David Glantz w swojej książce Barbarossa: Hitler's Invasion of Russia 1941 wymienia kilka czynników, które przyczyniły się do tego.

• Stalin chciał wierzyć, że Hitler będzie trzymał się Ribbentrop-Mołotowa pakt. To jest główny problem, który zwykle się pojawia, ale to nie cała historia.
• Kiedy siły niemieckie zaczęły gromadzić się na granicy radzieckiej, Niemcy powiedziały Sowietom, że chodziło o zorganizowanie ćwiczeń do inwazji Wielka Brytania daleko od potencjalnych brytyjskich obserwacji. Niemieckie inwazje na Jugosławię i Grecję również dały wiarygodny powód, dla którego wojska niemieckie znalazły się na wschodzie.
• Stalin uważa, że ​​Hitler był zbyt racjonalny, aby rozpocząć wojnę przeciwko Związkowi Radzieckiemu, nie wykańczając Brytyjczyków w zachód. Hitler okazał się nie tak racjonalny.
• Stalin spodziewał się i przygotowywał do wojny z Niemcami prawdopodobnie w 1942 roku, i istnieje ludzka skłonność do potwierdzania stronniczości: szukania dowodów potwierdzających nasze uprzedzenia i przywiązywać mniejszą wagę do rzeczy, które temu zaprzeczają.
• Czystki Stalina dotknęły nie tylko siły zbrojne, ale także służby wywiadowcze, które były zatem instytucjonalnie mniej doświadczone i przygotowane. A ich raporty dla Stalina miały tendencję do masowania, aby pasowały do ​​jego uprzedzeń: dowody niemieckiej możliwej agresji były bagatelizowane; podkreślano przykłady powściągliwości sił niemieckich. Mówienie Stalinowi rzeczy, które mu się nie podobały, nie było posunięciem poprawiającym życie, a to spowodowało zniekształcenie informacji wywiadowczych, aby wzmocnić jego nadzieje na brak natychmiastowego ataku.
• W maju 1941 roku Berlin i OKW zachęcały plotki, że Berlin planował domagać się zmian w umowie między ZSRR a Niemcami. To wzmocniło przekonanie, że przed jakimkolwiek atakiem będzie jakieś ultimatum, które posłuży za pretekst.
• Wczesne, dokładne ostrzeżenia o niemieckich zamiarach miały datę 15 maja jako datę początkową, co było rzeczywiście pierwotnym planem Niemiec. Inwazja na Jugosławię i Grecję zakończyła się opóźnieniem Barbarossy, co zdyskredytowało agentów, którzy faktycznie dostarczyli dokładne informacje. Kilka bardziej szczegółowych dat zostało zgłoszonych i również minęło bez incydentów, więc istnieje tutaj scenariusz „chłopiec, który płakał wilka”, w którym powtarzające się ostrzeżenia o niemieckim ataku w określonych dniach okazują się fałszywe, ponownie podważając doniesienia o nieuchronnym ataku.

Po wydarzeniu bardzo łatwo jest wyłowić informacje wywiadowcze, które powinny były ostrzec Związek Radziecki. Przed upływem czasu znacznie trudniej jest określić, w które z wielu sprzecznych informacji należy wierzyć, a które są dezinformacją lub są po prostu niedokładne (lub były dokładne przed zmianą planów). Patrząc na informacje dostępne wtedy Stalinowi, być może mniej zaskakujące jest to, że został całkowicie zaskoczony w czerwcu 1941 r., Chociaż z pewnością jego pobożne życzenia były również jednym z czynników, które przyczyniły się do tego.

Nie wiem wiele na ten temat, ale w Mołotow pamięta, przedruku szeregu rozmów z Mołotowem w latach 70. i 80., przeprowadzający wywiad zadaje na ten temat wiele pytań

Mołotow powiedział, że Stalin wiedział, że będzie wojna z Hitlerem, a celem paktu Ribbentrop-Mołotow było wstrzymanie czasu i przygotowanie, a Stalin czuł, że kraj potrzebuje jeszcze dwóch lat wcześniej. ZSRR był gotowy. Mołotow wyjaśnia, że ​​całe koło rządzące wiedziało, że naziści byli wrogami i że wiedzieli, że atak był wybitny. Mołotow śmiał się z pomysłu, że Stalin naiwnie myślał, że Hitlerowi można zaufać, że dotrzyma warunków Paktu - w istocie wskazuje, że Stalin nie ufał nikomu, nawet samemu Mołotowowi!

Więc dlaczego Związek Radziecki był " zaskoczony „kiedy Niemcy zaatakowali? Mołotow mówi, że Stalin był przede wszystkim zaniepokojony sojuszem niemiecko-brytyjskim przeciwko ZSRR i że Stalin wysyłał rozkazy swoim żołnierzom, aby upewnić się, że Niemcy są wyraźnym agresorem. W rozkazach określono, że nie będzie żadnej reakcji militarnej na cokolwiek zrobili Niemcy, z wyjątkiem samego Stalina.

Przed inwazją doszło do wielu potyczek granicznych i fałszywych alarmów. Mołotow mówi, że obawiali się, że Hitler nakłoni ich do eskalacji wojny, a tym samym obwinią ich za jej rozpoczęcie. Rozkazy pomogły opóźnić rozpoczęcie wojny o tygodnie lub miesiące. Wspomniał również o raporcie brytyjskiego wywiadu i że uważali, że to jakiś żart, że „jak mogliśmy nie wiedzieć, że inwazja była wybitna? I jak mogliśmy ufać Brytyjczykom?”. nazwać Stalina geniuszem tej taktyki, ponieważ:

1. Opóźniony początek wojny pozwolił zimie przerwać niemiecką inwazję, ostatecznie zapobiegając klęsce.
2. To pokazujące, że Niemcy były agresorem, podzieliło sojusz niemiecki / brytyjski / kapitalistyczny, a nawet spowodowało sprzeczny z intuicją sojusz amerykański / brytyjski / radziecki. Mołotow twierdzi, że otrzymanie pomocy materialnej od USA było nie do pomyślenia w latach trzydziestych XX wieku i tylko Stalin mógł wymyślić ten plan.

Żeby było jasne, nie czytałem wystarczająco dużo na ten temat. aby udzielić pełnej odpowiedzi, czytając jedynie stronniczą opinię Mołotowa. Nie jestem pewien, czy w pełni kupuję jego opinię, biorąc pod uwagę to, co powiedział o Hołodomorze. Uważam jednak, że ma rację, twierdząc, że ZSRR przegrałby, gdyby inwazja rozpoczęła się nawet miesiąc wcześniej. Podobał mi się również jego punkt widzenia, jak dziwna była idea sojuszu z Brytyjczykami.

Z drugiej strony, ciekawie było usłyszeć jego relację z pierwszej ręki o tym, jacy są wszyscy główni aktorzy II wojny światowej; nie bardzo lubił Ribbentropa!

Stalin otrzymał dużą liczbę sprzecznych elementów układanki. On i jego analitycy wywiadu wierzyli informacjom sugerującym brak ataku jeszcze i nie wierzyli informacjom, które sugerowały natychmiastowy atak.

• Stalin i jego Za stworzenie dysfunkcyjnego systemu wywiadowczego, w którym analitycy nie mogli zaprzeczyć z góry przyjętym wyobrażeniom szefa, należy winić najbliższe koło. Porównaj niedawną porażkę wywiadowczą wojny w Zatoce Perskiej.
• Niemcy miały raczej chaotyczny system tworzenia polityki, co wyjaśnia, dlaczego trudno było to dostrzec. To wyjaśnienie jest bezpodstawne w ostatnich dniach przed atakiem.

Przeczytałem wszystkie interesujące odpowiedzi i chcę zaproponować nieco inny sposób spojrzenia na ten problem. Nawiasem mówiąc, ten błąd Stalina kosztował życie milionów ludzi, więc pytanie jest naprawdę ważne.

Uważam, podobnie jak Mołotow, który go doświadczył na własnej skórze, że Stalin był geniuszem pierwszego kalibru. Z pewnością zły geniusz, ale geniusz polityczny jak żaden inny. Kontrolował wszystko, widział dalej i głębiej niż wszyscy, był praktycznym i niezwykle bezwzględnym przywódcą i organizatorem. Nawet Churchill, który głęboko nienawidził komunizmu, tak mówił o Stalinie.

Stalin miał najlepsze służby wywiadowcze w historii. Komuniści i sympatycy komunistów byli wszędzie, a wielu z nich było agentami Kominternu. Miał informatorów w niemieckim MSZ i sztabie generalnym armii. Był dobrze poinformowany o niemieckiej gospodarce, liczebności armii, uzbrojeniu, wielkości lotnictwa (Luftwaffe). Wiedział bardzo dobrze, że niemieckie czołgi są znacznie gorsze od rosyjskich. A co najważniejsze, wierzył, że atak Hitlera na Rosję byłby samobójstwem. W tym miał oczywiście rację, ale i tak było blisko. Były momenty w 1941 r. I latem 42 lat, kiedy wielu na zachodzie, a być może także w Rosji, myślało, że Wehrmacht wygrywa.

Dlaczego więc popełnił swój okropny błąd? Łańcuch sukcesów Hitlera, zakończony łatwą klęską Brytyjczyków i Francuzów w 1940 r., Pozostawił wrażenie w przebiegłym i wyrachowanym umyśle Stalina. "Być może facet nie jest tylko fanatycznym ideologiem i żądnym przygód hazardzistą. Wyraźnie ma doskonałą armię, więc można przypuszczać, że jego wielkie zagrania były oparte na racjonalnych kalkulacjach". Jeśli tak, to Hitler z pewnością zrozumiałby, że atakowanie Rosji jest zbyt niebezpieczne, a nawet może być samobójcze!

Zatem moim zdaniem błędem Stalina było to, że przypisał Hitlerowi zbyt wiele uznania. Obaj byli przedstawicielami diabła na ziemi, ale Stalin był zdecydowanie bardziej zdolnym człowiekiem.

Na koniec bardzo chciałbym wiedzieć, co sądzisz o moich sugestiach. Długo się nad tym zastanawiałem i chętnie o tym porozmawiam.

Suworow, główny winowajca (Naval Institute Press, 2008, s. 248-9)

Bezkarność Golikowa za ewidentnie złą inteligencję martwiła mnie osobiście przez długi czas, dopóki nie wziąłem udziału wykład w Akademii GRU. Później, kiedy pracowałem w centralnym aparacie GRU, znalazłem potwierdzenie tej odpowiedzi.

Golikow meldował Stalinowi, że Hitler nie przygotowuje się do wojny ze Związkiem Radzieckim. Okazało się, że Golikov donosił Stalinowi prawdę, skoro Hitler nie robił takich przygotowań. Golikov wiedział, że Stalin nie ufa dokumentom. Golikov też im nie ufał. Dlatego szukał innych wskaźników, które niezawodnie sygnalizowałyby moment, w którym Hitler rozpoczął przygotowania do wojny ze Związkiem Radzieckim.

[hodowla owiec, olej smarny]

Ale Hitler rozpoczął operację Barbarossa bez żadnych przygotowań. Dlatego Stalin nie miał powodu, by karać Golikowa. Golikov zrobił wszystko, co w ludzkiej mocy, aby odkryć niemieckie przygotowania do wojny. Powiedział Stalinowi, że nie ma żadnych przygotowań i taka była prawda. Niemieckie wojska były tylko wielkie. Golikov wydał instrukcje, że nie wszystkie dywizje niemieckie muszą być celem uwagi, ale tylko te, które są gotowe do inwazji; były to dywizje, które miały w swoich magazynach 15 000 kożuchów. Po prostu nie było takich dywizji gotowych do wojny w całym Wehrmachcie.

Ponieważ był zajęty atakowaniem Rumunii

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Soviet_occupation_of_Bessarabia_and_Northern_Bukovina

Inni księża zostali aresztowani i przesłuchani przez samo sowieckie NKWD, a następnie wywiezieni w głąb ZSRR i zabici. Badania na ten temat są wciąż na wczesnym etapie. Od 2007 r. Cerkiew prawosławna przyznała męczeństwo ok. 50 duchownych, którzy zginęli w pierwszym roku rządów sowieckich (1940–1941). [86

Stalin nie był obiektywny. Wydaje się, że przywódcy reżimów totalitarnych często cierpią z powodu tej wady. Stalin był centrum systemu, w którym nie musiał być obiektywny i który obracał się wokół jego życzeń. Władza absolutna prowadzi do erozji jednej obiektywności. Powszechność tak mężczyzn i niechęć do przedstawiania dowodów na to, że najwyższy przywódca, wnioski sprzeczne z jego pragnieniami nie są przedstawiane na siłę. Stalin był przyzwyczajony do sytuacji, w której mógł niemal kontrolować fakty, rzeczywistość dla większości Rosjan była taka, jak mówił Stalin, strach przed Stalinem był większy niż strach przed popełnieniem błędu. Stalin nie chciał zmierzyć się z faktami, że popełnił błąd, system, w którym był centrum, był w dużym stopniu czynnikiem umożliwiającym jego pragnienia.

Nie tak dawno temu znaleziono kilka listów od Hitlera, w których pisze on Stalina, że ​​właśnie ustawił swoje wojska na granicy z udssr bc, brytyjskie RAF nie mogły ich tam dostać. Został także poinformowany z kilku wysokiej rangi raportów sowieckich, że Hitler zaatakuje, ale także takiego, które mówiło coś przeciwnego, w co wierzył Stalin i jakiś wysoki rangą sowiecki minister (lub coś w tym rodzaju). boję się ufać komukolwiek wokół niego.
Muszę poszukać źródeł i nazwisk w domu. Więc jeśli znajdę czas w następnych dniach, wyślę je.

Nikt nie znał dokładnej daty ataku. Inteligencja podała inne dane, jednak na początku czerwca rozpoczęła się utajona mobilizacja. Część dywizji została wysłana na granicę, a Stalin czekał na inwazję. Przygotowywał kraj. Stalin wierzył w Hitlera? Nie. Był gotowy na wojnę? Tak, czy Armia Czerwona była gotowa? Nie nie nie. Absolutnie nie. Uzbrojenie miało się zakończyć w 1942 r. Stalin był zaskoczony klęską Armii Czerwonej? Myśle że nie. „Wojna zimowa” pokazała błędy teorii wojskowych Tuchaczewskiego. Armia Czerwona nie była gotowa do wojny. Wehrmacht był silniejszy.