Po pierwsze, łatwiejsza część dotycząca chrześcijaństwa. Jak mówi druga odpowiedź, Brytyjczycy (w większości) nie chcieli nawracać Indian, aby uniknąć zaognienia lokalnych nastrojów religijnych. W rzeczywistości Brytyjczycy byli tak ostrożni w tej kwestii, że prawdopodobnie tolerowaliby nawet praktyki sati i małżeństw dzieci, gdyby niektórzy indyjscy reformatorzy (tacy jak Ram Mohan Roy) nie nakłonili ich do zaprzestania tego. Jednak regiony, w których Portugalczycy mieli władzę (czasami przed Brytyjczykami), takie jak Goa, mają znaczną liczbę chrześcijan.

Jeśli chodzi o przejście na islam, sprawa jest trudniejsza. Prawie 90% Indii było w pewnym momencie okupowane przez islamskich władców, wielu z nich nie tolerowało innych religii i trudno powiedzieć, dlaczego znaczna część Indii pozostała nienawrócona. Jednym z powodów, które przytacza wielu historyków, jest sztywna hierarchia kast hinduizmu, która stworzyła strukturę społeczną, którą trudno było zlikwidować.

Od czasu do czasu w Indiach widywali reformatorzy, którzy rewolucjonizowali myśli mas. Kiedy buddyzm był w pełni w Indiach, Adi Shankara narodził się, by ożywić hinduizm. W okresie Mogołów Tulsidas, Surdas i inni głęboko narzucili wiarę Hindusów w Boga. Tulsidas napisał Ram Charitra Manas, podczas gdy Surdas skomponował wiele pieśni nabożnych o Panu Krysznie. Podczas brytyjskiej administracji Indii Raja Ram Mohan Roy i Ishwar Chandra VidyaSagar głęboko wpłynęli na nastroje religijne Hindusów. Tak więc ten trend utrzymał się, w wyniku czego Indie, mimo że były miejscem narodzin buddyzmu, dżinizmu i sikhizmu, są nadal zdominowane przez hinduistów.

Dzieje się tak dlatego, że Hindusi w ogóle nie są religią. Nawet jeśli jest obecnie uważana za główną religię w Indiach, ma bardziej cechy kultury niż religii.

Termin „hinduizm” powstał niedawno. Kultura Indii znana jest jako „Sanathana Dharama”, co oznacza „wieczna dharma” lub „wieczny porządek”. W rzeczywistości jest to kultura przekazywana przez starożytnych riszich i joginów w Indiach przez wiele lat.

Aby zrównać hinduizm z kulturą, musimy zdefiniować tę kulturę. Kulturę można określić jako sposób na życie. Obejmuje różne tradycje i zwyczaje, których powinni przestrzegać jego wyznawcy. Głównie obejmuje

1. Zwyczaje i tradycje
2. Religia
3. Sztuka
4. Literatura
5. Nauka
6. Rząd
7. Festiwale
8. Język

- hinduizm nakazuje ludziom przestrzegać pewnych zwyczaje i tradycje , które powstały przed laty. Zasadniczo w hinduizmie istnieją dwa rodzaje tekstów: „Smrithies” i „Sruthis”.

• Smrithies zawiera kodeks postępowania, którego powinni przestrzegać ludzie wyznający określoną kulturę. Każde Smrithi jest obserwowane w regionie przez określony czas, zgodnie z jego naturą i warunkami pogodowymi. Kuźnie mogą być edytowane w razie potrzeby. Jeśli jakieś 1000-letnie książki tak mówią, powinieneś przestrzegać jakiejś zasady, której przestrzegano 1000 lat temu, nikt nie będzie jej przestrzegał. Oznacza to, że przodkowie byli świadomi, że w przyszłości nastąpią zmiany i jasno określili to w tekstach. Tak więc rytuały i zwyczaje, których należy przestrzegać, można zmienić zgodnie z kulturą hinduską. Dlatego tak wiele stanów w Indiach ma różne rytuały i święta związane z hinduizmem w różnym czasie i jest to sekret różnorodności w Indiach.

• Większość rytuałów w hinduizmie jest związana z naturą i warunkami pogodowymi Indii. Główne święta hinduskie w każdym stanie są ściśle związane z sezonami rolniczymi. Na przykład Onam w Kerali i Pongal w TamilNadu.

• Religia jest zdecydowanie częścią hinduizmu i niestety ludzie postrzegają tę część tylko jako dominującą . Wedy stanowią podstawę duchowości w Indiach.

• Sztuka odgrywa kluczową rolę w tej kulturze. Ma boginię o imieniu „Saraswathi”, która opiekuje się sztuką i edukacją. Istnieją różne formy sztuki, takie jak Kathakali, które jest częścią świątyń w Indiach. Hinduizm ma również długą tradycję w różnych formach muzycznych. Na przykład muzyka karnatyczna. Taniec Śiwy (Thandava) jest bardzo znany i znany jest również jako „Nataraja” (czyli król tańca). W starożytnych tekstach zwanych puranami mamy tak wiele przykładów tych form sztuki.

• Literatura : To bardzo ważna kwestia. Hinduizm ma różne starożytne teksty, w tym Wedy, Mahabharatha, Ramajana i wiele innych tekstów znanych jako „Purany”. Obejmują historie, wiersze i nauki starożytnych ludzi. Nawet przy tak dużej ilości literatury hinduizm nie ma świętej księgi.

• Nauka : Wiele rytuałów w hinduizmie opiera się na naturze i warunkach pogodowych. Starożytni riszi wiedzieli o nauce ludzkiego ciała. Mają swój system medycyny, który jest Ajurwedą. Uważa się, że „Sushruta Samhita” jest częścią Atharva veda. „Sushruta Samhita” (kompendium Sushruty), które opisuje starożytną tradycję chirurgii w medycynie indyjskiej, jest uważany za jeden z najwspanialszych klejnotów w indyjskiej literaturze medycznej. Astronomiczna wiedza na temat tej kultury była bardzo rozległa. W różnych starożytnych tekstach jest wyraźnie powiedziane, że Ziemia była bardziej jak kula niż płaska, a także wspominają o różnych ruchach planet i Układzie Słonecznym.

• Oprócz zdrowia fizycznego praktyki w hinduizmie koncentrowały się również na zdrowiu psychicznym. Joga jest obecnie praktykowana na całym świecie, a dzień jogi przypada na 21 czerwca. Medytacja pomaga ludziom wzmocnić umysły. Zapoznaj się z Jogasutrą Patanjalego

  • Wraz z wieloma inwazjami system rządzenia w Indiach uległ zmianie. Wcześniej w Indiach istniały różne królestwa. Z wyraźnych powodów inwazji ten element kultury nie występuje w hinduizmie.

  • Język: językiem wedyjskim jest sanskryt, a purany są zapisane w tym języku.

Jaki jest więc sens nawróceń religijnych? W jaki sposób religie semetyczne mogą zastąpić wszystkie te cechy w hinduizmie? Nawrócenia religijne nie odgrywają tutaj większej roli, ponieważ jest to rozległa kultura o wielu cechach.

Oto kilka dodatkowych pytań dowodzących, że Hindusi nie są religią.

1. Kto jest założycielem Hindusów? Jeśli chodzi o chrześcijaństwo - Jezus, Buddyzm -Budda, muzułmanin - MuhammadNabi, dżinizm -Jinan.
2. Jaka jest święta księga hinduizmu? Jeśli chodzi o chrześcijaństwo - Biblię, muzułmanów - Koran, buddyzm - Thripitaka itp.

Nawet jeśli spróbujesz przekonwertować kulturę na religię semicką , taką jak chrześcijaństwo czy islam, nie ma to żadnego znaczenia. W porównaniu z religią, która obejmuje głównie praktyki duchowe, trudno jest zmienić praktyki kulturowe. Mimo to w Indiach dochodziło do nawróceń na islam i chrześcijaństwo na małą skalę, ale nie były one w stanie zainstalować nowej kultury.

Hinduizm uczy, jak wieść doskonałe życie. Zawiera wiele nauk i wynalazków w ogromnych zbiorach książek, takich jak Wedy, Upaniszady, Mahabharatha, Sreemad Bhagavatha itp., Które można zastosować w naszym codziennym życiu.

Również Hindusi nie są zmuszani do chodzenia do świątyń , aby się modlić. Mogą, jeśli chcą, ale nikt nie nalega na przestrzeganie tych praktyk. Nie mają też żadnych ograniczeń dotyczących odwiedzania innych miejsc religijnych , takich jak kościoły czy meczety.

Jest wystarczająco rozległa, aby zaakceptować każdą religię. Dlatego w Indiach żyje wielu chrześcijan i muzułmanów z całą swoją wolnością.

Przykład hinduskiego zwyczaju znajduje się tutaj (patrz tutaj wyjaśnienie jednej z praktyk w tej kulturze, to o kremacji ciał). Jest wiele takich praktyk, które dowodzą, że jest to kultura.

Tak więc mój wniosek jest taki, że głównym powodem braku masowego nawracania się w Indiach na jakąkolwiek religię jest kultura. Trudno jest nawracać kultury w porównaniu z religią. Nawet gdyby Brytyjczycy chcieli przekształcić Indie w naród chrześcijański, byłoby to niemożliwe. Brytyjczycy mogliby nie mieć czasu na zdobycie bogactwa i rządzenie, gdyby spróbowali.

To samo z islamem. Uważa się, że rdzeń islamu sprzeciwia się muzyce, formom sztuki i różnym cechom kulturowym obecnym w społeczeństwie indyjskim przez wiele lat, więc jak mogą się spodziewać, że przez kilka wieków panowania zmieni on gusta ludzi?

Czynnik religijny

Aby to zrozumieć, musisz zrozumieć hinduizm. Pozwólcie, że zajmę się swoim własnym przypadkiem - Brahmanem Kokanast Maharashtrian. To jest pod-kasta. Nas interesuje tutaj zdumiewające podobieństwo w różnorodności w Indiach.

Hinduizm (Sanaatan Dharm) to jednostka, wysoce indywidualna religia. Często Ojciec oddaje cześć Panu Hanumanowi, Matce Bogu Panu Ganapati, Synowi oddaje cześć Maa Durgaa, a Córce Panu Krysznie. Nikt nikogo do niczego nie narzuca; nie ma dyktatów ani dogmatów; brak konkretnych dni na uczęszczanie i przymus modlitwy. To jest indywidualny wybór.

Co więcej, wierzenia hinduizmu mają korzenie głęboko w starożytnej przeszłości - sięgającej 6000 lat i więcej. Oznacza to głęboko zakorzeniony zakres przekonań i postaw, obyczajów zachowania, cech kulturowych itp., Które są całkowicie odmienne od innych religii. Zatem tylko uciskani mogą być realistycznym celem zmiany religii. Ogólna zmiana ze strony miejscowej ludności nie jest brana pod uwagę.

Jednak uciskani również w przeszłości cieszyli się całkowitą swobodą oddawania czci wybranemu przez siebie Panu. Oni również nigdy nie byli pod żadnym przymusem; byli prześladowani - to prawda, ale prześladowanie nie polegało na modlitwie; była to modlitwa w świątyniach wyższych kast. W związku z tym nie mieli podstawowego zarzutu przeciwko religii jako takiej, tylko ogólną strukturę społeczną.

Czynnik kastowy

Widzieliśmy naturę hinduizmu, jego niesamowitą różnorodność i całkowitą indywidualność. A jednak, co dziwne, w tym indywidualizmie kryje się dziwna spójność, silniejsza niż jakakolwiek znana więź religijna. Przychodząc do siebie, my, bramini kokanast, przejawiamy pewne specyficzne cechy, które są z nami identyfikowane: skąpstwo, ogólna powściągliwość w funkcjach rodzinnych (nasze funkcje są raczej małe), wysocy, zwykle uczciwi, nasze funkcje są raczej ograniczonymi sprawami. Porównaj to z inną główną sub-kastą Brahmana w nas Marathis: Deshasth. Ci ludzie są żywiołowi, ich funkcje są pełne energii, obdarowywania, głębokich i rozległych kontaktów. Wskazuje to na głęboką spójność wynikającą z chowu wsobnego; preferowanym meczem dla Kokanasta jest nadal Kokanast, nawet w XXI wieku.

Chodzi o to, że jest rok 2012 i nic istotnego się nie zmieniło. jeśli teraz jesteśmy tak spójni, jak musieliśmy być 1000 lat temu? w 2003 r. zgoliłem wąsy: i wierzcie mi, dostałem paskudne spojrzenia od kilku członków rodziny, którzy dali mi piekło. Te zasadniczo kastowo-wewnętrzne interakcje tworzą głęboko połączone społeczeństwo, a to działa jako niezwykle potężna baza wsparcia przeciwko, a także obrońca przed wywrotowymi zmianami. Jednostka musi przecież żyć w tym samym społeczeństwie. Dodajmy do nieodłącznej wolności religijnej oraz głęboko zakorzenionego etosu kulturowego i religijnego. Ta spójność w połączeniu z całkowitą wolnością jednostki jest dodatkowo komplikowana przez trudności w małżeństwie nawet dzisiaj. W dawnych czasach. musiało to być spotęgowane również przez przeszkody zawodowe i zawodowe. Stwarza to kolejną barierę do zmiany, utrzymując religię nietkniętą

Ten czynnik oznacza, że ​​ze strony każdej subkasty istnieje presja społeczna, aby się nie zmieniać; podczas gdy nikt nie sprzeciwi się twojej decyzji, nikt nie zgodzi się cię poślubić (lub będziesz miał trudności ze znalezieniem odpowiedniego partnera w swojej społeczności). Co więcej, kasta w subtelny (a także nie tak subtelny) sposób naciska na członków rodziny. W moim przypadku tato opuścił papier, spojrzał na mnie (bez wąsów) i bez słowa podniósł go ponownie. Mama spojrzała gniewnie (najwyraźniej tylko ludzie bez ojca golą wąsy). To są współczesne Indie, o których mówimy - przypadek pułkownika wojskowego, lekarza medycyny anestezjologicznej, mamy, która jest złotą medalistką podyplomową, siostra ginekologa, sama jest absolwentką studiów podyplomowych, a brat absolwentem. Cóż, po zabraniu mamy-taty do niebiańskiej siedziby, spróbowałem ponownie - i powiedziałem o tym żonie. Jej odpowiedź na moją deklarację niepodległości bez wąsów (byłem w trasie): więc wyjeżdżasz na 3-4 miesiące? Moja żona ma podwójne studia podyplomowe z ekonomii. I tak jest w przypadku wąsów. Wyobraź sobie tylko reakcje w przypadku religii! To są współczesne Indie, rok AD 2012. Rodzina, którą znam, ma jeden warunek, aby dopasować się do swojego syna: dziewczynka musi biegle władać językiem marathi.

Te i niezliczone inne społeczne naciski nadal występują w Indiach. Jak myślisz, jak musiało być w 1400 roku? Takie naciski zarówno izolują jednostkę, jak i tworzą potężne bariery dla zmian. Widzisz, dla Hindusa wielbienie innego bóstwa to jedno; zmiana religii całkiem inna

Perspektywa historyczna

Tak, były prześladowania ze strony muzułmańskich najeźdźców. Ale ludzie, którzy zmienili swoją religię, byli w większości uciśnionymi, którzy mieli potężny motywator do zmiany. I nawet wśród nich zmiana była ograniczona do procentu ze względu na czynniki kastowe i religijne omówione powyżej. Następnie najeźdźcy mieli misję, by rządzić i łupić. Celem nie była konwersja, to był produkt uboczny. Szlachta i ministrowie na średniowiecznych muzułmańskich dworach byli całkowicie turkami i innymi muzułmanami spoza Indii. Nie uwzględniono nawet miejscowych muzułmanów; zarówno miejscowi hindusi, jak i muzułmanie byli traktowani z pogardą. W chwili przybycia najeźdźców Indie były już domem dla licznej społeczności muzułmańskiej; najwcześniejsza społeczność muzułmańska w Indiach sięga mniej więcej czasów Proroka (The Mopillahs). Ponadto Indie miały ogromne powiązania handlowe ze światem muzułmańskim zarówno szlakami morskimi, jak i lądowymi, a na północnym zachodzie byli już muzułmańscy osadnicy, a także kilka innych odizolowanych obszarów. Tak, konwersja również miała miejsce i jest to dobre liczby, jak omówiono powyżej. Co więcej, głównymi obszarami zainteresowania były miasta najeźdźców i władców, wiejskie Indie nie zostały dotknięte niektórymi z tych wydarzeń.

Zatem widzimy, że interakcja tych trzech sił zapewniła, że ​​Indie pozostały krajem głównie hinduskim .

Pierwsza napisana tutaj: http://www.quora.com/History-of-India/Why-is-India-still-a-Hindu-majority-nation -even-after-800-years-of-Muslim-rule / answer / Vishal-Kale-2? srid = 3d5N&share = 1

Jeśli chodzi o brytyjskie niepróby konwersji, to to mit. Jest udokumentowanym faktem, że Brytyjczycy a) mieli pełne zamiary przeprowadzić masową konwersję i b) zaludnić Indie Europejczykami. Wiadomo, że pod koniec lat czterdziestych XIX wieku wzniesiono notatkę na ten temat. Jest to kwestia udokumentowanego zapisu. To, że tak się nie stało, jest w dużej mierze spowodowane I wojną o niepodległość 1857 - 1859.

Najdłuższą próbą nawrócenia była Inkwizycja Goa, trwająca nieprzerwanie przez 200 lat w pełnej brutalności. Mimo to duża część Goańczyków pozostała Hindusami - prawie 40-50%.

Mogołowie rządzili tylko północną połową lub 2/3 Indii, a nie całym subkontynentem i praktykowali bardziej tolerancyjną wersję islamu niż Arabowie na dalszym Zachodzie.

Aktualizacja :
Dalsza lektura Aurangzeba ujawnia, że ​​w rzeczywistości czynnie próbował on nawrócić swoich poddanych na islam. Tak dobrze przyjęli próbę nawrócenia, że ​​nieustannie się buntowali.

W rezultacie Aurangzeb spędził praktycznie całe swoje panowanie na tłumieniu buntów i nie udało mu się stworzyć żadnego rodzaju stabilnej administracji dla swojego imperium. Po jego śmierci imperium szybko się rozpadło.

Chciałbym podać kilka faktów historycznych:

1. Prithviraj Chauhan z dynastii Chauhan rządził Radżastanem i Delhi i walczył przeciwko Md. Ghori. Prithviraj bronił wówczas Hindusów. Po jego śmierci w północnych Indiach było wielu królów, ale nie byli tak silni jak on. Z tego powodu kultura północnych Indii jest zupełnie inna niż południowa. W stanach takich jak Uttar Pradesh, Kaszmir, Delhi jest teraz więcej muzułmanów.

2. Gdzie w południowych Indiach było zupełnie inaczej. Z Zatoką Bengalską, Morzem Arabskim i Oceanem Indyjskim pokrywającym ją z trzech stron Mogołowie musieli przybyć z północnych Indii. Ale Imperium Widźajanagara dominowało i broniło południowych Indii przez 3 stulecia, a Chatrapati Shivaji przed marathami ocalił religię hinduistyczną przed Mogołami.

Nie tylko te królestwa ocaliły hindusów religii, byli też regionalni rewolucjoniści, którzy walczyli w obronie religii i narodu. Mogołowie zniszczyli hinduskie świątynie i zbudowali na nich meczety. To był powód, dla którego Hindusi pozostali w swojej religii i wielu spośród tych, którzy nawrócili się na siłę, popełniło samobójstwo. Od czasu do czasu reformatorom religijnym udało się przywrócić ich do hinduizmu.

Podczas gdy Brytyjczycy rządzili Indiami przez krótki okres i nie byli agresywni jak Mogołowie. Ich zamiarem było również zdobycie surowców naturalnych, takich jak przyprawy. Byli głównie nastawieni na handel. Ale Portugalczycy byli nieco inni iw miejscach takich jak Goa i Calicut [Kerala] narzucili chrześcijaństwo. Ale widzimy kilka wyjątkowych osób, takich jak Swami Vivekananda, Ramakrishna Paramahamsa, którzy wnieśli duży wkład w ocalenie hinduizmu. Istnieją tysiące opowieści o tym, jak Hindusi bronili swojej religii przed najeźdźcami.

Uważam, że ma to również znaczenie dla pytania, że ​​Brytyjczycy generalnie nie zawierali małżeństw między sobą ze swoimi nieeuropejskimi poddanymi kolonialnymi.

Było to w przeciwieństwie do Hiszpanów w Ameryce Łacińskiej i Filipiny, które nawróciły się (często krwawo) i zawarły małżeństwa. Podobnie Portugalczycy (ktoś wspomniał o Goa) w swoich koloniach i do pewnego stopnia Francuzi w Indochinach.

Brytyjczycy nigdy nie próbowali „zasiedlić” Azji dużymi białymi społecznościami, prawdopodobnie dlatego, że mieli ogromne terytoria. jak Australia, Kanada i Afryka na południe od Zambezi, bardziej odpowiednie dla osadników europejskich. Wyjątkiem były części Afryki Wschodniej, takie jak Kenia, które zostały uznane za odpowiednie pod względem klimatycznym i rolniczym dla osadników białych.

Stosunkowo niewielka ludność brytyjska w azjatyckich miastach żyła w dużej mierze w izolacji społecznej od lokalnych społeczności. Powieść E.M. Forstera `` Przejście do Indii '' i `` Dni birmańskie '' George'a Orwella bardzo trafnie opisują zestawienie społeczeństw brytyjskich i azjatyckich na subkontynencie.

Jest tutaj kilka interesujących odpowiedzi, ale żadna z nich nie kwestionuje samego pytania. Wolałbym raczej przedstawić sprzeczny pogląd na ten temat.

W rzeczywistości Indie zostały masowo nawrócone przez islam i, w mniejszym stopniu, przez chrześcijaństwo. Wydaje mi się, że większość odpowiedzi tutaj przedstawia Indie w obecnej formie. Jednak jeśli spojrzeć historycznie, cały subkontynent można nazwać Indiami i religiami subkontynentalnymi (hinduizm / dżinizm / budhizm) nawet daleko poza subkontynentem, obejmując większość Azji Południowo-Wschodniej, jaką znamy dzisiaj. Granice z grubsza graniczyłyby z imperium perskim na zachodzie, a na wschodzie z Indonezją, które było rządzone przez przedsiębiorcze imperia z południa, dysponujące wspaniałymi zdolnościami morskimi.

dobrze widoczny z aktualnej mapy religijnej regionu, w tym obecnych Indii. Powodem, dla którego cała populacja nie została jeszcze przekształcona, może być wiele, jak wspomniano w innych odpowiedziach, ale jednym z głównych czynników jest rozległy obszar i prawdziwa populacja całego regionu. Obydwa uczyniłoby to jednym z największych w historii.

Jak wiemy dzisiaj, tylko rdzeń był w stanie wytrzymać ciągły atak przez ponad tysiąc lat.

W rzeczywistości istniały indyjskie populacje, które nawróciły się na islam i chrześcijaństwo - (choć w mniejszym stopniu).

Kiedy patrzymy na współczesne Indie, musimy pamiętać, że są one w rzeczywistości częścią wielu większy i szerszy subkontynent. Zdecydowana większość Hindusów w samych Indiach to Hindusi, chociaż około 10% populacji Indii to muzułmanie. Wielu indyjskich muzułmanów mieszka w północnych Indiach - (chociaż uważam, że w ich centralnych i południowych regionach jest kilka indyjskich społeczności muzułmańskich). Aby zrozumieć związek między islamem a Indiami, trzeba cofnąć się o kilka stuleci.

Dynastia Mogołów była jednym z najwybitniejszych islamskich imperiów w historii świata; rywalizował z niektórymi wcześniejszymi kalifatami arabskimi, a także z Imperium Osmańskim pod względem siły politycznej i bogactwa. Cesarze Mogołów podbili i nawrócili znaczną część indyjskich społeczności zamieszkujących cały subkontynent północno-indyjski, w tym Pakistan, a także regiony Kaszmiru, Pendżabu i innych części północnych Indii.

Kiedy Brytyjczycy okupowali Indie od XVIII wieku do lat czterdziestych XX wieku, okupowali dzisiejsze Indie i Pakistan. Podczas brytyjskiej okupacji Pakistan miał stuletnią populację hinduistyczną i jak wspomniano wcześniej, Indie miały stuletnią populację muzułmańską. Podobnie jak w traktacie z Lozanny z 1922 r. (Który przewidywał wymianę ludności między Grecją a Turcją, głównie w oparciu o różnice religijne), istniała również wymiana ludności między Pakistanem a Indiami - (oparta prawie wyłącznie na identyfikacji religijnej), która miała miejsce w XX wieku.

Można więc zobaczyć, że islam odegrał znaczącą rolę religijną i demograficzną w historii subkontynentu indyjskiego. To samo można powiedzieć o chrześcijaństwie ..... (choć w mniejszym stopniu).

W Indiach są wspólnoty chrześcijańskie; najbardziej znaną była oczywiście Misja Matki Teresy z siedzibą w Kalkucie, która obejmowała posługę indyjskiego duchowieństwa chrześcijańskiego. Jednak historia chrześcijaństwa Indii sięga czasów przybycia Portugalczyków w XVI wieku. Miasto Goa w zachodnich (lub południowo-zachodnich) Indiach było portugalskim miastem kolonialnym. Podobnie jak Imperium Hiszpańskie, Imperium Portugalskie również przekształciło różne ujarzmione populacje, a Goa było głównym ośrodkiem mieszanki kulturowej Portugalii i Indii, która obejmowała obecność portugalskiego katolicyzmu.

Nie jestem do końca pewien, jak do tego, jak wpływowy był Kościół anglikański w Wielkich Indiach podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż etniczni Anglicy, kolonialni mieszkańcy Indii byli z pewnością członkami Kościoła anglikańskiego, nie jestem pewien, czy doszło do powszechnego nawracania lub nawracania rdzennych Indian na chrześcijaństwo anglikańskie / episkopalne. (Byłby to interesujący temat do zbadania i zbadania).

Ogólnie rzecz biorąc, Indie były i nadal są jednym z najbardziej religijnie pluralistycznych krajów w historii świata. Chociaż hinduizm jest zdecydowanie największą i najstarszą religią w samych Indiach, istnieją wielowiekowe społeczności sikhów, dżinistów, zaratusztrian / (parsów), buddystów, Żydów, a także muzułmanów i chrześcijan.

Chociaż islam i chrześcijaństwo są bardziej egalitarne niż hinduizm, w Indiach istniał system kastowy w obu tych religiach. Jestem Tamilczykiem i wiem, że wśród chrześcijan tamilskich i keralskich istnieje system kastowy, taki jak hinduizm. Chrześcijanin / muzułmanin z wyższej kasty nigdy nie ożeni się z chrześcijaninem / muzułmaninem z niższej kasty w Indiach. Jednak wielu Dalitów nawróciło się, ponieważ uważali te religie za bardziej atrakcyjne i mniej nękane przez społeczne zło, które jest powszechne w hinduizmie.

Każdy naród i religia ma swoją własną naturę. Naturą indyjskich religii (takich jak hinduizm) jest mieszanie się z innymi i tolerowanie. To jest podstawowa przyczyna ich ciągłego istnienia przez ostatnie 5000 lat. Poza muzułmanami i Brytyjczykami Indie zostały zaatakowane przez wiele innych narodów i wszystkie one później zasymilowały się i stały się Indianami.

Muzułmanie przybyli do Indii. Zmusili Hindusów do nawrócenia. W rezultacie duża część Indii (współczesny Pakistan i Bangladesz) stała się muzułmanami. W tym czasie niektórzy przywódcy hinduistyczni i muzułmańscy zapoczątkowali ruch społeczno-religijny (zwany ruchem Bhakti i Sufi). To uniemożliwiło Hindusom przejście na islam. W rezultacie Indie stały się krajem zarówno hinduistów, jak i muzułmanów. Takimi przywódcami byli Sri-Chaitanyadev (w Bengalu), Guru Nanak (w Pendżabie), Santa Ramadash, Khaja Mainuddin Chisty (muzułmanin w Radżastanie) itd.

W okresie brytyjskim wielu Hindusów nawróciło się na chrześcijan w Bengalu, Assam i inne miejsca. Rozpoczęto ten sam rodzaj ruchu, który nazywa się Indian Renessaince. W Bengalu Shri Ramakrishnadeva i jego zwolennik Swami Vivekananda (zwany Ojcem indyjskiego nacjonalizmu) odegrali twórczą rolę, która uniemożliwiła hindusom stawanie się chrześcijanami w całych Indiach. Powoli wielu chrześcijaninów dotarło do głównego nurtu indyjskiego życia.

Ponadto religijne i filozoficzne podstawy, na których opierają się różne indyjskie religie, są bardzo bogate. To jest główny powód. W przeciwnym razie mogliby stać się muzułmanami wiele lat temu.

Nie byłbym w stanie podać żadnych źródeł , ale fakt, że hinduizm przetrwał dziewięć wieków panowania islamu / chrześcijaństwa, jest sam w sobie odpowiedzią. W rzeczywistości „Hinduizm nie jest religią, to sposób na życie” - powiedział Mahatma Gandhi. Ponadto jest prawdopodobnie najbardziej katolicką ze wszystkich religii - praktyki z innych religii zostały wchłonięte w rytuały religii. Podobnie inne religie, takie jak chrześcijaństwo i islam w Indiach, zaszczepiły pewne praktyki z hinduizmu [świętokradztwo pierwszego rzędu].

Bhagawadgita - słowa, które Pan Kryszna wypowiedział do Ardżuny na polu bitwy pod Kuruksetra, leżą u podstaw filozofii hinduskiej - ostatni werset: „Porzucając wszystkie swoje wierzenia i wiarę, chowaj schronienie u Moich stóp. Wyzwolę cię”.

Istnieje również modlitwa śpiewana przez wielu Hindusów: „Jak wody deszczowe z niebios, wszystkie docierają do morza, posłuszeństwo każdemu Bogu dociera do Keszawy” [Najwyższy Bóg]. Indologowie zachodni zinterpretowali to, aby wskazać, że skoro hunduizm nie jest monoteistą, ta modlitwa jest uwzględniona, ale uważam, że należy spojrzeć szerzej.

Istnieje współczesny bhadźan (hymn) w języku hindi - był to ulubiony Mahatmy Gandhiego - „Raghupati Raghava Raja Ram” - jedna z linijek mówi: „Ishwar i Allah to Twoje imiona, Bóg daj nam wszystkim dobrą mądrość” [widzieć wszystkie religie i wyznania jako różne ścieżki do tego samego Boga.

Oświeceni władcy, tacy jak wielki magnat Akbar i większość brytyjskich gubernatorów generalnych i namiestników zdawali sobie sprawę, że hinduizm jest religią inkluzywną i zbyt duży nacisk na konwersję może przynieść władcom więcej problemów niż korzyści.

Jak stwierdzono, nie jestem w stanie podać źródeł referencyjnych - z wyjątkiem starych tekstów indyjskich, takich jak Purany [wiele z nich nie ma tłumaczenia na angielski / niemiecki]. Ta odpowiedź może być odpowiednio zredagowana, aby była akceptowalna w witrynie Historia.