Może się to wydawać dziwne, ale w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii istniał ruch o nazwie „anty-sufrażystka”, składający się głównie z kobiet. Ich liczba była niewielka, ponieważ taka postawa byłaby „sprzeczna z intuicją”.

Amerykanie składali się głównie z kobiet „konserwatywnych”, które lubiły podział obowiązków i społeczeństwa na „domowe” (dla kobiet) oraz „na zewnątrz” dla mężczyzn. Po drugiej stronie byli radykałowie, tacy jak Emma Goldman, która opowiadała się za „anarchizmem” zamiast pracować w systemie poprzez prawo wyborcze.

Tak, były. I na początku ruchu kobiecego prawa wyborczego sufrażystki były postrzegane przez większość kobiet jako osobliwości, a nie bohaterskie wyzwolicielki.

Zasadniczo, wieki temu, ze względu na środowisko technologiczne i ekonomiczne, rodzina jako jednostka była o wiele ważniejsza niż to, ile osób ją dziś postrzega. Przeżycie (a zwłaszcza godne życie) w pojedynkę, zwłaszcza kobiety, było prawie niemożliwe. Nie było męskiego spisku mającego na celu uciskanie kobiet. Tak właśnie uformowało się społeczeństwo, aby optymalnie stawić czoła wyzwaniom swojego czasu. W historii było wiele kobiet, które odegrały ważną rolę w społeczeństwie, prowadząc do czasów średniowiecza, a nawet starożytności.

Kobiety w ruchu sufrażystek, które sprzeciwiały się wyborom kobiet, były nie tylko fanatykami religijnymi ani skrajnie konserwatystami. Było wiele dobrze wykształconych i wpływowych kobiet, które sprzeciwiały się wkraczaniu kobiet do sfery polityki.

Oto interesujący artykuł na ten temat.

Większość przywódczyń ruchu anty-wyborczego, mówi Goodier, „była poważnymi, inteligentnymi, często wykształconymi i zawodowymi kobietami, które szczerze wierzyły, że kobiety i państwo narodowe będą cierpieć, gdy kobiety osiągnęli polityczną równość z mężczyznami ”.

Centralnym punktem ruchu było rozpowszechnione wówczas przekonanie, że amerykańskie społeczeństwo, aby było funkcjonalne, dostatnie i przyjemne, wymagało od mężczyzn i kobiet działania w odrębnych strefach wpływów: życiu publicznym mężczyzn i życiu domowym dla kobiet. Te królestwa dostosowały się do tego, co uważano za nieodłączne naturalne siły każdej płci. Kobiety, które uważano za wychowawczynie, strażniczki moralne i siły pokojowe, miały kierować moralnym rozwojem następnego pokolenia, przewodnicząc rodzinie i domowi. („Kobieta jest rzeczywiście królową”, napisał rzymskokatolicki kardynał James Gibbons, cytowany w broszurze przeciw wyborom, „ale jej imperium jest królestwem domowym”).

„Większość dziewiętnastowiecznych komentatorów uważała, że ​​ścisłe zróżnicowanie ról kobiet i mężczyzn jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania narodu” - pisze Goodier w No Votes for Women. „Anty-sufrażystki wyznawały przekonanie, że baza władzy kobiet, prywatny dom, jest równoważna męskiej bazie władzy w sferze publicznej”.

Analizując wcześniejszy okres, muszą zadbać o zbadanie go również z własnej perspektywy, biorąc pod uwagę wszystkie czynniki społeczno-ekonomiczne i wszystkie ograniczenia poziomu technologii, jaki mieli w tamtym czasie, oraz jego wpływ na życie codzienne. Ocenianie ich wyłącznie z nowoczesnego (lub nawet utopijnego) punktu widzenia prowadzi tylko do uznania ich za dziwacznych lub złych, tak jak by nas postrzegali, gdyby nie rozumieli całego kontekstu, który sprawił, że nasza obecna cywilizacja wygląda tak, jak jest. / p>

Nie tylko były kobiety, które sprzeciwiały się wyborom, są też nadal są . Na przykład, oto przewodnicząca Central Missisippi Tea Party Janis Lane w 2012 roku:

Naprawdę zamierzam cię tu ustawić. Prawdopodobnie największy zwrot, jaki kiedykolwiek zrobiliśmy, miał miejsce, gdy kobiety uzyskały prawo do głosowania. […] Nasz kraj mógłby być w lepszej sytuacji, gdyby nadal głosowali tylko mężczyźni. Nie ma nic gorszego niż banda podłych, nienawistnych kobiet. Są szatańscy w tym, jak mogą przekłuć człowieka. Nie widzę tego u mężczyzn. Przez cały czas, kiedy pracowałem, wolałbym mieć szefa mężczyzny niż kobietę. Nie możesz im ufać.

Źródło : The Jackson [Mississippi] Free Press

A oto zeszłoroczna polemistka Ann Coulter, która opisała się jako polemistka:

Cóż, jak wiesz, moje stanowisko jest takie, że kobiety nie powinny mieć prawa głosu. […] Nie, nadal możemy pisać książki; możemy ubiegać się o urząd. [Prowadzący: Po prostu nie możesz głosować.] Dokładnie.

Źródło : Niestety, nie jest to łatwo dostępne z neutralnego źródła, ale to artykuł zawiera rzeczywiste nagranie audio wywiadu

Hiszpański przykład: Victoria Kent. Cytat z linku:

Kent był przeciwny przyznaniu kobietom prawa do natychmiastowego głosowania, argumentując, że skoro hiszpańskim kobietom brakowało w tamtym momencie społecznego i politycznego wykształcenia wystarczającego do odpowiedzialnego głosowania, duży wpływ na nie miała Katoliccy księża, niszczący lewicowe partie.

Tak więc półtorej dekady temu, tutaj, w Kansas, mieliśmy senator o imieniu Kay O'Connor, kobietę, która sprzeciwiała się prawu kobiet do głosowania. W internecie można znaleźć wszelkiego rodzaju cytaty z tej osoby, ale ten artykuł dość dobrze je podsumowuje.

Odpowiednie cytaty z artykułu:

„Senator Kay O'Connor niedawno powiedział współprzewodniczącym Johnson County League of Women Voters, że poprawka ta była pierwszym krokiem w trwającej dekady erozji tradycyjnych wartości rodzinnych”.

Wydaje mi się, że potrzebna jest definicja „tradycyjnych wartości rodzinnych”, ale z kontekstu wynika, że ​​mężczyźni pracują (i głosują), podczas gdy kobiety zajmują się domem (i nie 'Nie głosuj).

"Czy nie było w najlepszym interesie naszego kraju przyznanie kobietom prawa głosu?" Furtado zapytał senatora.

„Niekoniecznie” - powiedział O'Connor. ”

i na koniec:

Zapytany, czy popiera 19. poprawkę, republikański parlamentarzysta odpowiedział: „Jestem staromodną kobietą. Mężczyźni powinni opiekować się kobietami, a gdyby mężczyźni opiekowali się kobietami (dzisiaj), nie musielibyśmy głosować.

Głosowanie (przynajmniej w USA) pierwotnie miało obracać się wokół rodzin właścicieli ziemskich (właścicieli wolnych). Tak więc intencją było, aby ktoś, kto był wystarczająco zebrany (zapłacił podatki - ponieważ nie było podatku dochodowego, miał uzasadniony interes w społeczności i najprawdopodobniej nie był zobowiązany do bardzo bogatych), posiadał wolny i jasny majątek. osoby, która powinna głosować, a głos tej osoby reprezentowałby punkt widzenia całej rodziny (i niewolników / pracowników).

Więc w Stanach Zjednoczonych był to raczej spór o rodzinę kontra jednostkę i faktycznie ta dyskusja nadal toczy się dzisiaj i toczy się wokół poprawki dotyczącej równych praw ( http: //www.equalrightsamrection. org / history.htm) - wspierany przez znakomitą postać historyczną Alice Paul. Ta poprawka (potencjalnie) zlikwidowałaby takie rzeczy, jak między innymi ulgi podatkowe dla małżeństw, podobnie jak grupa osób, zwłaszcza kobiet, które są temu przeciwne. np. http://www.eagleforum.org/era/

Oczywiście niektóre kobiety były temu przeciwne. Moja mama była jedna. Jej opinia, której nie mogę potwierdzić ani unieważnić, była taka, że ​​kobiety zrezygnowały z o wiele więcej praw niematerialnych, niż uzyskały prawa materialne. Jej zdaniem kobiety były kochankami (czytaj „panami”) domu przed przemianą. Bycie „na równi” z mężczyznami oznaczało rezygnację z tego, co uważała za zaletę. Do Twojej wiadomości, posiadała tytuł magistra w zakresie edukacji specjalnej i była samotną głową rodziny po śmierci mojego ojca. Zatem błędem byłoby zakładać, że jest po prostu nieświadomą gospodynią domową. Prawdę mówiąc, była o wiele mądrzejsza niż kiedykolwiek sądziłem, że w życiu. Musiałem sam zbliżyć się do wieku emerytalnego, zanim to zrozumiałem. W tej opinii po prostu nie mam jej układu odniesienia, aby wiedzieć, czy miała rację, czy nie.

Istnieje już kilka dobrych odpowiedzi, ale wydaje się, że nikt jeszcze nie wspomniał o tym oczywistym: najsłynniejszą i najpotężniejszą kobietą 1895 roku w Wielkiej Brytanii (i na Ziemi) była królowa Wiktoria, aka „Jej Królewska Mość Wiktoria, z łaski Bożej, Królowej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii, Obrończyni Wiary, Cesarzowej Indii”.

Jej sprzeciw wobec głosowania kobiet a jej nienawiść do sufrażystek wydawała się być stała podczas jej panowania.

powiedziała, że gdyby kobiety

zdejmowały seks z siebie, twierdząc równość z mężczyznami staliby się najbardziej nienawistnymi, pogańskimi i obrzydliwymi istotami i na pewno zginęliby bez męskiej ochrony.

Większość jej córek nie zgadzała się z Victorią w tym stanowisku, np .:

Szczególnie księżniczka Louise była związana z kręgami sufrażystek. Spotykała się prywatnie z sufrażystkami i wyraziła żal, że nie mogła ich publicznie wspierać z powodu swojej matki, sprzeciwu królowej Wiktorii wobec prawa wyborczego kobiet.

Prestiż i wpływ królowej na obywateli brytyjskich jako całe, a zwłaszcza konserwatywne kręgi musiały skłonić wiele kobiet do podążania za jej opinią na ten temat.

Jeśli trochę podążasz za demokracją, wiesz, że były takie kobiety bez konieczności wyraźnego dowodu.

• Są imigranci, którzy opowiadają się za silniejszym stanowiskiem w sprawie imigracji.
• Są oficerowie, którzy chcą wydać mniej pieniędzy na wojsko.
• Niektórzy pracownicy płacą minimalną, którzy sprzeciwiają się wyższej płacy minimalnej.

I ' Zastanawiam się, czy istnieje przyjazny komentator, który wie, jak psychologowie nazywają to zjawisko?

Poza tym czasami łatwo zapomnieć, że ludzie myślą w demokracji. Więc kiedy nie przyznali kobietom prawa do głosowania, musiały istnieć argumenty przeciw temu, które miały sens dla większości męskiej populacji - te same argumenty będą znane kobietom.

Mówiąc psychologicznie, ludzie na ogół lubią dobrze się czuć z tym, kim są i z wyborami, których już dokonali. często sprawia to, że przeciwnicy zmiany społecznej stają się ludźmi, którzy albo z niej zrezygnowali, albo stracą względną pozycję społeczną. dlatego też zamężne kobiety, które zrzekły się kontroli na rzecz swoich mężów, czasami sprzeciwiały się ruchowi praw wyborczych dla kobiet, ponieważ przynosiłby on nieproporcjonalne korzyści niezamężnym kobietom, nad którymi obecnie zamężne kobiety mogą patrzeć z politowaniem i / lub pogardą. również te zamężne kobiety mogły zinternalizować stanowisko polityczne swojego męża tylko dlatego, że zrezygnowały z braku prawa do sprzeciwu.