Napięcia między Północą a Południem narastały na długo przed wyborem Lincolna. Chociaż prawdą jest, że wielu mieszkańców Południa wierzyło, że Lincoln poparł przymusowe stłumienie niewolnictwa, jego wybór na republikańskiego prezydenta był po prostu bodźcem do secesji.

Historia nalotu Johna Browna na Harper's Ferry w Wirginii w październiku 1859 roku wiele wyjaśnia. Brown planował wywołać wielki bunt niewolników na południu, ale nalot był źle zaplanowany i źle wyposażony (mniej niż 20 mężczyzn bez odpowiednich racji żywnościowych). Chociaż nalot był od początku skazany na porażkę (on i jego ludzie zostali schwytani w ciągu 2 dni), odpowiedzią wielu mieszkańców północy był powszechny podziw.

Brown został powieszony za swoje czyny w nalocie, ale przyszedł być postrzeganym jako męczennik przez wielu mieszkańców Północy, w tym przez popularnego poetę Ralpha Waldo Emersona. To tylko podsyciło oburzenie na Południu.

Chociaż Partia Republikańska potępiła Browna i nalot na Harper's Ferry, wiele osób z tej partii tego nie zrobiło. Ponownie wywołało to dalsze oburzenie na południu. Kilku polityków z Południa obwiniało Partię Republikańską za atak i (fałszywie) twierdziło, że Abraham Lincoln popiera zamiary Browna. Fake newsy nie są nowym zjawiskiem! W rezultacie idea Abrahama Lincolna jako prezydenta stała się nie do zaakceptowania dla wielu mieszkańców południa.

Obie strony stawały się coraz bardziej spolaryzowane. Umiarkowane głosy po obu stronach zostały uciszone (a może po prostu nie zgłoszone - umiarkowana opinia rzadko sprzedaje gazety!)

Omówiono niektóre kluczowe kamienie milowe na drodze, która doprowadziła do secesji południowych stanów. na tej stronie i warte przeczytania.

Ze względu na opinie Abrahama Lincolna na temat secesji ta strona, prowadzona przez National Park Service, jest również warta przeczytać.

Polecam również obejrzenie pierwszego odcinka serialu dokumentalnego Kena Burnsa z 1990 roku Wojna secesyjna. Właściwie polecam obejrzenie całej serii. Moim zdaniem jeden z najlepszych telewizyjnych filmów dokumentalnych, jakie kiedykolwiek powstały.

tl;dr

Niewolnictwo i prawa państwa były egzystencjalną kwestią dla Południa; nie mogli już dłużej rozważać „kompromisu” czy „umiaru”.

Jeszcze przed powstaniem Republiki istniało egzystencjalne napięcie między południową wizją przyszłości a północną wizją przyszłości. Jedyną rzeczą, która ich łączyła, była chęć bycia niezależnym i przywództwo polityków. Ich stanowiska w sprawie niewolnictwa i praw państw różniły się jeszcze bardziej w okresie przedwojennym.

Z punktu widzenia Południa nie było czegoś takiego jak umiarkowane stanowisko przeciwne niewolnictwu. Uważali, że niewolnictwo jest kulturowo i ekonomicznie niezbędne dla ich istnienia; wierzyli, że Północ będzie nadal podważać i eliminować ich swoistą i zasadniczą instytucję. Co ważniejsze, gdyby Północ zażądała kontroli Południa do stopnia zniszczenia tej instytucji, to nie było ograniczeń co do tego, co zrobi. Z punktu widzenia Południa „umiarkowane przeciwdziałanie niewolnictwu” było jak „umiarkowana odrobina cyjanku” - w kwestiach egzystencjalnych nie można być umiarkowanym.

Lincoln, podobnie jak większość mieszkańców północy, prawdopodobnie wierzył, że zniesienie niewolnictwa doprowadzi do wojny domowej, więc nie uważał tego za praktyczną opcję. Oczywiście, gdy Południe odłączyło się i zainicjowało wojnę domową, ta przeszkoda w zniesieniu niewolnictwa zniknęła.

Więc twoje pytanie jest uzasadnione - wydaje się, że secesja i rozpoczęcie wojny domowej było sprzeczne z celem zachowania niewolnictwa na Południu, więc dlaczego tak się stało?

Odpowiedź na to pytanie leży w równowadze stanów Wolny i Slave. Jeszcze przed wyborem Lincolna równowaga w senacie przesunęła się na korzyść wolnych państw. Chociaż wybór Lincolna nie stanowił bezpośredniego zagrożenia dla niewolnictwa, z pewnością podkreślił fakt, że niewolnictwo było już anachronizmem zmierzającym do wymarcia.

Często w ludzkiej naturze jest obwinianie innych za własne problemy. Południe obwiniało Północ za to, że niewolnictwo jest skazane na zagładę. Zastanów się tylko, czy gdyby Południe wygrało wojnę domową, czy na południu nadal byłoby niewolnictwo? Absolutnie nie.

Nie, czas secesji i wybór Lincolna nie są dziełem przypadku, a południowe stany nie reagowały na Lincolna osobiście; reagowali na polityczną platformę zwycięskiej partii.

Południowcy grozili sukcesją w 1856 roku, jeśli Republikanin Fremont zostanie wybrany na prezydenta.

Oczywiście groźby secesji ze stanów południowych, gdyby Fremont był wybrany wystraszył znaczną liczbę konserwatywnych wyborców z północy

^{Wybory prezydenckie w 1856 roku}

Podczas kryzysu 1850 roku ( zakończona kompromisem), konwencja stanu Missisipi deklarowała, jakie działania (wobec niewolnictwa) wywołają opór państwa i ewentualną secesję; wśród nich:

5. Uchwalenie przez Kongres jakiegokolwiek prawa zabraniającego niewolnictwa na którymkolwiek z terytoriów

^{Dziennik konwencji stanu Mississippi i aktu nazywającego to samo, str. 20}

Po wyborach w 1860 roku było bardzo możliwe, że takie prawo byłoby uchwalone, a nie zawetowane przez prezydenta. Zamiast walczyć z tym w Kongresie, Południowcy (za namową pożeraczy ognia) zdecydowali się na natychmiastową pozaprawną secesję i utworzyli nowy kraj z utrwaleniem konstytucji niewolnictwa.

AKTUALIZACJA: Zapomniałem wspomnieć, że zakaz niewolnictwa na terytoriach federalnych był głównym punktem platformy republikańskiej, zarówno w 1856, jak i 1860 roku

W 1860 roku, mając 40% głosów, Abraham Lincoln odniósł zwycięstwo w kolegium elektorów, zajmując prawie wszystkie północne stany, a także dwa zachodnie stany (Kalifornię i Oregon). Ani jedno „południowe” państwo nie głosowało na Lincolna, a jednak nagle ten abolicjonista został ogłoszony prezydentem. Tak, Południe chciało ocalić instytucję niewolnictwa, ale było też zmęczone względnie zamożną i na wpół uprzemysłowioną Północą dyktującą politykę, kulturę i moralność biedniejszemu i przeważnie rolniczemu Południowi. Rozmowy o secesji trwały od lat; Wybory Lincolna na czysto północne były tylko słomą.

Pytanie: Dlaczego wybory Lincolna skłoniły południowe stany do secesji? Jestem zdezorientowany tym momentem: Lincoln wydawał się mieć bardzo umiarkowane stanowisko przeciw niewolnictwu. Był on zdecydowanym przeciwnikiem ekspansji niewolnictwa na nowe państwa, ale nawet po latach nie wierzył, że niewolnictwo można ingerować w stanach, w których zostało ustanowione (z wyjątkiem potęgi wojennej; lub gdyby nie było poprawki do konstytucji).

Sukcesja rozpoczęła się (10 listopada 1860), kiedy Karolina Południowa została pierwszym stanem, który opuścił związek, zanim Lincoln objął urząd (4 marca 1861). Myślę, że wybór Lincolna (6 listopada 1860) był częścią prowokacji, być może mniejszą. Partia Republikańska została założona, aby położyć kres niewolnictwu, a wybór prezydenta, nawet umiarkowanego, wzmocnił pozycję radykałów, którzy stanowili większość jego partii. Była to zniewaga dla przywódców politycznych z Południa, którzy toczyli pokoleniową bitwę o niewolnictwo z politykami z północy. Ta pokoleniowa walka zradykalizowała obie frakcje.

Poza tym, być może większa prowokacja była wynikiem państwowości Kansas Nebraska. Ustawa Kansas Nebraska była początkowo ogłaszana jako zwycięstwo Południa. Po raz pierwszy ogłoszono, że suwerenność ludu będzie decydować o tym, czy państwa przystąpią do związku jako niewolnicze czy wolne. Przed tym aktem państwowość była nadawana parami, aby utrzymać równowagę państwa niewolniczego / stanu wolnego w senacie. Zapewniło to stanom niewolników możliwość ochrony niewolnictwa przed działaniami federalnymi. Po tym akcie w końcu stało się oczywiste, gdy otrzymały wybór, wszystkie nowe państwa wybiorą wolność, a nie niewolnictwo. Wynika to z faktu, że osadnicy tych państw w przeważającej większości pochodzili z bardziej zaludnionej północy lub z Europy, gdzie niewolnictwo było już nielegalne. Również fizyczni robotnicy, którzy w przeważającej większości udali się na zachód, postrzegali niewolników jako konkurencję o pracę.

Południe stoczyło przegraną 7-letnią wojnę w krwawiącym Kansas, próbując wymusić powszechny mandat zwolenników niewolnictwa, ale ostatecznie się nie udało. W kwietniu 1860 roku Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych przegłosowała konstytucję stanową, uprzednio ratyfikowaną przez ustawodawcę stanu Kansas. Jeden z ostatnich aktów Kansas, aby osiągnąć państwowość. Ta konstytucja uczyniłaby Kansas wolnym stanem. Południe zablokowało przyjęcie Kansas swoimi głosami w Senacie, ale to zawsze miało być krótkoterminowym rozwiązaniem. Kiedy stało się jasne, że Południe nie będzie w stanie dalej blokować Kansas, kość została rzucona.

To właśnie symbolizowało dla Lincolna i Południa początek końca niewolnictwa. Rozległe terytorium zachodnie miało dać kolejne 7 państw, a wszystkie z nich były prawdopodobnie wolnymi państwami. Potęga i wpływy Południa w obronie niewolnictwa zostały złamane i miało się tylko osłabić. Niewolnictwo miało się skończyć, niezależnie od tego, czy Lincoln zakończył je w 1861, czy nie i wszyscy o tym wiedzieli. To jest ostatecznie powód secesji Południa. Dlatego też postrzegasz Lincolna jako umiarkowanego. Północ wygrała, jedynym umiarem Lincolna była jego niechęć do prowadzenia wojny, najbardziej kosztownej wojny w życiu Amerykanów, aby zakończyć ją dekadę lub dwie wcześniej. To dlatego dla Lincolna wojna domowa dotyczyła zachowania związku i nie zakończenia niewolnictwa. Ponieważ dzięki Kansas, stan Nebraski był synonimem zakończenia niewolnictwa. Dla południa oznaczało to albo opuszczenie związku, albo porzucenie niewolnictwa. W przeciwnym razie niewolnictwo zginęłoby śmiercią tysiąca cięć, ponieważ byłoby niebronione na wzgórzu Capital. Prawdopodobnie jeszcze bardziej gorzkie dla przywódców Południa była przegrana zaciekłej wojny pokoleniowej, którą prowadzili z Północą na arenie politycznej.

Oś czasu:

• Kwiecień 1860 Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych głosuje za przyjęciem Kansas na mocy Konstytucji Wyandotte (stan wolny)
• 6 listopada 1860 Lincoln zostaje wybrany
• 10 listopada 1860 Południowa Karolina prowadzi 11 stanów po kolei, uwalniając senat z impasu, by przyznać Kansas.
• 29 stycznia 1861 Kansas przystępuje do Unii jako wolne państwo
• 4 marca 1861 inauguracja Lincolna (kiedy office).
• 12 kwietnia 1861 - bitwa o fort Sumpter padają pierwsze strzały amerykańskiej wojny domowej.

Ważne jest, aby zrozumieć, jak niewielkie poparcie miał Lincoln na południu. Ta mapa pokazuje odsetek ludności głosującej na Lincolna. Trudno pojąć wyniki na tej mapie przy nowoczesnym rozumieniu polityki. Nie chodziło o to, że ogromna większość południowców nie chciała Lincolna, była to prawie jednomyślność. W systemie dwupartyjnym, w którym kandydaci zwykle zbliżają się do środka i mają nieco podobne opinie i szeroki urok, szokujący był widok lidera bez poparcia na Południu. Oczywiście wyniki byłyby zupełnie inne, gdyby ogromna część południowej populacji nie była trzymana w niewoli i nie miała prawa wyborczego, ale nie konsultowano się z niewolnikami w sprawie decyzji o secesji. Wyborcy z Południa byli i widzieli w wyborach Lincolna bardzo wyraźny symbol tego, jak różne były interesy rządu związkowego od interesów wyborców z południa.