Dopóki nie nadejdzie dzień, w którym technologia (i teoria) DNA jest zaawansowana do tego stopnia, że ​​możemy przyjrzeć się rodowodzie genetycznej dużych grup ludzi, naprawdę najlepszym wskaźnikiem pochodzenia kulturowego jest język.

Język pod tym względem nie jest doskonały. Na przykład jest wielu rdzennych mieszkańców obu Ameryk, których język został utracony (lub prawie tak) i zamiast tego mówią po angielsku lub hiszpańsku. Są też Pigmejowie, którzy prawdopodobnie pierwotnie mieli bardzo unikalny język, ale dziś mówią językami wywodzącymi się z Nigeru i Konga (aczkolwiek z pewnymi intrygującymi pozostałościami). Jednak to samo w sobie może być postrzegane jako dobry wskaźnik tego, jak gruntownie ich kultura została wchłonięta przez kulturę nowych języków.

Myślę więc, że całkiem uczciwie jest patrzeć na każdego, kto mówi nowocześnie język wywodzący się ze starożytnej greki jako potomek kulturowy starożytnych Greków . Sprawiedliwe jest również postrzeganie każdego, kto mówi językiem romańskim, jako kulturowych potomków Rzymian. Jak powiedział Samuel Johnston,

Nie można prześledzić powiązań starożytnych narodów, ale według języka; dlatego zawsze jest mi przykro, gdy straciliśmy jakiś język, ponieważ języki są rodowodem narodów

Z tego punktu widzenia uważalibyśmy Francuzów za potomków Rzymian (oczywiście wraz z Włochami i wszystkimi innymi mówcami romańskimi), ale nie Niemców czy Anglików.

Prosta odpowiedź: od czasów starożytnych wszystkie grupy etniczne były mniej więcej mieszane z innymi. Ludność Grecji też. Ale stare greckie populacje nigdy nie zostały eksterminowane, więc można śmiało powiedzieć, że współcześni Grecy są w bardzo wysokim odsetku potomkami starożytnych Greków.

Inny wkład w grecki genom pochodzi od Celtów (napadnięta Grecja i niektórzy tam osiedlili się), Słowian i Gotów (plemię niemieckie). Ludzie mogą pomyśleć, że Turcy też się przyczynili, ale jest odwrotnie. Dzisiejsi Turcy są przeważnie pochodzenia greckiego lub „anatolijskiego” (nie Grecy, którzy żyli w Azji Mniejszej od czasów starożytnych).

Nie sądzę, żeby to było w żaden sposób rozstrzygające, a moje dowody są w pewnym stopniu pośrednie, ale myślę, że analiza genetyczna daje nam kilka interesujących wskazówek.

Wydaje się, że istnieje zbiór prac, które sugeruje, że można dokonać porównań wydarzeń historycznych z okresu starożytnych Greków, dokonując porównań między współczesnymi populacjami.

Dowody na chromosom Y dla ograniczonego wkładu Grecji w populację Pathan w Pakistanie w European Journal of Human Genetics wydaje się sugerować wstępne dowody na związek między genetyką grecką i partyjską, pochodzi z czasu w historii, kiedy świat doświadczył nagłego wzrostu liczby miast zwanych Aleksandrią. O ile widzę, ta informacja genetyczna została odzyskana ze współczesnych populacji.

Powiązania genetyczne populacji między populacjami śródziemnomorskimi określone przez rozmieszczenie alleli HLA i perspektywę historyczną w Tissue Antigens (czasopiśmie, które lepiej czyta przed snem, niż się wydaje) również przedstawia historię, że współczesna ludność grecka zdradza wydarzenia sięgające czasów faraonów.

Odpowiedź jest raczej paradoksalna ........ jest zarówno tak, jak i nie.

Współczesna Grecja narodziła się w 1821 roku wraz z grecką wojną o niepodległość - (1821 dla Greków to jak 1776 dla Amerykanów). Greckie państwo narodowe powstało około 1828 roku ze swoją pierwszą stolicą na wyspie Egina (około 30 mil na południe od Aten i na północ od Peloponezu). Początkowo nowoczesne państwo greckie składało się głównie z południowej części Grecji kontynentalnej, części kontynentu centralnego, Aten i Cyklad (archipelag obok Grecji kontynentalnej). Zajęłoby 90 lat (od lat dwudziestych XIX wieku do końca pierwszej wojny światowej), zanim powstanie współczesne greckie państwo narodowe, to znaczy włączenie północnego kontynentu, Krety i wiele wysp Morza Egejskiego. Nastąpił krótki powrót jońskiego miasta Smyrna- (dzisiejszy Izmir, Turcja) w latach 1919-1922, które było luźno powiązane z nowoczesnym greckim państwem narodowym na mocy traktatu z Sevres. Jednak inne historyczne greckie centra terytorialne, takie jak Konstantynopol (tj. „Stare Miasto” lub część Stambułu, a mianowicie europejska część miasta), północne wybrzeże Anatolii nad Morzem Czarnym, części tureckiego wybrzeża Morza Egejskiego, a zwłaszcza wyspa Cypr nigdy nie osiągnęła ponownego zjednoczenia z nowoczesnym greckim państwem narodowym. Obecnie wiele z tego, co zostało odnotowane pod względem geograficznym i historycznym, doprowadziło do powstania współczesnego państwa narodowego Grecji.

W samej Grecji żyje 10 milionów etnicznych Greków i około 800 000 etnicznych Greków mieszkających w południowej części wyspy Cypr (800 000 to procent Greków cypryjskich, którzy kiedyś mieszkali w północnej części wyspy , choć zostały wysiedlone po tureckiej inwazji na Cypr w 1974 r.). Istnieją dziesiątki tysięcy (a może nawet więcej) Greków, którzy mieszkają w południowej Albanii (graniczącej z północno-zachodnią Grecją) i około 4 miliony osób pochodzenia greckiego, które żyją w różnych krajach diaspory, takich jak Stany Zjednoczone, Kanada i Australia. Taka jest współczesna rzeczywistość historyczna i demograficzna współczesnej Grecji.

Jeśli chodzi o genealogiczną lub przodkową naturę współczesnej Grecji i to, czy współcześni Grecy są antropologicznie spokrewnieni ze starożytnymi Grekami, to był to wiek stare pytanie i najwyraźniej nadal jest przedmiotem debaty.

Trzeba pamiętać, że Grecja - (a także starodawne ziemie diaspory greckiej) przeżywała fale zdobywców, kupców i osadników od starożytności po dzień dzisiejszy. Minojscy Kreteńczycy, Ilirowie / (Albańczycy), Persowie, Egipcjanie, Rzymianie, Fenicjanie, Mongołowie-Hunowie, Żydzi, Ormianie, Gruzini, Arabowie, Słowianie, Rumuńscy Wołosi, Franków krzyżowcy, Germańscy Gotowie, weneccy Włosi, a także seldżuccy i osmańscy Mongołowie -Turkowie, wszyscy pozostawili częściowy ślad na greckiej historii i na samych Grekach. Osobiście byłbym bardzo zdziwiony, gdyby na tej planecie był choć jeden Grek, który mógłby udowodnić, że ma w 100% nieprzerwaną helleńską linię genetyczną pochodzącą z czasów mykeńskich (lub wcześniej). To (ze względu na długą i złożoną historię demograficzną, o której dyskutowano) byłoby prawie niemożliwe z przyczyn genetycznych. Byłbym jednak równie zaskoczony, gdyby testy genetyczne ujawniły, że większość Greków żyjących na tej ziemi miała bardzo mały lub żaden genetyczny związek ze starożytnymi Grekami; byłoby to również prawie niemożliwe genetycznie.

W ponad 3500-letniej historii Greków nie ma absolutnie ŻADNYCH dowodów na powszechne zniknięcie rasy helleńskiej. Nawet przy dobrze udokumentowanych osadach i podbojach, które Grecy znosili przez tysiąclecia, nie ma ZERO dowodów na tak powszechny zanik populacji. Ci, którzy wysuwają takie niepodważalne twierdzenia, albo są bardzo nieświadomi historii greckiej, są bardzo antyhelleńscy, albo mają trochę obu.

Był jednak jeden poważny i możliwy do udowodnienia wyjątek. Wiemy z historii, że wielu Greków mieszkających w Azji Mniejszej - (dzisiejsza Turcja) zostało przymusowo zasymilowanych z państwem i kulturą turecką - (mianowicie poprzez małżeństwa mieszane, ale także innymi środkami) w okresie Imperium Osmańskiego. Wielu - (choć na pewno nie wszyscy) Greków z Azji Mniejszej zostało całkowicie otomanizowanych pod względem języka, religii i ogólnej samoidentyfikacji w miarę postępu wieków - (dotyczyło to zwłaszcza Korpusu Janissare). Seldżukowie i osmańscy Turcy mongolsko-Turcy celowo wyludnili większość historycznej greckiej Azji Mniejszej, chociaż większość populacji helleńskiej żyjącej w Grecji właściwej i na Cyprze ... w dużej mierze przeżyła powszechną otomanizację. Innymi słowy, znaczna część historycznej greckiej Azji Mniejszej rzeczywiście zniknęła wraz z Imperium Osmańskim, chociaż nie ma prawie żadnych legalnych dowodów historycznych lub genealogicznych, które dowodzą, że ludy współczesnej Grecji - (na szeroką skalę) nawróciły się na chrześcijaństwo z islamu lub pierwotnie wywodziły się z inne kraje, takie jak Albania czy słowiańska Europa. Znowu ci, którzy wysuwają takie bezpodstawne twierdzenia, zasadniczo nie znają historii Grecji. To jedno, że większość współczesnych Greków ma różne odsetki mieszanego pochodzenia etnicznego (np. Dziedzictwo albańskie, mongolsko-tureckie, słowiańskie lub włoskie), ale zupełnie inną rzeczą jest stwierdzenie, że większość współczesnych Grecy nie mają absolutnie żadnej ciągłości genealogicznej ani związku ze swoją starożytną przeszłością bez dostarczenia jakichkolwiek uzasadnionych dowodów historycznych, antropologicznych lub genetycznych.

Ogólnie rzecz biorąc, można zasugerować, że współcześni Grecy mają pewien ułamek mieszanego dziedzictwa etnicznego, jednak równie prawdopodobne jest zasugerowanie, że współczesny Grek ma spory - (ale niekoniecznie całkowity) związek ze swoim odległym starożytnym pochodzenie. Kroniki historii, w połączeniu ze współczesnymi postępami w dziedzinie technologii archeologicznych i genetycznych, mogą dostarczyć nam wielu dowodów, gdy przyjrzymy się i zbadamy tę starą, złożoną kwestię.

Badanie opublikowane w sierpniu 2017 roku w czasopiśmie Nature twierdzi, że na podstawie analizy DNA ze starożytnych szczątków ustalono związek między współczesną populacją grecką a Mykeńczykami.

Z abstraktu artykułu:

Współcześni Grecy przypominają Mykeńczyków, ale z pewnym dodatkowym rozcieńczeniem przodków wczesnego neolitu. Nasze wyniki wspierają ideę ciągłości, ale nie izolacji w historii populacji Morza Egejskiego, przed i po czasach najwcześniejszych cywilizacji.

Kolejna publikacja opublikowana w BMC Evolutionary Biology w 2014 roku odkryli genetyczne korelacje między obecnymi populacjami Prowansji i Korsyki z Azją Mniejszą.

Istnieje interesująca mapa pokazująca rozmieszczenie DNA w kilku krajach Europy.

Ta mapa pokazuje, że niektóre haplogrupes są związane z populacją grecką (E3b i J2), w rzeczywistości oba haplogrupes nie są zwykle kojarzone z Europą, ale z Bliskim Wschodem i Afryką, które opisują emigracje z południa i południowego wschodu. Po VII wieku nie mamy wielu emigracji z tych regionów, ponieważ większość znanych emigracji pochodziła z Europy (słowiańscy i rzymscy) lub tureccy (haplogrupes, których później nie było, widać, że Turcja ma haplogrupes, których nie ma Grecja). Stąd te haplogrupes (E3b i J2) przybyły do ​​Grecji wcześniej niż te daty. Dlatego w Grecji wciąż jest trochę krwi starożytnych Greków, ale mocno zmieszanej z kursywą (R1b), słowiańskimi (R1a i I2a) i innymi mniejszościami.

Jednym ze sposobów sprawdzenia wizualnie jest spojrzenie na te starożytne posągi i zbadanie długości / stylu nosa, stóp, dłoni, oczu itp.

Niektórzy ludzie w Grecji mają ten sam klasyczny wygląd.

Nie mogę powiedzieć, ilu jednak

jeśli zobaczysz kogoś takiego

lub tego

to najprawdopodobniej to ich wielki, wspaniały, wspaniały ............ dziadek

Zgadzam się, że język jest ważnym czynnikiem w określaniu relacji między ludźmi, ale nie jedynym.

Biorąc pod uwagę powyższe, możemy również sprawdzić inne czynniki:

Tak więc pytanie można przeformułować na to, jak bliscy są według ciebie współcześni Grecy starożytnym Grekom w porównaniu z innymi współczesnymi ludźmi. To jest część, w której odpowiedź @alexander pokrywa się z moją.

Współczesna Grecja nie ma praktycznie żadnego związku z (Hellenami) starożytnego świata. Każdy poważny uczony powie ci, że to prawda. Nowoczesna grecja została założona w 1824 r., a populacja składała się głównie z przeszczepionych albaninów i Słowian, a także chrześcijan uchodźców ze starego imperium osmańskiego. Biorąc pod uwagę, że ateńskie państwo-miasto było w rozkwicie około 2300 lat temu i zaczęło upadać po najeździe Aleksandra Wielkiego w 325 rpne. Samo słowo „grecki” jest mylące, ponieważ nigdy nie było używane jako samoopis ludów, które zamieszkiwały ten półwysep w ich epoce. Współcześni Grecy otrzymali swoje imię w połowie XIX wieku, głównie od europejskich pisarzy i intelektualistów, którzy chcieli przywrócić chwałę starożytnych Aten i ich złotego wieku. jest prawdą i żadne pragnienia nie mogą zmienić faktu, że pod względem kultury, historii, języka i DNA, współczesne państwo greckie nie ma nic wspólnego ze starym.

Jeśli ktoś ma dwoje rodziców i czworo dziadków, to kiedy się cofa o dziesięć pokoleń, ma potencjalnie 2 ^ 10, czyli 1024 przodków z dziesiątego pokolenia. To daje 1 milion potencjalnych przodków w dwudziestym pokoleniu i 1 miliard w trzydziestym. Jeśli każde pokolenie ma mniej więcej 25 lat, to 30 z nich to 7,5 wieku, czyli około 1253 roku. Jest wątpliwe, choć możliwe, że w 1253 roku na Ziemi był 1 miliard ludzi - dlatego wszyscy żyjący dzisiaj są potencjalnie potomkami każdego, kto żył w czasie, który wydał potomków do obecnego pokolenia. jest obecnie powszechne, tradycyjnie poślubia się dziewczęta w wieku 14 lat, dlatego większość pokoleń może mieć średnio 20 lat, w tym przypadku cofamy się o 600 lat do 1413 roku. Działo się to w ciągu stu lat od przybycia Kolumba do obu Ameryk. Pod koniec tego stulecia DNA z nawet najbardziej oddalonych osad powinno zostać dokładnie zmieszane z globalną populacją.

Można śmiało powiedzieć, że współcześni Grecy mają trochę DNA od greckich przodków 2300 lat temu, ale oni będzie również mieć DNA od Hutu, Mongołów, a nawet Inków.