polski, a potem Rosji. Jak w innym miejscu stwierdzili szanowani historycy, jedynymi dwiema wojnami, których Hitler naprawdę chciał , były wojny z Polską i Rosją. Kiedy Francja i Wielka Brytania wyruszyły na wojnę w imię odpowiedzi na agresję Hitlera na Polskę, Hitler uważał to za irytujące odwrócenie uwagi od jego prawdziwej nadrzędnej pasji podboju wszystkich tych dobrych gruntów rolnych i bogatych w zasoby naturalne na wschodzie . Hitler nigdy nie najechałby Niderlandów i Francji, nigdy nie splątałby się z Imperium Brytyjskim, gdyby mógł tego uniknąć. Ale idąc na wojnę o Polskę, Francję i Wielką Brytanię, Hitler zmusił Hitlera do inwazji na Europę Zachodnią, mimo że nie chciał. Hitler poczuł ogromną ulgę, że Francja została tak szybko opanowana, a Wielka Brytania zredukowana do takiej pozornej impotencji, ponieważ pozwoliło mu to ponownie skupić się na swoim rzeczywistym celu, Rosji. Kiedy Hitler najechał Rosję, podczas gdy Wielka Brytania wciąż żyła za nim, był to doskonały przykład pierwszeństwa ideologii nad strategicznym zdrowym rozsądkiem. (To sprawia, że ​​można się zastanawiać, jak potoczyłaby się historia, gdyby Francuzi i Brytyjczycy zgodzili się pozwolić Hitlerowi brać, co tylko zechce, tak długo, jak szedł na wschód ).

Niemcom nie udało się osiągnąć przewagi powietrznej i morskiej nad kanałem La Manche, co oznaczało, że nie mogły rozpocząć inwazji lądowej (operacja Sea Lion ). To postawiło obie strony w impasie. Hitler i tak planował zaatakować Związek Radziecki, więc gdy Brytyjczycy pozornie powstrzymywali Wehrmacht , mógł rozpocząć swoją inwazję na Związek Radziecki. Hitler uważał również, że Związek Radziecki można szybko pokonać i dlatego nie martwił się wojną na dwóch frontach.

Jeśli spojrzymy na II wojnę światową z punktu widzenia zasobów, możemy w pewnym sensie usprawiedliwić ruch Hitlera, by najechać Związek Radziecki, nawet podczas wojny z Wielką Brytanią.

Atak na Związek Radziecki był częścią planu głodowego. Hitler zawsze domagał się „lesenbraum” lub przestrzeni życiowej. W tym kontekście większa przestrzeń życiowa oznaczała przeznaczenie większej ilości ziemi pod rolnictwo. Niemiecka gospodarka wychylała się już z traktatu wersalskiego, aw kraju brakowało zbóż spożywczych. Oznaczało to, że trudno było nakarmić cywilów i żołnierzy. Hitler chciał także uczynić Niemcy samowystarczalnymi w zakresie produkcji rolnej. Niemcy były już świadkami, jak wielką katastrofą może być, polegając na handlu żywnością z blokady morskiej pierwszej wojny światowej.

Może się nasunąć pytanie, dlaczego Niemcy zwróciły się przeciwko Rosji nawet podczas jednoczesnej walki z Wielką Brytanią. Cóż, architekci Planu głodowego, a mianowicie Herbert Backe, przewidzieli, że:

Wojna może być kontynuowana tylko wtedy, gdy cały Wehrmacht będzie zasilany z Rosji w trzecim roku wojny.

To może odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Niemcy tak desperacko próbowały przeprowadzić operację Barbarossa (w 1941 roku, 3 lata po rozpoczęciu wojny, tak jak przewidywano w planie). Po prostu nie mogliby w inny sposób utrzymać wysiłków wojennych.

Niemcy i Rosja nigdy nie były prawdziwymi przyjaciółmi i od czasu do czasu po prostu wymieniały „umowy”. Mają historię nieufności. Ale co ważniejsze, mitem jest to, że inwazja na Rosję była „złym pomysłem”. To był właściwie bardzo genialny pomysł na tamte czasy. Nie zapominajcie, że Stalin był całkowicie pod wpływem Hitlera i nawet nie wierzył, że jego doradcy Niemcy planowali atak. Zgadzam się z innymi, którzy twierdzą, że nie została wykonana wystarczająco szybko. I sprowadziło się do kilku drobnych szczegółów, które zmieniły wynik. Mogło równie łatwo przejść na korzyść Niemiec. Myślę, że gdyby Niemcy mogli zrobić to jeszcze raz, zrobiliby to jeszcze raz, ale może tylko wcześniej :)

Po pierwsze, nie sądzę, żeby powód był głównie polityczny. Myślę, że była to decyzja z wojskowo-strategicznego punktu widzenia.

W latach 1940-41 Niemcy / Anglia nie były w stanie / były wystarczająco silne, aby zadać sobie ostateczny cios. Obie strony znajdowały się w dziwnej sytuacji militarnej (z powodu potęgi „Królewskiej Marynarki Wojennej” i licznej / technicznej przewagi niemieckiego kontynentu „Heer”).

Aby maszerować do Berlina, Wielka Brytania potrzebowała silna siła kontynentalna / gospodarcza u jej boku (na przykład Związek Radziecki lub USA). Aby wylądować lub skutecznie oblegać Wielką Brytanię, Niemcy musiały zbudować wiele okrętów wojennych / powietrznych (bombowców i U-Bootów), a do tego wystarczające zasoby.

Wraz z eliminacją Związku Radzieckiego Niemcy zapobiegłby potencjalnemu zagrożeniu kontynentalnemu (sojuszowi między Wielką Brytanią a ZSRR) i zdobyłby wystarczające zasoby, aby nawet walczyć z potęgami morskimi Wielkiej Brytanii / USA.

Ponieważ Finlandia nigdy nie była krajem marionetkowym, była jednym z krajów Osi. Armia Czerwona najechała Finlandię w 1941 r. Po drugie, w 1941 r. Między nazistowskimi Niemcami a sowiecką Rosją były wzloty i upadki. Po trzecie, Armia Czerwona zbliżyła się do wschodniej granicy Polski. Po czwarte, kiedy Trzecia Rzesza najechała Grecję i Jugosłowię, Sowieci poparli Grecję i Jugosłowię i pomogli im.

Sprowadza się to do Sea Power, a raczej braku Niemiec i Rosji.

Niemcy i Rosja są mocarstwami lądowymi. Próbowali zbudować potęgę morską, ale ich flota została zniszczona. (Niemcy podczas I wojny światowej, Rosja w wojnie rosyjsko-japońskiej).

Dopóki Brytyjczycy mieli wolne panowanie na Morzu Śródziemnym, Hitler musi udać się na wschód w poszukiwaniu źródeł surowców (ropa, gaz, metal).

Hitler również wiedział, że Rosja go ściga, ponieważ przegrali bardzo źle na wschodzie, aw Azji Środkowej nie ma takiej siły, z którą i tak musieliby walczyć.

Więc zaatakował Związek Radziecki nie był gotowy. To była gra, którą ostatecznie przegrał, ale nie miał innego wyboru.

Myślę, że wynikało to przede wszystkim z malejącej podaży ropy w Niemczech. W większości biegali na dużym stosie, który się kończył. Inwazja na Związek Radziecki oznaczała dostęp do dużych pól naftowych, które przez długi czas napędzałyby nazistów.

Myślę, że gdyby dotarli do ropy, świat znalazłby się w piekielnym starciu nawet jeśli Amerykanie mają bombę atomową. Nie zapominajmy, że naziści mieli wiedzę na temat rozszczepienia, mieli jednych z największych naukowców tamtych czasów i kontrolowali zakład przetwarzający ciężką wodę.

Według Van Mansteina i admirała Raedera, którzy obaj radzili Hitlerowi zaatakować Wielką Brytanię natychmiast po zmiażdżeniu Francji w ciągu 6 tygodni, „byli zdumieni, widząc, że Hitler myślał, że Wielka Brytania jest jego sojusznikiem”. Więc to zakończyło wszelkie próby formalnej inwazji na Wielką Brytanię ... prawdopodobnie jedyny raz, kiedy personel nazistowskich Niemiec spieszył się do ataku, a Hitler nie był w rzeczywistości.

Jeśli chodzi o Babarossę, Hitler wyraźnie stwierdził, że w związku z tym przed inwazją na Rosję „osiągnęliśmy militarny szczyt w 1941 roku, ale Rosja nie przetrwałaby co najmniej przez kolejny rok”. Więc powiedz mi, co to oznacza, bo na pewno tego nie rozumiem.

Każdy, kto David Glantz napisał najlepszą Historię przez kogokolwiek dotyczącą Generalplan Ost, kiedy wchodził do rosyjskich archiwów po upadku ZSRR ... pokazał na papierze, że Armia Czerwona była przytłaczająco lepsza od niemieckiego Wehrmachtu w czerwcu 1941 roku. Nawet Hitler powiedział Goebelsowi, że „świat wstrzyma oddech”, kiedy zaczął to wszystko ... więc myślę, że niewłaściwe jest powiedzieć, że miał urojenia ... przynajmniej na początku.

Jednak jednym z głównych powodów ekonomicznych inwazji na Rosję była niewolnicza praca. Trzecia Rzesza miała ogromne niedobory siły roboczej zarówno podczas zbrojenia, jak i podczas walk z Wielką Brytanią. Ponieważ Stalin w teorii przeniósł całą swoją siłę roboczą aż do granicy z Polską, Barbarossa w teorii i faktycznie natychmiast rozwiązał niedobór siły roboczej Wehrmachtu.

Innymi słowy, armia cierpiałaby z powodu ogromnych niedoborów siły roboczej, począwszy od 1942 niemiecka gospodarka nie.

Miało to druzgocące konsekwencje dla Francji, Wielkiej Brytanii i Rosji, gdy rozpoczęły one operacyjną walkę o rozpoczęcie rzeczywistej ofensywy przeciwko „III Rzeszy”.

Żadnemu z nich nie powiodło się bez Amerykanów. ... a Stany Zjednoczone to wiedziały.

Odkąd Japonia zaatakowała Stany Zjednoczone 7 grudnia 1941 roku, myślę, że bardziej interesujące jest pytanie, dlaczego USA uważały, że mogą wygrać wojnę na dwóch frontach ... co w rzeczywistości zrobiły Stany Zjednoczone.

To mogłoby wyjaśniać sposób myślenia Hitlera o „wojnie na dwóch frontach”.

Krótko mówiąc, Hitler miał bardzo słabe zdanie o amerykańskiej „sile bojowej” ... tak jak często to robił o swoich wrogach .

Jedną z możliwych przyczyn, przedstawionych przez Wiktora Suworowa, było to, że Niemcy zdały sobie sprawę, że Związek Radziecki planuje inwazję na Niemcy, gdy tylko Niemcy wyczerpią większość swoich zasobów na Zachodzie. W swoich książkach „Lodołamacz” i „Mobilizacja” dostarczył na to dowodów, takich jak koncentracja wojsk radzieckich na granicy, usuwanie pól minowych wzdłuż granicy, produkcja głównie broni ofensywnej, hasła propagandowe mające na celu „wyzwolenie pracowników na całym świecie ”itp.

Bezpośrednim powodem ataku Niemiec na Związek Radziecki były zaawansowane przygotowania radzieckie do inwazji („wyzwolenia”) Europy Środkowej i Zachodniej. W tamtym czasie Związek Radziecki miał najpotężniejszą armię na świecie i zaczął koncentrować wojska wzdłuż nowej granicy radziecko-niemieckiej.

W efekcie Niemcy powstrzymali plan Stalina dotyczący ustanowienia komunistycznych rządów w Europie. nie cieszy się popularnością wśród historyków, ponieważ nazistowskie Niemcy popełniły straszne zbrodnie przeciwko ludzkości, a Związek Radziecki był przez pewien czas zachodnim sojusznikiem.

Posłuchaj przemówienia Hitlera z 3 października 1941 roku.

Myślę, że najlepszym przybliżeniem prawdziwej odpowiedzi jest to, że chciał on jak najszybciej zabić wszystkich Żydów. Wielka Brytania miała mało Żydów, podczas gdy zachodnia część ZSRR i Polska miała największą populację Żydów na świecie ze względu na bladość osadnictwa byłego Imperium Rosyjskiego, które nakazało Żydom mieszkać tylko w zachodniej części kraju.

W 1939 roku Gestapo przeprowadziło badania i doszło do wniosku, że zachodnie części ZSRR były biologiczną bazą Żydów.

Aby dodać do kilku już dobrych odpowiedzi.

Nie miało to wielkiego znaczenia.

Najważniejszym aspektem prowadzenia wojny na dwóch frontach była konieczność ochrony wybrzeża Atlantyku . W większości oznaczało to ograniczenie wymaganej liczby sił zbrojnych, aby zapewnić, że inwazje lub naloty nie będą mogły być przeprowadzane (lub przynajmniej bez dużego ryzyka).

Winston Churchill dał jasno do zrozumienia, że ​​pokonanie Wielkiej Brytanii (w obecnym stanie było to dość trudne zadanie) nie oznaczałoby końca konfliktu na zachodzie. Jego słynne przemówienie z 1940 r. dało jasno do zrozumienia, że ​​rząd Wielkiej Brytanii będzie kontynuował walkę na wyspie, nawet po utracie przewagi lądowej, a nawet jeśli zostanie całkowicie wyrzucony z Wysp Brytyjskich, będzie kontynuować opór w obrębie Imperium. Na terenach okupowanych można było również podjąć akcję partyzancką. W związku z tym duża liczba niemieckich żołnierzy byłaby przez długi czas uwiązana na zachodzie, nawet gdyby wojna na tym froncie została „oficjalnie” zakończona.

Innym aspektem, na który należy zwrócić uwagę, było to, że uważany za zły pomysł, aby Niemcy toczyły wojnę na dwóch frontach. Stalin nie wierzył, że Hitler kiedykolwiek najedzie na ZSRR, podczas gdy Wielka Brytania pozostała zagrożeniem. Aby uwiarygodnić tę ideę, największy nalot na Wielką Brytanię przeprowadzono w okresie poprzedzającym Barbarossę (10-11 maja). Wbrew inteligencji, ZSRR (a szczególnie Stalin) drzemał, kiedy Niemcy rozpoczęli inwazję 22 czerwca. Doprowadziło to do całkowitej dewastacji wojsk radzieckich na zachodzie. Jednakże, ponieważ wojna z Niemcami była uważana ostatecznie za całkiem prawdopodobny scenariusz, znaczna część radzieckiego przemysłu została już przeniesiona za Ural, co oznacza, że ​​pozostanie praktycznie nietknięta przez całą wojnę.

Podczas wojny na dwóch frontach ostatecznie pozwolił aliantom wylądować we Francji podczas Overlord, na tym etapie wojna została już rozstrzygnięta.

Stalin i tak prawdopodobnie zaatakował i wydał oświadczenia w tym kierunku.

Źródło: Kontrowersje dotyczące sowieckich planów ofensywnych

Daniłow i Heinz Magenheimer przeanalizowali ten plan i inne dokumenty na początku lat dziewięćdziesiątych, co może wskazywać na sowieckie przygotowania za atak, w austriackim czasopiśmie wojskowym (Österreichische Militärische Zeitschrift, nr 5 i 6, 1991; nr 1, 1993; i nr 1, 1994). Obaj badacze doszli do wniosku, że plan Żukowa z 15 maja 1941 r. Odzwierciedlał przemówienie Stalina z 5 maja 1941 r., Zapowiadające narodziny nowej ofensywnej Armii Czerwonej.

Powody podane w innych odpowiedziach: chociaż są dobrze cytowane, niekoniecznie są faktycznymi powodami ataku Niemiec. Nazistowscy przywódcy prawdopodobnie chcieli przedstawić wojnę jako agresywny podbój, który zakończyłby się sukcesem, a nie desperacki atak wyprzedzający, który miałby spowolnić znacznie silniejszego przeciwnika.

W każdym razie obie strony spodziewały się wybuchu wojny. Stalin wierzył, że wojna między narodami kapitalistycznymi stworzy idealne warunki dla sowieckiego ataku. Hitler spodziewał się także walki z Rosją, jak stwierdzono w Mein Kampf. Biorąc pod uwagę te założenia obu stron, jedynym logicznym rezultatem jest to, że Niemcy zaatakują jako pierwsze, w 1941 roku, kiedy właśnie podbiły Europę Zachodnią i były najsilniejsze.

Niemcy walczyły już na dwóch frontach. To pierwsza wojna światowa, w której walczył Hitler. Nie był idiotą.

Niemcy w latach dwudziestych XX wieku to kraj wyrzutków. To samo oburzenie co ZSRR. Niemcy i ZSRR pomagały sobie nawzajem. Ale ... ZSRR to jedyny socjalistyczny kraj na świecie. Ale „problem” polegał na tym, że ten jedyny socjalistyczny kraj rozwijał się szybko. Industrializacja, bezpłatna medycyna, bezpłatna edukacja, wolna ziemia, autarkia - to zagrożenie dla całego kapitalistycznego świata. To flaga, symbol wszystkich komunistów na świecie. Stalin powiedział, że „albo staniemy się potęgą przemysłową, albo zostaniemy zniszczeni”. Wszyscy bolszewicy rozumieli, że celem numer jeden był ZSRR. Pytanie brzmiało: kto, gdzie i kiedy zabije pierwszy kraj demokracji ludowej. Wybór był doskonały: Niemcy. W jednej chwili przyjaciel stał się wrogiem. Hitler - wielki zabójca, Hitler otrzymał Czechosłowację. Hitler przyjął Polskę. Francja nie chciała walczyć i zrezygnowała. Nawet Polacy bronili stolicy. Francuzi oklaskiwali wojska niemieckie, a gdy Hitler stał się silny, zaatakował ZSRR. Ponieważ Hitler jest najemnym zabójcą. ZSRR jest ofiarą wynajętego zabójcy. Wszystko jest bardzo proste.

Nawiasem mówiąc, jest jeszcze jeden „dziwny” moment. „Idiota” Hitler nie mobilizował gospodarki. Jeśli jesteś w stanie wojny, musisz zmobilizować całą gospodarkę. Przypuszczam, że pan po prostu trzymał swojego psa na smyczy. Właściciel bał się, że Hitler może wymknąć się spod kontroli. Właściciel założył kaganiec - zabronił mobilizacji gospodarki.

Kiedy wynajęty zabójca chybił, klient zorganizował jego zniszczenie.

s. S. W 1941 roku Hitler kontrolował więcej fabryk i inżynierów niż Stalin. Mobilizacja + technologia = tysiące Panzów, Stugów, Ganomagów, samolotów, artylerii, dywizji, korpusów, armii. ZSRR mógł przegrać, ale owczarek niemiecki miał krótką smycz.

Problem polegał na tym, że atak na Anglię nie powiódł się. Oznaczało to, że nie było sposobu na zwolnienie blokady Niemiec. Hitler zbankrutował i nie miał innych opcji niż atak na Rosję. Dosłownie wyrywali poręcze w Berlinie, aby zdobyć złom. Wszyscy spożywali racje, które z miesiąca na miesiąc stawały się coraz bardziej rygorystyczne. Związek Radziecki był jedynym możliwym do zaatakowania miejscem z zasobami niezbędnymi do wpłynięcia na sytuację gospodarczą Rzeszy.

Ideałem byłoby podbicie Wielkiej Brytanii i przejęcie kontroli nad Atlantykiem. To otworzyłoby handel i poprawiłoby sytuację, ale kiedy Anglicy kontrolowali kanał, a niemiecka marynarka wojenna była zbyt słaba, by rzucić wyzwanie Anglii, wojna lądowa ze Związkiem Radzieckim była jedyną opcją.

Nie wierz anegdotom i słowom ludzi na temat ich motywów. Kiedy przychodzi popchnąć, twój portfel dyktuje twoje działania, a portfel Hitlera był pusty.

Krótka odpowiedź: Pakt Ribbentrop-Mołotow zawsze kończył się źle. Staling nienawidził Hitlera, a Hitler nienawidził Stalina jak żaden inny przywódca w Europie. To, że Hitler uderzył pierwszy, prawdopodobnie nie jest tak dużym błędem, jak się wydaje. Niemcy i Związek Radziecki zawsze zamierzały to pomieszać. Wielki błąd Hitlera w ataku na Związek Radziecki polegał na tym, że nie zbliżał się do Moskwy w odpowiednim czasie i nie rozpraszał uwagi. Większość historyków podzielała opinię, czy niemiecki sztab generalny odniesie sukces w Rosji bez wtrącania się Hitlera. Opóźnienia Hitlera w ataku na Moskwę oznaczały, że słabo wyposażona armia niemiecka musiała walczyć przez jedną z najzimniejszych rosyjskich zim w historii, a armia niemiecka nigdy nie doszła do siebie.

Dłuższa odpowiedź: Hitler był w stanie wielkich nowatorskich pomysłów, ale potrafił też popełniać ogromne błędy. Większość generałów Hitlera uważała, że ​​inwazja na Polskę była błędem, ponieważ w tamtym czasie Niemcy nie miały wiele do pilnowania granicy z Francją. Wtedy większość jego generałów uważała, że ​​inwazja na Francję była błędem, biorąc pod uwagę doświadczenie I wojny światowej i powszechną mądrość, że armia francuska była najsilniejsza na kontynencie, nie wspominając o siłach Wielkiej Brytanii. W każdym z tych przypadków Hitler okazał się słuszny pomimo sprzeciwów generałów. Jedna z wielkich debat podczas II wojny światowej dotyczy tego, czy pozostawiony samemu sobie, bez wtrącania się hitlerów, niemiecki sztab generalny mógłby odnieść sukces w Rosji. To niejasne, ale jasne jest, że bez Hitlera prawdopodobnie nie zaatakowaliby Związku Radzieckiego w czerwcu 1941 roku, a wraz z Hitlerem nie mogliby odnieść sukcesu.

Hitler zyskał popularność w latach dwudziestych XX wieku. cztery punkty podstawowe.

(1) atakowanie traktatu wersalskiego (2) promowanie pangermanizmu, (3) antysemityzm (4) antykomunizm

Hitler, który był naprawdę niewiarygodnie słabo poinformowany w wielu kwestiach, na które lubił rozmawiać jak ekspert, na przykład o polityce wewnętrznej w Ameryce ... i jak wpływowi obywatele żydowscy byli w każdym kraju, który chciał najechać. Hitler często utożsamiał antykomunizm i antysemityzm, wierząc, że komunizm był żydowskim spiskiem, mającym na celu kontrolę świata. (**) To, że Hitler nienawidził komunistów bardziej niż Brytyjczycy, nikomu nie zdradził wiadomości. Hitler i naziści toczyli walki uliczne z komunistami w Niemczech, zanim doszli do władzy. Z pasją nienawidził komunizmu i stwierdził to w 1000 przemówieniach, a także w swojej własnej biografii Mein Kamf (moja walka). Hitler marzył o oczyszczeniu Rosji z Żydów i komunistów oraz przejęciu całej tej ziemi do użytku niemieckiego, prawdopodobnie również w tej kolejności.

Dlaczego więc Stalin sprzymierzył się z Niemcami. dlaczego Związek Radziecki zgodził się na pakt Ribbentrop-Mołotow w sierpniu 1939 r. Ponieważ Związek Radziecki był całkowicie nieprzygotowany do wojny i kupował czas. Stalin starał się przygotować tak szybko, jak mógł, ponieważ przygotowywała się cała Europa. Pakt Ribbentrop-Mołotow kupił Rosję dwa lata, co prawdopodobnie było tego warte dla Stalina. Hitler zdradził atak Stalina w czerwcu 1941 r., Ponieważ dostrzegł szansę, która prawdopodobnie nie istniała, aby szybko usunąć Związek Radziecki, zanim będą mogli w pełni się przygotować. Co prowadzi nas z powrotem do kolosalnych błędów, do których był zdolny Hitler. Tak, inwazja na Związek Radziecki była błędem, ponieważ spowodowała, że ​​Niemcy ponownie znalazły się w pułapce wojny na dwóch frontach. Prawdziwy fatalny błąd w obliczeniach miał miejsce, gdy Hitler zatrzymał i skierował siły z Centrum Grupy Armii na południe, w kierunku Kijowa na Ukrainę. Opóźnienie zahamowało atak na Moskwę i zmusiło źle wyposażone (zimowe ubrania) wojska niemieckie do walki w jedną z najgorszych rosyjskich zim w historii. Niemcy nigdy się nie odrodziły. Wehrmacht nie był w stanie utrzymać presji na Moskwę, zamiast tego walczył i ostatecznie wycofywał się na całym terytorium Rosji.

(*) Dlaczego Moskwa była tak ważna? Widziałem poprzedni komentarz, że Napoleon zajął Moskwę i nie pomogło mu to zapobiec katastrofie w rosyjskiej zimie. Odpowiedź brzmi: pociągi. Moskwa była centralnym węzłem kolejowym dla całego Związku Radzieckiego. Gdyby Hitler kontrolował Moskwę, kontrolowałby wszystkie systemy pociągów, których Rosja używała do transportu nie tylko żołnierzy, ale całą ich logistykę wojskową i cywilną. Gdyby Hitler zajął Moskwę, gra byłaby zakończona.

(**) Hitler również uważał, że kapitalizm jest żydowskim spiskiem, mającym na celu kontrolowanie świata, więc idź na myśl.

Aby dodać odpowiedzi, które już istnieją, w tradycyjnym porządku strategicznym, który istniał przed nuklearnymi.

ziemia pod kontrolą = K * mężczyzn na wojnę = k2 * zasoby na wojnę

To była podstawa tradycyjnego porządku wojskowego.

Podbój Francji i Polski przez Hitlera został dokładnie odzwierciedlony w pewnym sensie w działaniach Stalina w Rumunii, Finlandii i na Bałtyku. Było to naturalne, a celem było pozbawienie się strategicznych korzyści.

Ale Niemcy nadal były bardzo zależne od radzieckiego handlu ropą i innymi tak ważnymi zasobami. Oto konieczność ścigania Rosji. Element ideologiczny nie miałby większego znaczenia, gdyby Hitler nie uważał, że Rosja ma skuteczny `` przełącznik zabijania '' nad niemieckim przemysłem, o czym wiedział, że tak. Zepchnięcie Rosji na Ural i stworzenie nowego status quo wokół wszystkiego na zachód od Uralu. To uczyniłoby Niemcy w przeważającej mierze samowystarczalnymi i była to oczywiście rozsądna doktryna. Moim zdaniem punktem krytycznym było wejście Stanów Zjednoczonych i fakt, że alianci mogli prowadzić zwycięską wojnę na wyczerpanie, co w końcu zrobili.

Ponieważ Hitler był szalony. Nie był normalny według żadnych standardów.

Gdyby spodziewał się, że USA przyłączą się do Wielkiej Brytanii i Rosji przeciwko Niemcom, i że USA wyślą praktycznie nieograniczoną pomoc militarną Rosji - nawet wtedy najechałby Rosję, ale był skazany na zagładę w dniu, w którym najechał. Chociaż upadek Hitlera zajął 4 długie lata.