Nr ref. Das Boot pokazujący podobny łańcuch poleceń (choć tylko z jedną dodatkową osobą). Dowódca porucznik wydaje rozkazy oficerowi wachtowemu, który podaje ich pod pokładem. Dowódca mógłby je przekazać osobiście, ale tego nie robi, z tych samych powodów, z których nie robią tego oficerowie w Twoim filmie. Polowanie na Czerwony Październik ma podobną scenę i oni są naprawdę na czas ...

Jest tu kilka czynników.

• Kolejność ogólna a kolejność szczegółowa. Ogólne rozkaz („Rozkaż 58. wycofanie!” / „Przygotuj rury od pierwszej do czwartej do wypalania powierzchniowego!”) Może wymagać bardziej szczegółowych poleceń dla kilku osób, aby faktycznie wykonać pracę. W razie potrzeby przekształcenie ogólnego porządku w bardziej szczegółowe rozkazy jest zadaniem młodszego oficera (zwolnienie starszego oficera z konieczności przemyślenia tych szczegółów). Jeśli senior przejdzie przez głowę juniora, on będzie musiał upewnić się, że jego rozkaz jest wystarczająco szczegółowy dla poziomu dowodzenia, któremu wydaje rozkaz. (Jest to szczegółowo przedstawione w dalszej części klipu „Das Boot”, w którym dowódca jedynie wskazuje cele i zezwala na strzelanie - wszystkimi szczegółami zajmuje się 1. WO.)

• Odpowiedzialność. Jeśli jest coś, co starszy oficer mógł przeoczyć i o czym należy przypomnieć, lub coś, co uniemożliwia wykonanie tego rozkazu, obowiązkiem młodszego oficera jest zwrócenie na to uwagi starszemu oficerowi. („Wyrzutnia nr 3 z akcji!”) Jeśli senior przejdzie przez głowę juniora, cokolwiek junior wie, że senior albo nie zostanie upuszczony na pobocze, albo spowoduje zamieszanie, gdy junior próbuje interweniować. Niezbyt dobra sytuacja.

(Ponadto, jak wspomniano w komentarzach, zadaniem młodszego oficera jest dokładne poznanie, gdzie znajdują się jego żołnierze i jakie rozkazy są im wykonywane. Jeśli starszy oficer ominie młodszego oficera przy wydawaniu poleceń, młodszy oficer może skończyć nie zdając sobie sprawy z pozycji i sytuacji swoich żołnierzy, co byłoby ... niefortunne.)

• Raportowanie. Jeśli senior przejdzie przez głowę juniora, rozkazując bezpośrednio swojemu podwładnemu - do kogo podwładny powinien się zgłosić? Młodszy oficer, przestrzegający struktury dowodzenia? Czy bezpośrednio do seniora, jak wydał rozkaz? Czy raport byłby na tyle wysoki, aby nie wtrącać starszego oficera zbyt wiele szczegółów? W jaki sposób młodszy oficer byłby na bieżąco informowany?

• Szacunek. Przejście przez głowę młodszego oficera byłoby zniewagą dla młodszego oficera i całkiem możliwe, że zaszkodziłoby jego pozycji w stosunku do jego podwładnych, co mogłoby sprawić, że wahaliby się przed wykonywaniem rozkazów młodszego oficera w przyszłości (być może z ukosa na starszego oficera, po tym wszystkim, co wczoraj przeszedł przez głowę juniora, prawda? Co jest między tymi dwoma? Komu możemy ufać?)

Ja mam nadzieję, że to wystarczające przykłady pokazujące, dlaczego „pomijanie” łańcucha poleceń jest generalnie raczej złą rzeczą. Jest ich więcej, ale pomyślałem, że to powinno wystarczyć, aby zilustrować ten punkt.

Jeśli policjanci stoją obok siebie, tak jak tutaj, opóźnienie wynosi tylko kilka sekund, jeśli nawet tak dużo, więc to i tak nie ma znaczenia.

• Przejrzystość dla żołnierzy.
  Wyobraź sobie, że jesteś strzelcem stojącym lub kucającym gdzieś podczas bitwy. Pułkownik mówi na twoim przesłuchaniu „trzymaj tę pozycję”. Kapitan mówi „pierwszy pluton, twarz po lewej”. Porucznik mówi: „trzecia sekcja, piechota na zboczu, pięć rund szybko, potem wycofaj się”.
  Co masz zrobić? Czy masz osądzić, jak upadek pomaga utrzymać pozycję? Znacznie wyraźniej, jeśli możesz po prostu przestrzegać łańcucha dowodzenia, chyba że przełożony wyraźnie zwolni młodszego oficera.
• Przejrzystość dla oficerów.
  Dowódca jednostki jest odpowiedzialny za wszystko , co jednostka robi lub czego nie robi. Jak może zostać pociągnięty do odpowiedzialności, jeśli zostanie pominięty przez swoich przełożonych?

Nie różni się to absolutnie od nowoczesnego środowiska biurowego. Jedyną osobą, od której otrzymuję rozkazy, jest mój przełożony. Każdy powyżej / poza nim zostanie grzecznie poinformowany: „Muszę to sprawdzić z panem M.” lub „Proszę skoordynować to przez pana M”. (W wielu przypadkach przyjmowanie wskazówek od kogokolwiek innego niż pan M jest nielegalne; może to skutkować sankcjami cywilnymi / karnymi).

W środowisku o dużym stresie chcesz, aby ktoś, komu ufasz opiekować się tobą. Wystrzeliwuje broń, kule i łuski zabijają ludzi na lewo i prawo od ciebie. Chcesz słuchać i słyszeć jeden głos. Nie chcesz żadnego zamieszania. Z punktu widzenia końca włóczni nie ma łańcucha dowodzenia; jest tylko facet, któremu ufasz, że wyciągnie tłuszcz z ognia. Starsi oficerowie mogą majstrować, co chcą i mogą wydawać polecenia do tuzina różnych jednostek; to wszystko hałas, dopóki twój facet nie wypowie słów.

Od góry do dołu, nie chcesz, aby żołnierze i marynarze słuchali i dekodowali wszystkie rozkazy (nie dlatego, że im nie ufasz, ale ponieważ chcesz, żeby były skupione na wrogu.) Jeśli masz zamiar wydawać rozkazy kilkunastu jednostkom lub jeśli zamierzasz wydawać rozkazy tylko jednemu, chcesz, aby te rozkazy były wykonywane. Facet, który jest najbliżej tych żołnierzy, jest najlepszy / najbardziej zdolny do zapewnienia tego. Wiedząc, jakie słowa będą motywować odpowiednią pilność.

Kiedy byłem wojskowym, prowadziliśmy coroczne ćwiczenia, z których wiele kończyło się katastrofą - zwykle dlatego, że jakiś oficer średniego szczebla użył słowa w kontekście, które miało sens dla starszego oficera, ale nie pasowało do szkolenia taktycznego. Najlepszym przykładem, jaki mogę podać, jest rok, w którym ktoś opublikował raport, w którym napisano, że siły pomarańczowe przeprowadziły strajk na pozycję X. Pół godziny później całe ćwiczenie było w ruinie, ponieważ dla operatorów „strajk” był używany tylko do broni jądrowej . Siły konwencjonalne „atakują” pozycję, ale siły strategiczne „uderzają”. (nie jest to przykład wyłącznie łańcucha dowodzenia, ale mam nadzieję, że ilustruje to, jak ważne jest, aby wiedzieć, w jaki sposób odbiorca rozkazów używa słów).

Powodem, dla którego masz tych oficerów średniego szczebla, jest zrozumienie cel strategiczny i rozmieszczenie odpowiednich zasobów taktycznych, aby to osiągnąć.

Dlaczego podchodzą do tego rygorystycznie? Ponieważ wojsko ma wielowiekową tradycję, a jedną z podstawowych tradycji jest unikanie postępu, jeśli nie jest to konieczne. Maszyna działa, ponieważ wszyscy uczestnicy znają i rozumieją swoje role.

Uznaję własną hipokryzję; to jest odpowiedź bez zasobów / cytatów. Mam nadzieję, że doda to coś do innych odpowiedzi

• Zdecydowanie zgadzam się z panem Geerkensem, że szkolenie, na wszystkich poziomach odpowiedzialności, jest wzmocnione przez to ciągłe powtarzanie. W stresującym środowisku ludzie wracają do treningu. (dlatego też wojsko to wielowiekowa tradycja z jak najmniejszą ilością innowacji).

Jak stwierdzono w tej Publikacji Doktryny Armii Brytyjskiej, przejrzysty łańcuch dowodzenia

wzmacnia integrację między formacjami i jednostkami oraz zwiększa jedność wysiłków. Podwładni nie mogą mieć wątpliwości co do stanu dowodzenia, w którym działają, przed kim są odpowiedzialni i za co.

Struktura dowodzenia w armii brytyjskiej na przełomie XX wiek był daleki od ideału (o czym więcej poniżej), ale najpierw kilka innych kluczowych punktów na temat korzyści płynących ze skutecznej struktury dowodzenia.

USA Rozporządzenie armii 600–20, polityka dowodzenia armią (Kwatera główna Departamentu Armii, Waszyngton, 7 czerwca 2006 r.), rozdział 2.1 przedstawia „oficjalny” pogląd na strukturę dowodzenia:

Sekcja B

Dowódcy są odpowiedzialni za wszystko, co ich dowództwo robi lub czego nie robi. Dowódcy jednak dzielą odpowiedzialność i uprawnienia oraz przydzielają ich część różnym podległym dowódcom i członkom sztabu. W ten sposób odpowiedni stopień odpowiedzialności staje się nieodłącznym elementem każdego rzutu poleceń.

Część C

Właściwe użycie łańcuch dowodzenia ma zasadnicze znaczenie dla ogólnej skuteczności armii… Skuteczna komunikacja pomiędzy żołnierzami wyższego szczebla i podległymi w ramach łańcucha dowodzenia jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania wszystkich jednostek. Dlatego żołnierze będą używać łańcucha dowodzenia podczas informowania swoich przywódców i dowódców o kwestiach i problemach.

Artykuł Porucznik odnoszący sukcesy Kapitan Christopher J. Courtney w Biuletynie Wywiadu Wojskowego podaje następujące rady dla poruczników, wskazując na potrzebę umożliwienia tym, którzy są w łańcuchu pod tobą, nauczą się dowodzenia. Jeśli starsi oficerowie są jedynymi, którzy wydają rozkazy, innym odmawia się szansy na rozwój jako przywódcy.

Przeprowadź przez swoich podoficerów. Musisz zrobić wszystko, co w Twojej mocy, aby wzmocnić, wspierać i wspierać sierżanta plutonu i dowódców oddziałów. Pozwól im wykonywać rozkazy bez nadmiernych wskazówek i ingerencji… Rzadko, jeśli w ogóle, wydawaj rozkaz bezpośrednio pojedynczemu żołnierzowi. Z reguły wydajesz rozkazy sierżantowi plutonu i dowódcom oddziałów, którzy wykonują misję. Ponadto nie pozwól żołnierzom przeskoczyć łańcuchów dowodzenia, aby cię zobaczyć, z wyjątkiem rzadkich przypadków, takich jak równość szans lub molestowanie seksualne. Pozwalanie żołnierzom na przeskakiwanie łańcucha dowodzenia oszukuje podoficerów przed szansą na przewodzenie i osłabia ogólne przywództwo plutonu.

Łańcuch dowodzenia w armii brytyjskiej do I wojny światowej włącznie został podważony przez hierarchię społeczną, nieufność i brak merytokracji, pomimo zniesienia zakupu prowizji w armii brytyjskiej w 1871 roku. W brytyjskim wojsku,

Na przykład podczas I wojny światowej łańcuch dowodzenia armii na froncie zachodnim był oskarżony o sztywność i brak odpowiedzi, częściowo w wyniku nadmiernego szacunku dla autorytetu i hierarchii wśród personelu armii.

i

Struktura dowodzenia została oparty na posłuszeństwie wobec przełożonych i podejrzliwości wobec podwładnych. . . . Zahamowania istniały na każdym poziomie. Rozkazy były wydawane na górze i podawały z dołu; w innym kierunku był niewielki ruch

Cytując Nialla Fergusona, „The Pity of War: Explaining World War I”

In an an skuteczny łańcuch dowodzenia, przełożeni muszą okazywać zaufanie podwładnym. Przerwanie tego łańcucha poprzez bezpośrednie udanie się do podwładnego lub podwładnego - z wyjątkiem nieuniknionych okoliczności - oznaczałoby brak szacunku i / lub zaufania.

Nie jest to odpowiedź „akademicka”, jestem kobietą w średnim wieku (w porządku, starszą) z brakiem doświadczenia wojskowego, chociaż pochodzę z rodziny żołnierzy - ale wydaje mi się to oślepiająco oczywiste. Funkcjonariusze muszą porozumiewać się między sobą oraz z osobami pod ich dowództwem w sposób jasny i jednoznaczny. Niewojskowa analogia (z brakiem wniosków dotyczących hierarchii do narysowania!) -

Dzieciak: Mamo, jest furgonetka z lodami - czy mogę ją dostać?

Mama: Nie, zaraz zjem obiad.

Dzieciaku, idę do innego pokoju: Tato, czy mogę dostać lody?

Tato: Jasne, synu, mam trochę pieniędzy!

Łzy przed snem!

Obowiązek odmowy: Dodatkowym aspektem, który nie został jeszcze uwzględniony w żadnej odpowiedzi, jest to, że (w kontekście amerykańskim) każdy oficer ma obowiązek odmówić niezgodnych z prawem rozkazów (podobnie jak zaciągnięty) i ŻADNY jest obowiązek „wykonywania rozkazów prezes i wyznaczeni nade mną oficerowie ”. Ten cytat jest obecny tylko w przysiędze zaciągu, a nie w przysiędze oficera. Przestrzegając hierarchii dowodzenia nawet w bliskiej odległości, każdy oficer miał możliwość wykonywania swoich obowiązków.
Prawo do usunięcia: Wreszcie, jeśli obecny starszy oficer chce przezwyciężyć niechęć podwładnego, musi go usunąć. Może to robić do woli, ale dopóki tego nie zrobi, ludzie pod dowództwem podległego oficera pozostają ściślej związani rozkazami podwładnego.

Proszę potraktować tę odpowiedź jako uzupełnienie jakiejkolwiek innej odpowiedzi.