Najbardziej uderzającym przykładem, który od razu przychodzi mi do głowy, jest rozwój bomby nietoperzowej przez Stany Zjednoczone podczas drugiej wojny światowej. Został wymyślony przez chirurga stomatologa Lytle S. Adamsa z założeniem, że nietoperze niosące zapalniki czasowe będą wypuszczane nad japońskimi miastami na dużych wysokościach, rozpraszają się w nocy na dużym obszarze (zamykając się w budynkach w całym mieście), a następnie eksplodują następnego dnia powodując rozległe zniszczenia i panikę.

Projekt został zatwierdzony przez prezydenta Roosevelta w 1942 roku, ale ostatecznie został wyprzedzony przez rozwój bomby atomowej, a następnie anulowany w 1944 roku.

Był jeden dobrze znany przypadek podczas chilijskiej wojny o niepodległość w 1814 roku. Uwięziony w mieście Rancagua, z przewagą liczebną około ośmiu lub dziesięciu do jednego, chilijski rewolucjonista, Bernardo O'Higgins, zebrał miejscowe zwierzęta hodowlane ( krowy, świnie, kurczaki) itp. i rzucał nimi w otaczające go hiszpańskie linie, używając zwierząt jako pasz dla armat i muszkietów. W powstałym zamieszaniu buntownikom udało się uciec.

Bernardo O'Higgins (Wikipedia)

Moim ulubionym takim zastosowaniem jest system naprowadzania pocisków opracowany przez BF Skinnera (sławnego w pudełku Skinnera) podczas drugiej wojny światowej. Używał gołębi. Cytując artykuł z Wikipedii na temat „Project Pigeon”:

System sterowania obejmował soczewkę z przodu pocisku rzutującą obraz celu na ekran wewnątrz, podczas gdy gołąb trenował (przez warunkowanie instrumentalne) rozpoznawania dziobanego celu. Tak długo, jak dzioby pozostawały na środku ekranu, pocisk leciałby prosto, ale dziobaki poza środkiem ekranu powodowałyby przechylenie ekranu, co następnie, poprzez połączenie ze sterowaniem lotu pocisku, powodowałoby zmianę kursu pocisku. .

Pod koniec epoki wikingów Harald Hardrada podobno złapał ptaki, które zagnieździły się w zajętych przez siebie miastach, przyczepił do nich płonący żar i polecił z powrotem do swoich gniazd.

„Siły powietrzne” Wikingów: jak król Norwegii Harald skopiował królową Rosji Olgę

Więc teraz Harald wymyślił schemat: powiedział swoim łapaczom ptaków, aby łapali małe ptaki, które gnieździły się w mieście i codziennie latały do ​​lasu w poszukiwaniu pożywienia. Harald miał małe wióry jodły przywiązane do grzbietów ptaków, a następnie wysmarował je woskiem i siarką i podpalił. Gdy tylko ptaki zostały wypuszczone, wszystkie odleciały prosto do domu, do swoich młodych w gniazdach w mieście; gniazda znajdowały się pod okapami dachów, które były kryte trzciną lub słomą. Ptaki zapaliły się na dachach pokrytych strzechą i chociaż każdy z nich mógł nieść tylko niewielki płomień, szybko przekształcił się w wielki ogień; mnóstwo ptaków podpalało dachy w całym mieście. Jeden dom po drugim zapalał się i wkrótce całe miasto płonęło.

  Viking „Air Force”: Jak król Norwegii Harald skopiował królową Rosji Olgę (norwegiansocietyoftexas.com pg 3)  

CYTATY: Rozdział 6 Snorri Sturluson's King Harald's King: Harald Hardradi of Norway (Penguin Classics, tłumaczenie z 1966 z Heimskringla Sturlussona, autorstwa Magnusa Magnussona & Hermann Pálsson), strony 52–53.

Podczas drugiej wojny punickiej, kiedy Hannibal został uwięziony przez Fabiusa Maximusa, miał przywiązane do krów pochodnie, zgasił wszystkie inne światła i poprowadził je w kierunku obszaru między główną armią Fabiusa a żołnierzami, których pilnował na przełęczy . Fabiusz bał się spisku i bał się ruszyć, podczas gdy jego żołnierze na przełęczy myśleli, że krowy są żołnierzami i ruszyli na nie, pozostawiając otwartą przepustkę dla Hannibala. (źródła: Polibiusz, Appian, Liwiusz)

Wiele lat później, gdy Hannibal walczył u Prusów z Bitynii, stoczył bitwę morską przeciwko Eumenesowi z Pergamonu, w której jego flota była gorsza zarówno pod względem liczebności, jak i umiejętności . Dlatego szukał jadowitych węży, umieszczał je w glinianych naczyniach i kazał swoim żołnierzom wrzucać je na statki wroga. Żołnierze Eumenesa byli zaskoczeni tym ruchem i nie mieli pojęcia, jak sobie z tym poradzić, więc wycofali się. (źródło: Cornelius Nepos)

Karakalla, atakując Partów, najwyraźniej używał dzikich bestii do walki. Jednak o ile mi wiadomo, jest to potwierdzone jedynie przez bardzo wątpliwą Historię Augusta, o której wiadomo, że zawiera znaczną ilość fikcji.

Podczas kampanii włoskiej 1944 roku, zwłaszcza bitwy o Monte Cassino, niedźwiedź brunatny był używany przez żołnierzy 2 Korpusu Polskiego do przenoszenia amunicji.

Wojtek (niedźwiedź żołnierz)

Podczas drugiej wojny izraelsko-libańskiej w 2006 roku jedna izraelska brygada użyła lam. Jednak IDF rozważa wypuszczenie swoich stad Oryxów, Lam i owiec Barbary, które wiernie służą Izraelowi od kilku lat.

Lamy mają przewagę nad mułami do pracy w terenie, ale mają trudności w terenach tarasowych. Nie lubią dużych kroków. Antylopy pozostaną, ponieważ docenione zostaną ich umiejętności w usuwaniu zarośli. Najwyraźniej opieka weterynaryjna jest tutaj głównym motorem. Antylopy są mało wymagające w utrzymaniu, podczas gdy lamy nie, a prace dentystyczne są dość kosztowne.

Świnia bojowa ma długą i godną uwagi historię, używaną głównie przez starożytnych Greków i Rzymian jako środek przeciwdziałający słoniom bojowym. Niektóre modele były zapalające - oblężeni podpalali świnie, celowali w formacje słoni wroga i pozwalali im uciekać.

Boli mnie myślenie, ale podczas drugiej wojny światowej Rosja używała psów niosących bomby do poszukiwania czołgów i pojazdów opancerzonych. Trening zazwyczaj polegał na głodzeniu zwierząt i karmieniu ich tylko ... pod czołgami i pojazdami opancerzonymi. Stany Zjednoczone przeznaczyły zasoby na podobny program, ale do użycia przeciwko statycznym fortyfikacjom, także podczas drugiej wojny światowej. Psy bombowe ostatnio widziano w 2000 roku podczas irackiego oporu wobec okupacji USA, oprócz bombardujących osłów.

Pierwotnym pomysłem było, aby pies zrzucił ładunek wybuchowy i wrócił do swojego przewodnika. Dwa problemy; zdalne detonowanie materiałów wybuchowych wymaga timerów lub zdalnych detonatorów, które należą do kategorii „zawodne” lub „drogie”, a czasami pies wracał do swojego przewodnika podczas treningu bez upuszczania ładunku. Złe dla psa, złe dla przewodnika. W rezultacie zamachowcy-samobójcy psów.

https://en.wikipedia.org/wiki/Anti-tank_dog

Te psy pojawiają się na krótko w Doskonała powieść Davida Benioffa „Miasto złodziei”

Togakushi Daisuke podczas bitwy na Przełęczy Kurikara położył pochodnie na bydłu i skierował je na obozujących żołnierzy Heike, którzy spanikowali ich do odwrotu i około dziesięciu tysięcy zabiło się, spadając z Przełęczy Kurikara. Moim odniesieniem jest Ninja Attack autorstwa Hiroko Yoda.