Pierwsza wojna światowa jest często określana jako punkt zwrotny w męskiej długości włosów.

Przed wojną zarówno mężczyźni, jak i kobiety trzymał długie włosy, przynajmniej w społeczeństwach zachodnich (i na Dalekim Wschodzie). Stało się to problematyczne podczas Wielkiej Wojny, kiedy armie napotkały poważne problemy higieniczne walcząc w okopach. W niehigienicznych warunkach frontu żołnierze zakładali krótkie włosy, aby złagodzić plagę wszy lub pcheł.

[T] on men którzy walczyli w tej wojnie, było wielu (65 milionów), a 56 milionów ocalałych przeżyło kolejne pół wieku i miało przytłaczający wpływ na tych młodszych ... Mężczyźni przez następne pół wieku musieli mierzyć się z weteranami wojny, próbując dają sobie i innym wrażenie, że oni też mogliby przetrwać okopy. To stało się miarą męskości. I tak styl weterana okopów - krótkie włosy , opalenizna, wiszący papieros, małomówny, nieczuły, nonszalancki post, który nie wzdryga się, gdy ktoś kilka metrów dalej zostanie postrzelony - staje się męskim stylem XX wieku.

- Antony, Michael. Stulecie męskości: Heretyczna historia naszych czasów. iUniverse, 2008. ”

Ze względu na prestiż, jaki przywiązuje się do weteranów, ich charakterystyczna fryzura została zachowana i naśladowana podczas demobilizacji armii. Zostało to wzmocnione przez przyjęcie cięcia załogi dla żołnierzy podczas II wojny światowej.

Oczywiście, kiedy mówimy w takich kategoriach, jak długość włosów całych społeczeństw, dzieje się wiele uogólnień. . Niektórzy mężczyźni nawet dzisiaj mają długie włosy. W międzyczasie wiele kobiet obcina też krótko włosy, zwłaszcza w latach międzywojennych. Na przykład cięcie bobowe zostało spopularyzowane po 1920 roku.

Jednak nie był to pierwszy raz, kiedy ludzie ścięli włosy. Wraz z postępem rewolucji przemysłowej w XVIII wieku krótkie włosy stały się atrakcyjne dla osób pracujących przy maszynach ze względów bezpieczeństwa (wiele kobiet również skracało włosy z tego samego powodu, gdy weszły do ​​fabryk wojennych podczas dwóch wojen światowych).

Długie, falowane lub kręcone włosy portretowane we wczesnych stuleciach stały się rzadkością w XIX wieku. Niemniej jednak długie włosy nie były niezwykłe, a typowa długość włosów mężczyzn z klasy średniej i wyższej pozostaje znacznie dłuższa niż byłaby to norma po wojnach światowych. Oto kilka przykładów mężczyzn z dłuższymi włosami w XIX wieku:

^{Od lewej do prawej: 1. Brytyjski prawnik Charles Hay Cameron. 2. Niemiecki kompozytor Johannes Brahms. 3. Amerykański ornitolog, John James Audubon. 4. Włoski skrzypek Niccolò Paganini. 5. Amerykański pisarz Edgar Allan Poe, gdy był młody. 6. Poeta anglo-irlandzki Oscar Wilde. 7. Generał Konfederacji A. P. Hill.8. Węgierski kompozytor Franz Liszt.9. Brytyjski pisarz Charles Dickens w młodości 10. Francuski naukowiec Henri Victor Regnault.11. Amerykański oficer George Armstrong Custer.12. Francuski kompozytor Erik Satie przed łysieniem.}

W rzeczywistości typowa długość włosów była bardzo zmienna na przestrzeni dziejów. To, co nazywasz " oczywiste znaki tożsamości „nie są stałe i nigdy nie były powszechnie prawdziwe w historii. Chociaż można powiedzieć, że pierwsza i druga wojna światowa zapoczątkowały obecny trend w modzie, nie należy go uważać za stały ani bezprecedensowy.

Jest oczywiste, że posiadanie krótkich lub długich włosów jest znakiem tożsamości odpowiednio dla mężczyzn i kobiet, mniej więcej na całym świecie.

Nie, to nie jest oczywiste, zwłaszcza nie w historii .

Możesz mylić zachodniego, rzymsko-katolickiego, nowoczesnego zachowania z czymś uniwersalnym.

Rzymianie byli trochę dziwni w przekonaniu, że mężczyźni powinni się golić i nosić krótkie włosy ( ish). Zapisali to Kościołowi rzymskokatolickiemu, który następnie nieustannie próbował narzucić to kulturze europejskiej. Zostało to przekazane kościołom protestanckim, przeważnie raczej purytańskim, które uważały, że długie włosy mężczyzny są próżnością, kiedy powinien pracować tak ciężko, jak to możliwe, aby być brzydkim i praktycznym. Stamtąd dociera do wiktoriańskich mieszkańców, którzy dodatkowo mieli obsesję na punkcie uczynienia kobiet innym stworzeniem i znalezienia lub stworzenia jak największej liczby różnic między obiema płciami (widzisz, kobiety z natury oddychają piersiowo, a mężczyźni brzusznie - różnica spotykane tylko wtedy, gdy kobiety noszą gorsety, a mężczyźni nie, ale reklamowane przez ówczesne leki jako część podstawowej anatomii płci).

W NATURZE

Chodzi o poziom „naturalnego” u mężczyzn o krótszych włosach. Natura uczy nas, że mężczyźnie i jego siostrze wyrosną włosy o tej samej długości, grubości łodygi i masie. To, że średnio o 4 cale jest krótsze, sprawia, że ​​jej włosy wydają się troszkę dłuższe. Ale kobiety w jakiś magiczny sposób nie wyrastają z dużo dłuższych włosów.

W naturze należy wziąć pod uwagę, że ludzie są totalnie dziwni, będąc prawie nagie na całym ciele, ale z bardzo długą grzywą na czubku głowy (i mężczyzn na twarzach).

Elaine Morgan w The Descent of Woman zwraca uwagę na teorie innych naukowców wyprowadzających szereg ludzkich cech, poczynając od odruchu nurkowania, aż do czasu, w którym nasi przodkowie mieszkali na plaży i rozważali odejście od morskiego ssaka, podobnie jak prawie słonie. Ta adaptacja przejawia się w usprawnianiu włosów na ciele lub prawie ich wypadaniu (adaptacja jest bardziej zaawansowana u kobiet), rozwijając jednocześnie włosy na głowie jako liny holownicze dla niemowląt. Każdy z długimi włosami, który miał małą klamrę dziecięcą, wie, jak mocno może ją chwycić, i z czystym zachwytem: myślę, że czuje się szczęśliwy i bezpieczny.

Łysienie typu męskiego nie ma znaczenia do tego. Nawet gdy mężczyzna przerzedza się na wierzchu lub jest całkowicie chromowany, reszta może rosnąć wystarczająco długo, aby ciągnąć dziecko. (Uwaga: dotyka około 70% mężczyzn i 40% kobiet w okresie starości).

Przeciętnie włosy na głowie rosną 1/2 cala na miesiąc i żyją około 3 lat, dając maksymalna długość 18 ". Osoby z włosami sięgającymi do kolan rosną szybciej, a ich mieszki włosowe zwisają tam dłużej. Do późnych czterdziestek moje włosy rosły 1 cal miesięcznie, ale żyły tylko około 2-2,5 lat. Dzięki temu mogłem rosnąć do siedzenia, ale nie dłużej, ale były bardzo zdrowe i sprężyste, ponieważ żaden z nich nie miał duże zużycie. Zły stan zdrowia zawsze powoduje wolniejszy wzrost paznokci i włosów, a produkt jest bardziej kruchy.

W większości okresów każdy, kto ma włosy na ramionach, miał je „długie”. Warkocze, które zwisały na piersi były szczególnie długie włosy femme fatale w Burnt Njal's Saga . Spotkałem kobiety z włosami do kolan lub dłuższymi (większość mężczyzn będzie je ścinać krócej ), ale kiedy postrzegasz to jako modę, jak w XII w., możesz założyć się, że warkocze są fałszywe. Niewiele osób może je wyhodować tak długo. (To zawsze przypomina mi średniowieczną wiktoriańską modę na gromadzenie tak bardzo przywiązanych włosy, że były większe niż głowa użytkownika.)

Długość, struktura i masa włosów są dziedziczne. Ludzie pytają mnie, jak uzyskać gęstą głowę długich włosów, a ja mówię im: „Ostrożnie wybieraj swoich przodków”.

Więcej średnich: wśród europoidów najgrubsza liczba włosów na powierzchnię występuje zwykle u brunetów , a następnie rude, a najmniej blondynki. To jest względne. Azjaci mają zwykle szorstkie włosy, bardziej rozstawione, które z wiekiem stają się cieńsze, więc jeśli noszą je krótko, widać dużo skóry głowy. Starsze Azjatki często stają się prawie tak chude jak ich bracia, co jest bardzo widoczne, jeśli nalegają na noszenie krótkich włosów w zachodnim stylu. Stosowanie szamponów z końskiej grzywy i ogona stało się popularne w Japonii i Chinach ze względu na strukturę ich włosów: większość szamponów jest przeznaczona dla włosów europejskich.

Włosy kobiet osiągają maksymalną grubość podczas pierwszej ciąży. To szokujące, jak wiele wydobywa się ze szczotki po urodzeniu dziecka. W okresie menopauzy następuje kolejne osłabienie spowodowane zmianami hormonalnymi.

Mogę wskazać, że brunetki z naprawdę grubymi grzywami często walczą z bokobrodami i jasnymi wąsami. To nie jest najbardziej kobieca cecha.

Prawie zawsze mężczyźni mają też grube, półcalowe rzęsy. To, co często jest oznaczone jako pożądane, to nie to, co jest wspólne dla płci, ale to, co jest rzadkie.

W SPOŁECZEŃSTWACH

We wszystkich przypadkach weźmiemy to za „ przed westernizacją ”. Załóż też, że kobiety noszą dość długie włosy, chyba że zaznaczono inaczej.

Wydaje się, że to, że długie brody i włosy były w jakiś sposób niebezpieczne w walce, nie miało na nikogo żadnego wpływu. Niektóre z najbardziej znanych kultur wojowników nosiły długie włosy.

W Azji Wschodniej w większości społeczeństw obie płci zwykle nosiły długie włosy. Sikhowie i kobiety muszą nosić go nieobciętego ze względu na swoją religię.

W dorzeczach Orinoko i Amazonki, zarówno mężczyźni, jak i kobiety zwykle noszą krótkie włosy. Na Wielkich Równinach Siuksowie i Czejenowie u obu płci noszą włosy w długich warkoczykach.

Plemiona stepowe, ludzie Scytów, Sauromatów, Sarmatów, Sakas, &c, nosili długie włosy, z wąsami lub brodami lub bez. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Scythians#/media/File:Scythian_Warriors.jpg) Często pakowali go z tyłu głowy. Kobiety różniły się od matron noszących wysokie tarbooshes, jeden znak, po którym powinny były wiedzieć, że pochówek Złotego Księcia był w rzeczywistości Złotą Księżniczką (broń i wszystko).

Starożytni Egipcjanie obu płci bardzo obcięli włosy krótkie, a kobiety nosiły nakrycia głowy z materiału lub peruki, tak jak mężczyźni też mogli. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Wig#/media/File:Egypte_louvre_286_couple.jpg)

Starożytni minojczycy nosili bardzo długie włosy. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Prince_of_the_Lilies#/media/File:Feather_prince.jpg)

Zawsze możesz dostrzec Spartanina w sztuce po jego długich zamkach (Odmawiam postrzegania 300 jako oczywistego nonsensu współczesnego machismo) i braku wąsów, chociaż noszę brodę. Spartańska panna młoda bardzo krótko obcięła włosy w dniu ślubu. Nie jesteśmy pewni, czy nie potraktowali tego krótko jako znak macierzyństwa. Ksenofont zauważa, że ​​ich długie włosy sprawiały, że przystojny mężczyzna był piękniejszy, a brzydki jeszcze bardziej przerażający. ( http://035fe62.netsolhost.com/td/1917.jpg) Archaiczne greckie posągi przedstawiają mężczyzn z bardzo długimi włosami.

Inni Grecy są zwykle przedstawiani w sztuce klasycznej jako posiadanie krótkich włosów i brody. Z drugiej strony od niewolników wymagano regularnego golenia głowy i brody. To pozbawiło ich pracowników. Poza tym wiedziałeś, że każdy ogolony był niewolnikiem, a nie wolnym człowiekiem. Niewolnice zwykle miały krótkie włosy.

Persowie i Medowie również nosili włosy do kołnierzyków i brody, ale pokazano ich bardzo starannie zakręcone. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Darius_I#/media/File:Darius_In_Parse.JPG) To jest prawie mezopotamska moda po Sumerach. Chodzi o to, że panie mają takie same włosy. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Achaemenid_Empire#/media/File:Iranian_queen.jpg)

Tak się składa, że ​​właśnie czytałem Anglo-Saxon Home: A History of the Domestic Institutions and Customs of England od V do XI wieku, autor: John Thrupp.

„Długie i powiewające włosy były początkowo dowodem na to, że noszący był szlachetny i zawsze posiadał, nie utracone i nienaruszone, wszystkie prawa anglosaskiego wolnego człowieka. nadawał godność noszącemu; a najwyżsi i najbardziej znamienici byli z tego dumni. Było to wyróżnienie, z którego najbardziej chlubili się Merowingowie królowie Francji; a Harold Jasnowłosy i Cnut Wielki uważali, że długość i piękno ich włosów dodały do ich zgodnych z prawem roszczeń do powszechnego podziwu. ”

Ogolone głowy i krótki wzrost były oznakami niewolnika, przestępcy i wyjętego spod prawa.

We wczesnym okresie Saksońskie dziewczęta nosiły długie włosy i krótko je obcięły w dniu ślubu i tak je utrzymywały. Później noszono ją przyciętą i związaną na ślub.

Długie włosy pojawiały się i znikały jako europejska moda męska w średniowieczu i renesansie.

Od 1624 roku Ludwik XIII popierał używanie peruke lub męskiej peruki, noszonej bardzo długo, ponieważ jego włosy nie wyglądały już tak rozgrzane i naturalnie noszone w ten sposób, ponieważ siwiejąc i łysiejąc. Doprowadziło to do wyolbrzymienia długości, kręcenia i masy męskich fryzur za czasów jego syna Ludwika XIV. Karol II przywiózł ten styl do Anglii jako perukę. Tak więc, podczas gdy mężczyźni w rzeczywistości mieli dość krótkie włosy, nosili czapkę do łóżka lub do wylegiwania się, modą lub wyglądem była ogromna grzywa, której nie dorównywała nawet opaska do włosów z lat 80. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Hairstyle#/media/File:George_I_Elector_of_Hanover.jpg) ( https://en.wikipedia.org/wiki/Wig#/ media / File: Ex-voto_a_sainte-genevieve_-Detail-Largilliere.jpg)

W XVIII wieku popularne stało się pudrowanie peruki. Następnie mężczyźni zaczęli nosić własne długie włosy w stylach przypominających peruki, pudrowane lub nie, co zaowocowało znacznie bardziej realistycznymi stylizacjami, które znamy z rewolucji amerykańskiej. W latach dziewięćdziesiątych XVIII wieku zarówno peruki, jak i proch wyszły z mody. Benjamin Franklin jest zwykle przedstawiany z długimi rozpuszczonymi włosami. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Benjamin_Franklin#/media/File:BenFranklinDuplessis.jpg)

W latach dziewięćdziesiątych XVIII wieku mężczyźni zaczęli czasami wybierać krótkie włosy, ale tak samo jak kobiety w modzie Dyrekcji.

Na początku XIX wieku Beau Brummell nosił włosy dość długie, więc wiemy, że to było modne, chociaż pojawiały się krótsze włosy. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Beau_Brummell#/media/File:BrummellEngrvFrmMiniature.jpg)

Jednak sam Brummell przeszedł na włosy sięgające kołnierzyka, aby dopasować je do odpowiedniej chrupkości krawat i zakrzywiony kołnierz, który mu się spodobał. Potem, podczas gdy niektórzy mężczyźni noszą długie włosy (zwłaszcza tam, gdzie fryzjerów może być niewielu i daleko), nie jest to znowu modne na Zachodzie aż do późnych lat sześćdziesiątych XX wieku.

(Wtedy po prostu dodaj świetną odpowiedź Semafora)

Zwróć uwagę, że w XX wieku kobiety obcinają włosy na krótko, tak że „chłopięcy bob” ponownie zrównał płcie z długością włosów. Możesz nazwać XX wiek „Wiekiem salonu piękności”, kiedy kobiety musiały przychodzić co miesiąc, aby ponownie obciąć włosy (i po trwałej / farbować / rozluźnić), ponieważ krótkie włosy były teraz normą dla kobiet. Kobiety, które nosiły je długie (do ramion) i luźne, były uważane za zbyt młode lub zbyt seksowne: tak naprawdę nie było to „właściwe” dla kobiet klubowych i matron.

ŹRÓDŁA

Manifest klienta to zawsze dobry sposób na szybkie sprawdzenie wejścia / wyjścia w epoce ( http://www.thecostumersmanifesto.com/index.php/Costume_History)

Boucher, 20000 lat mody (dobre na bardzo wczesne ubieranie się - jak neolit)

Gernsheim, Victorian and Edwardian Fashion: A Photographic Survey

Gorsline, What People Wore: A Visual History of Dress from Ancient Times to 20th Century America (znane z filmu American West)

Hill & Bucknell, * The Evolution of Fashion : Wzór i krój od 1066 do 1930 *

Houston & Hornblower, Stroje i dekoracje starożytnego Egiptu, Asyryjczyków i Persów

Houston, Średniowieczne Kostium w Anglii i Francji, XIII, XIV i XV wiek

Morgan, The Descent of Woman

Price, Dame fashion: Paris - London, 1786-1912

Thrupp, The Anglo-Saxon Home: A History of the Domestic Institutions and Zwyczaje Anglii od V do XI wieku

Waugh, The Cut of Men's Clothes 1600-1900

To dużo starsze niż pierwsza wojna światowa. Paweł napisał w 1 Koryntian 11:14 „Czyż sama natura nie uczy was, że jeśli człowiek ma długie włosy, to jest dla niego wstydem?” To pokazuje, że przynajmniej w świecie hebrajskim w okresie rzymskim oczekiwano, że mężczyźni mają krótkie włosy.

To tylko myśl, ale przed I wojną światową mężczyźni na ogół mieli dłuższe włosy i brody. Jednak krótkie włosy u mężczyzn były często egzekwowane jako środek kontroli w policji, wojsku i innych siłach, które wymagają posłuszeństwa i dyscypliny. Niewolnicy i pokonane armie często musieli golić głowy. Może być tam jakiś związek.

Kiedy mężczyźni noszący krótkie fryzury u władzy stali się normą, społeczeństwo w końcu poszło za nim.

Ze względu na tradycyjną praktykę, zgodnie z którą kobieta zostaje partnerem mężczyzny na całe życie, jeśli ten powinien podciąć i posiąść jej kosmyk włosów, dziewczęta Igbo i niezamężne kobiety w południowo-wschodniej Nigerii utrzymywały włosy bardzo krótkie (i zadbane podróżować w grupach, bić jakichkolwiek potencjalnych sprawców).

Ponadto niektóre kobiety Masajów i, o ile wiem, kobiety Kikuju, znane obecnie jako Kenia, również mają tendencję do trzymania włosów obcięte bardzo krótko.

Niestety, teraz, gdy wiele afrykańskich społeczeństw znajduje się pod wpływem amerykańskich mediów, coraz więcej afrykańskich kobiet wydaje się uważać długie włosy, nawet w postaci peruk i splotów, za znacznie bardziej kobiece niż własne stosunkowo krótkie włosy i dlatego zaczynają wydawać ogromne pieniądze na zdobywanie takich środków do "kobiecości".

Według raportu Reutera z 6 sierpnia 2014 r. afrykańskie kobiety z RPA, Kamerun i Nigeria wydawały aż 6 miliardów dolarów rocznie na przemysł „włosów suchych”, który wprowadza na rynek i sprzedaje splotki, przedłużenia i peruki.

Dodaj do tego cytat z 1 Koryntian 11: 14-15, sugerujący, że aby podobać się Bogu, kobiety powinny mieć długie włosy, a mężczyźni (w przeciwieństwie do wojowników Masajów i wielu rdzenni mieszkańcy) powinni mieć krótkie włosy, i można zobaczyć, jak głęboko religijni (teraz chrześcijanie), niegdyś skolonizowani ludzie mogą być dodatkowo dotknięci.

„Czy sama natura rzeczy nie uczy cię że jeśli mężczyzna ma długie włosy, to jest dla niego hańbą, ale jeśli kobieta ma długie włosy, to jej chwała? Dano jej bowiem długie włosy jako okrycie ”- 1 Koryntian 11: 14-15 (NIV)

Wydaje mi się, że większość kobiet pochodzenia afrykańskiego nie ma zbyt wiele na drodze do „chwały”, zgodnie z tym fragmentem. „Sama natura rzeczy” uczy mnie tylko, że dorosłe samce lwów mają grzywy, a dorosłe samice mają bardzo krótkie futro na całym ciele. Jednak mężczyzna i kobieta należący do tej samej rodziny będą mieli na głowie podobną długość włosów, chyba że któryś z nich je obcina, a strzyżenie nie ma nic wspólnego z naturą. To ludzka interwencja.

Jak myślę, że wszyscy już zdaliśmy sobie sprawę, długość włosów, zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, jest tylko konstruktem kulturowym.