Historycy zignorowali inwazję na Islandię, ponieważ odegrała ona niewielką rolę w wojnie i była tymczasową decyzją taktyczną: Nie zagarnięcia ziemi. Islandia była zadowolona z dopuszczenia brytyjskiej okupacji pod określonym warunkiem , że Wielka Brytania wycofa swoje wojska pod koniec wojny i nie będzie ingerować w islandzki rząd.

Wielka Brytania wycofała swoje wojska przed zakończeniem wojny, a wojska amerykańskie przejęły kontrolę nad Islandią na mocy porozumienia obronnego między USA a Islandią (lipiec 1941). W 1951 roku Islandia i Stany Zjednoczone podpisały kolejne porozumienie pod naciskiem NATO; porozumienie z Islandzkimi Siłami Obronnymi, na mocy którego Stany Zjednoczone są odpowiedzialne za obronę Islandii. Stany Zjednoczone utrzymywały bazę wojskową na Islandii do 2006 roku i nadal są odpowiedzialne za obronę Islandii.

Więcej informacji można znaleźć w artykule w Wikipedii.

Przejrzałem niemieckie archiwum propagandy i nie znalazłem żadnych odniesień do brytyjskiej okupacji Islandii w 1940 roku.

Z wahaniem bym się domyślił, że gdyby okupacja był używany przez niemieckich propagandystów, nie był powszechnie używany.

Ponadto Dania miała suwerenność nad Islandią, a status Danii został zakwestionowany. Nie stawiali oporu niemieckiej inwazji, więc przez pewien czas Brytyjczycy nie wiedzieli, czy traktować Danię jako najechanego sojusznika, czy jako wroga. Jeśli Dania była wrogiem, okupacja Islandii była całkiem legalna.

Jako osoba, która mieszkała na Islandii i w Finlandii i rozmawiała bardzo szczegółowo z ludźmi żyjącymi w tym czasie, mogę powiedzieć, że Brytyjczycy przed świtem w Reykjaviku ustawili stanowiska dla karabinów maszynowych. Ludność nie miała wyboru, ale w dużej mierze ich witała. Żołnierze straży przybrzeżnej kwaterowali w odległych domach wiejskich i wielu z nich tworzyło romantyczne więzi z miejscowymi dziewczętami. Jednym z takich był mój zwykły kierowca autobusu w Reykjaviku. W 1946 roku wrócił i poślubił swoją ukochaną.

Islandczycy bardzo żałowali przybycia Amerykanów, którzy, ich zdaniem, traktowali ich bez szacunku i nadużyli ich gościnności. Siły amerykańskie zburzyły ważne historyczne miejsca w celu pozyskania surowców do budowy pasów startowych.

Inwazja na Islandię miała zupełnie inny charakter niż niemieckie aneksje i najazdy w latach 1938-1940 i słusznie została pozostawiona na śmietniku historii. „Inwazja” została przeprowadzona przez 700 źle wyposażonych, źle przygotowanych i cierpiących na chorobę morską brytyjskich marines, którzy zeszli ze statku na przystań i rozmawiali z czekającymi na nich policjantami. Jedyną ofiarą był brytyjski żołnierz, który popełnił samobójstwo. Islandia otrzymała wynagrodzenie i pozwolono jej zająć się swoimi sprawami. Dotrzymując słowa (i potrzebując wojsk gdzie indziej), Brytyjczycy opuścili w 1941 roku po przekonaniu Stanów Zjednoczonych (wówczas neutralnych) do przejęcia.

W przeciwieństwie do tego, aneksja Czechosłowacji i Polski miała wyraźnie na celu stworzenie miejsca dla większej liczby Niemców kosztem tego, kto już tam mieszkał. Bombardowano miasta i cywili, a politycznie kłopotliwe osoby rozstrzeliwano. I to było zaledwie w 1939 r., Zanim Niemcy zrobili się naprawdę paskudni.

To powiedziawszy, kraje skandynawskie dostały gówniany koniec drugiej wojny światowej, a zarówno Oś, jak i alianci zachowywali się żałośnie. . Skandynawia była niezłomnie i szczerze neutralna i chętna do handlu z każdą ze stron. Niestety znajdowali się w strategicznie cennej pozycji i mieli cenną rudę żelaza. Strony walczące nie wierzyły, że mogą chronić swoją neutralność.

Wielka Brytania, Niemcy i Sowieci obawiali się, że inni zaatakują, aby uzyskać przewagę, więc zaatakowali pierwsi. Finlandia została najechana przez Sowietów z powodu obaw, że Niemcy zaatakują ją przez Finlandię. Wielka Brytania udawała, że ​​chce wesprzeć Finlandię, ale była to pretekst do inwazji na Norwegię i zablokowania dostaw szwedzkiej rudy do Niemiec. Niemcy zaatakowali Norwegię, ponieważ obawiali się, że Brytyjczycy pierwsi napadną na Norwegię i zablokują dostawy rudy oraz wykorzystają ją jako bazę morską do ataku na Wielką Brytanię. Islandia została najechana przez Brytyjczyków, aby uniemożliwić Niemcom zrobienie tego w pierwszej kolejności, ale Niemcy nie mieli planów co do Islandii aż do po inwazji Niemców.

Finlandia stanęła po stronie Niemiec kiedy najechali Związek Radziecki, w ten sposób Sowieci wywołali własne obawy, ale Finowie honorowo odmówili wyjścia poza swoje przedwojenne granice, nawet gdy Sowieci byli w najniższym punkcie. Kiedy sytuacja zmieniła się na korzyść Sowietów i Finów, którzy wynegocjowali zawieszenie broni, Sowieci podziękowali im za powściągliwość, zmuszając Finów do wyparcia Niemców.

Co za bałagan.

Pytanie: Czy brytyjska inwazja na Islandię w 1940 roku została bagatelizowana przez historyków?

Krótka odpowiedź:
Tak, odgrywana przez historię, Nieporównywalna z przejmowaniem ziemi przez Niemcy, Odegrała dużą rolę w II wojnie światowej.

Szczegółowa odpowiedź:

Tło

Po tym, jak Dania wpadła w ręce nazistów (kwiecień 1940), Wielka Brytania obawiała się, że Islandia, będąca wówczas terytorium duńskim, jeśli zostanie zajęta przez Niemcy, będzie strategicznym zagrożeniem dla konwojów północnoatlantyckich, które pomogły Wielkiej Brytanii w dostarczaniu ważnych materiałów wojennych przez całą wojnę. Kiedy zaprzeczano zaprzeczaniu zaprzyjaźnionej okupacji, Wielka Brytania najechała (10 maja 1940), co okazało się bezkrwawym zajęciem. Przejęcie przez nich Reykjaviku, stolicy i największego miasta Islandii, polegało na wysłaniu jednego strażnika na poczcie i umieszczeniu na drzwiach zawiadomienia, że ​​Islandia jest teraz pod brytyjską okupacją. Reszta 746 brytyjskich sił inwazyjnych udała się w celu zabezpieczenia innych części wyspy (islandzka służba telekomunikacyjna, służba nadawcza, Biuro Meteorologiczne i niemiecki konsulat). Islandia protestowała przeciwko naruszaniu ich neutralności, Brytyjczycy obiecali opuścić Islandię po wojnie i obiecali całkowity zwrot mienia zniszczonego podczas inwazji i późniejszej okupacji. Następnie tydzień później Brytyjczycy wycofali się (17 maja 1940) i przekazali administrację wyspy Kanadzie. Ostatecznie Stany Zjednoczone przejęły administrację w maju 1941 roku, około rok po pierwszej inwazji przed Pearl Harbor i przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do wojny. Po wojnie islandzkie oddziały okupacyjne zostały wycofane, a Islandia stała się niezależną republiką, członkiem NATO i „silnie zintegrowaną z Unią Europejską”. Jego główna baza wojskowa Keflavík (niedaleko Reykjaviku) jest bazą marynarki wojennej USA / NATO od 1951 roku, kiedy Islandia wstąpiła do NATO. Został zamknięty w 2006 roku, ale został ponownie otwarty przez Stany Zjednoczone, kiedy odwiedziłem Islandię w lipcu 2019 roku.

Nieporównywalne

Niemcy zaatakowały pokojowych sąsiadów (Austrię, Czechosłowację i Polskę), którzy nie byli w stanie wojny w momencie inwazji nazistów. Islandia była własnością Danii, a Dania przeszła w ręce nazistów; aw Kopenhadze powstał nowy pro-nazistowski rząd. Islandia nadal była technicznie odpowiedzialna przed tym rządem, a zatem była uzasadnionym celem wojennym dla Brytyjczyków.

Brytyjska inwazja na Islandię nigdy nie była przejęciem ziemi. Brytyjczycy od początku twierdzili, że ich okupacja jest tymczasowa. Nieporównywalne z gwałtownymi przejęciami ziemi przez Niemcy. Niemcy zaanektowały Austrię (12 marca 1938). Nigdy więcej nie byłoby niezależnej samorządnej Austrii, gdyby naziści postąpili po swojemu. Niemcy zaanektowały Czechosłowację (30 września 1938). Niemcy zaanektowały Sudety. To samo z Polską jesienią 1939 roku. Niemcy natychmiast zaanektowały Prusy Zachodnie, Poznań, Górny Śląsk i dawne Wolne Miasto Gdańsk. Wielka Brytania nigdy nawet nie rządziła Islandią, od początku deklarowała, że ​​nie jest tam, aby ingerować w wewnętrzne funkcjonowanie Islandii i pozostawiła krajowy rząd na miejscu.

Plan Wielkiej Brytanii zawsze zakładał zabezpieczenie ich ważnego handlu z Ameryką Północną i powstrzymanie Niemiec przed utworzeniem bazy w Islandii, która zagroziłaby tej trasie dostaw. Fakt, że Wielka Brytania natychmiast przeniosła administrację Islandii do innego kraju (Kanady), a ostatecznie do neutralnych Stanów Zjednoczonych w pierwszym roku, mówi o ogromnej różnicy między kwestionowanymi przez nazistów a krwawymi najazdami / przejmowaniem ziemi ... Brytyjczycy tak zrobili.

Odegrał dużą rolę w II wojnie światowej.

Powiedziałbym, że Wielka Brytania naprawdę miała niewielki wybór. Niemiecka marynarka wojenna i baza lotnicza na Islandii byłyby katastrofą dla brytyjskiego wysiłku wojennego. Przejście handlowe północnoatlantyckie było głównym sposobem, w jaki materiały wojenne dotarły do ​​Europy z Ameryki Północnej i materiał ten był niezbędny nie tylko dla brytyjskich wysiłków wojennych, ale także ostatecznie dla działań wojennych Związku Radzieckiego. Można z łatwością argumentować, że utrzymująca się destrukcyjna nazistowska baza morska i lotnicza w Islandii zmienia wynik II wojny światowej w Europie.

Tak i nie, odwiedzili Islandię w 36 i 38 roku z kartografami i pilotami szybowców &, pilotami samolotów i drużynami piłkarskimi. Byli bardzo zainteresowani Islandią, próbowali założyć linię Lufthansy, a U-Booty i Emden odwiedzili Reykjavic, a niemieckie niszczyciele operowały na & wokół Islandii w 1938 r., Więc czytelnik ma się zdecydować, na co wszystko to oznaczało.

Admirał Wegener napisał o strategii okupacji wysp po I wojnie światowej, w tym o Islandii, Szetlandach, & Faeroes, &. zniszczyć go. Historia pokazuje, że Wegener ma rację co do Norwegii.

Hitler zdecydował się na inwazję dopiero w styczniu 1940 r., & Raeder do tej pory był jej przeciwny. Ponieważ trzecia część Norwegii znajdowała się w rękach Niemców w pierwszych 2 tygodniach kwietnia, niemiecki wyjazd na Islandię był możliwy przed Brytyjczykami 10 maja. islandzka flota rybacka. 1000 statków przybrzeżnych & 22 ocean jedzie. Stacja benzynowa już na miejscu dla łodzi podwodnych & JU 86 & kilka latających łodzi. Wydaje mi się, że 18 JU to także diesel. Brytyjskie okręty podwodne na Malcie były przez pewien czas zaopatrywane przez inne okręty podwodne, podobnie jak niemiecka baza U-bootów. Problem jest bardzo prosty, podobnie jak w przypadku inwazji przez kanał, w latach trzydziestych nie planowano wystarczająco dużo.

Ambicją Hitlera był przede wszystkim wschód, co ponownie pozostawia nas do rozważenia, dlaczego cała niemiecka działalność handlowa & w & wokół Islandii w 36 & 38. Himmler był tym zainteresowany, ale z innych powodów. To doskonały lotniskowiec na Atlantyku & Bismarck mógł zostać uratowany z Islandią w rękach Niemców.

40 000 koni, ziemniaki Ryby & rozwiązują problem żywnościowy. Islandia miała 22 nowoczesne zakłady przetwórstwa rybnego w 1940 roku, a także & w 1940 roku na Islandii było wyjątkowo ciepło.

Niemcy przygotowywały się do zabrania Islandii drogą powietrzną dokładnie w taki sam sposób, w jaki zajęły Kretę. Propozycja wymagała lotów w jedną stronę przez armadę samolotów Ju-53 / 3m. Niewykluczone, że znajomość niemieckich zamiarów spowodowała aneksję Islandii przez aliantów.

Odległość między wschodnim wybrzeżem Islandii a zachodnim brzegiem Norwegii to 602 mil, JU 52 może to ułatwić. Niemieckie pasy startowe z desek można ustawić w jeden dzień. W rzeczywistości zrobili dokładnie to samo w Hiszpanii, rozpakowali samoloty HE 51, zmontowali je & miał gotowe i działające bez hangarów w jeden dzień ..........

9 sierpnia rozpoczęliśmy zadanie odbudowy naszych sześciu He 51, 10 sierpnia pierwszy He 51 był w pełni zmontowany i gotowy do działania

◦

http: //surfcity.kund.dalnet .se / germany_trautloft.htm

Samolot stał na otwartej przestrzeni, części zamienne, amunicja oraz paliwo i olej leżały chronione przed słońcem pod plandekami na skraju lasu.

Lecieliśmy innymi pilotami z powrotem Ju 52 w rotacji, aby zaopatrzyć się w paliwo lotnicze do naszych następnych lotów z przodu

Jeśli chodzi o Islandię, oto 3-4 utwardzone drogi, które można łatwo zamienić na otaczające pasy startowe. obóz Skipton, (idealny dla Stukasów)

https://roddyfox.files.wordpress.com/2013/10/skipton-camp-aerial-view.jpg

tuż obok Austurbæjarskóli (czyli dużego budynku u góry zdjęcia). https://roddyfox.com/2013/10/27/alfred-fox-iceland-1940-42-some-detective-work-finds-skipton-camp/