Wygląda na to, że próbujesz traktować „niewolnictwo” i „pańszczyznę” jako kategorie transhistoryczne i na tym polega zamieszanie. Aby dokonać sensownych definicji i porównań, musimy być bardziej szczegółowi. Istnieje wiele różnych form tak zwanej „ niewolnej pracy” i każda z nich musi być rozumiana w swoim własnym kontekście.

Niewolna praca to tytuł klasyczna książka autorstwa Petera Klotkina. Porównuje niewolnictwo na południu Stanów Zjednoczonych z pańszczyzną w Rosji w okresie od końca XVI do połowy XIX wieku.

Niezależność i mentalność mieszkańców amerykańskich właścicieli niewolników ułatwiły powstanie energicznej krucjaty w obronie niewolnictwa przed atakiem z zewnątrz, podczas gdy orientacja na nieobecność i zależność od rządu centralnego uniemożliwiały chłopom skuteczną obronę pańszczyzny. Rosyjskim chłopom pańszczyźnianym, którzy przeważnie mieszkali w większych gospodarstwach niż amerykańscy niewolnicy i mieli mniej bezpośrednich ingerencji w ich codzienne życie, łatwiej było dochodzić swej autonomii komunalnej, ale wykazywali stosunkowo niewielką solidarność z chłopami spoza ich własnych wiosek; Natomiast amerykańscy niewolnicy byli zarówno bardziej indywidualistyczni, jak i bardziej zdolni do identyfikowania się ze wszystkimi innymi czarnymi, zarówno niewolnikami, jak i wolnymi.

Starożytne niewolnictwo jest czymś bliższym wczesnej nowoczesnej pańszczyźnie niż wczesne współczesne niewolnictwo w wiele szacunków. Ale jest to trudniejsze porównanie, ponieważ starożytny świat był bardzo różny pod wieloma względami. Ten blog podejmuje próbę.

W Imperium Rzymskim niewolnicy mogli uzyskać wolność znacznie szybciej niż niewolnicy w Ameryce Północnej w latach XVII-XIX wieku. Również w Cesarstwie Rzymskim niewolnicy byli czasami kształceni, posiadali status w swoich domach i byli cenieni przez właścicieli. Nie oznacza to, że wszyscy niewolnicy w Cesarstwie Rzymskim mieli dostęp do tych aspektów, ale byli obecni i powszechną praktyką w rzymskim społeczeństwie. Dla porównania, niewolnicy w Ameryce Północnej nie mieli tych cech, byli źródłem siły roboczej i ostatecznie w południowych koloniach stali się niezbędni dla gospodarki. Co więcej, niewolnicy w okresie Cesarstwa Rzymskiego byli zazwyczaj „biali” i postrzegani jako osoba / istota ludzka. Podczas gdy w koloniach północnoamerykańskich niewolnicy byli zazwyczaj czarnoskórymi lub Hindusami, żaden biały nie był niewolnikiem, a niewolnicy zazwyczaj nie byli postrzegani jako mający te same prawa co wolne jednostki, ani też nie uważano ich za w pełni ludzkich.

Podsumowując, nie użyłbym zbyt wielu terminów „niewolnictwo” i „pańszczyzna”, gdybym je oddzielił od ich specyficznego kontekstu historycznego.

Niewolnictwo i pańszczyzna to terminy prawne; każde ramy prawne (w przybliżeniu każdy kraj) będą miały różne definicje. Jak więc zauważyłeś, rzymskie niewolnictwo różni się od niewolnictwa francuskiego i oba różnią się od pańszczyzny.

Istnieje lingwistyczna zasada, że ​​definicja słów odnosi się do zbioru powiązanych pojęć (pomyśl o wszystkich przedmiotach które można opisać jako „krzesło” - krzesło biurowe, duńskie nowoczesne krzesło, krzesło klasowe, wygodne krzesło do czytania itp. Gdybym użył słowa „krzesło” w odniesieniu do stołka barowego lub innego przedmiotu, na którym ktoś siedział, niewiele ludzie byliby zdezorientowani. Znaczenie słowa „krzesło” zależy od kontekstu, w jakim jest używane. Po tym, jak to napisałem, podałeś podobny przykład - pomyśl o wszystkich stworzeniach, do których odnosimy się ze słowem „pies” z chihuahua to dog)

W przypadku niewolnictwa i pańszczyzny określone znaczenie zależy od kontekstu, w którym jest używane, ale ogólne znaczenia są takie, jak opisano w Wikipedii.

• Wikipedia: poddaństwo

  Niewolnictwo było statusem wielu chłopów w okresie feudalizmu, szczególnie w odniesieniu do manorializm i podobne systemy. Był to warunek niewoli za długi i przymusowej niewoli, który rozwinął się w Europie w późnym antyku i wczesnym średniowieczu, a w niektórych krajach utrzymywał się do połowy XIX wieku.

  @om wskazuje coś, czego mi brakowało, a nie mogę powiedzieć tego lepiej niż om, „określone i wzajemne zobowiązania między poddanym a panem wielokrotnie - np. pańszczyzna był winien panu X dni uprawy pól, ale pan winien chłop pańszczyźniany rację piwa w tamtych czasach Pan nie mógł po prostu wysłać chłopa pańszczyźnianego do warsztatu, miał tylko prawo domagać się prac polowych. „Podduszenie to wzajemna relacja z zobowiązaniami po obu stronach. W większości form niewolnictwa pan nie ma żadnych zobowiązań wobec niewolnika.

• Wikipedia: slave

  Niewolnictwo to każdy system, w którym zasady prawa własności mają zastosowanie do ludzi, pozwalając jednostkom na posiadanie, kupowanie i sprzedawanie innych osób jako formę własności de iure.

Zauważ, że oba odnoszą się do ram prawnych - pańszczyzna odnosi się do feudalizmu (technicznie ramy ekonomiczne związane z zestawem ram prawnych, ale to rozróżnienie prawdopodobnie nie jest ważne dla twojego pytania). Niewolnictwo jest konkretnie określane jako „de iure”.

Niewolnictwo pozwala ludziom być uważanymi za własność. Niewolnictwo to niewolnictwo, w którym poddany jest nadal uznawany za „osobę”, a nie za własność.

Rozróżnienia między różnymi typami niewolnictwa lub różnymi typami poddaństwa należy badać indywidualnie. Jeśli chcesz zrozumieć niewolnictwo rzymskie w odróżnieniu od niewolnictwa amerykańskiego, musisz przestudiować prawa i orzecznictwo, które definiują każdą strukturę. Podobnie, jeśli chcesz zrozumieć różnicę między rosyjską pańszczyzną a angielską pańszczyzną, musisz przestudiować prawa i orzeczenia, które definiują i rządzą każdą z nich.

Mam nadzieję, że to trochę pomaga - przyznaję, że to mniej odpowiedź , a bardziej przyznać, że odpowiedź jest trudna.

Zapytałeś, czy jest między nimi zasadnicza różnica - zależy od kontekstu. Czy jest różnica między psem a psem? Jeśli szukasz zwierzaka, to nie. Jeśli wybierasz się na polowanie, to całkiem możliwe. Jeśli jesteś poddanym, będziesz z pasją oddany poglądowi, że nie jesteś niewolnikiem, a jeśli jesteś niewolnikiem, będziesz uporczywie świadomy, że nie jesteś poddanym.

Jeśli możesz kupić i sprzedać osobę, mówisz o niewolnictwie.

W prawie angielskim (po podboju normańskim) istnieją ogólnie dwie klasy Villeins, ze wspólnymi aspektami:

• Villeins en respektujący :

  Wójt przyłączony do posiadłości ziemskiej; poddany.

  Konsekwencją bycia przyłączonym do ziemi jest to, że ci chłopi są zarówno zobowiązani, jak i mają zagwarantowane prawo do ziemi, do której są przyłączeni i cieszą się z jej plonów, pod warunkiem, że wykonują określoną liczbę dni (zwykle około 40) pracy dla swojego pana każdego roku.

• Villeins en grosse :

  Chłop, który został przyłączony do osoby pana, i zbywalne aktem z jednego właściciela na drugiego.

  Tacy chłopi mogli być kupowani i sprzedawani niezależnie od ziemi, którą uprawiali.

  Kompletny zbiór badań stanowych i postępowań Cobbetta dla wysokich ... uwagi (str. 42-43):

  Autor * * Mirroir * (ok. 2 S 38), który pisał za panowania Edwarda II, wspomina tylko o wziętych z Villeins: a sir Thomas ASmith, który był sekretarzem stanu za panowania Edwarda VI, mówi, że w swoim czasie on nigdy nie znał wieśniaka w grubym całym królestwie (Smith's Commonwealth, b. 2, c.10.). Jednak po długich poszukiwaniach znajduję miejsca w roczniku, w których forma domniemania pańszczyzny w brutto jest wyrażona nie w całości, ale w sposób ogólny: i we wszystkich przypadkach, które widziałem, wspomina się o pańszczyźnie. przodkowie osoby, przeciwko której się błagano, aw jednym z nich dodano słowa „czas poza pamięcią”.

Wspólne dla wszystkich wieśniaków jest że ich status jako chłopów jest wyłącznie w odniesieniu do ich pana i żadnej innej osoby w królestwie, ale dla wszystkich innych uważani są za wolnych.

Ponownie z Cobbett's:

[Zarzut bastardy] był zarzutem domniemanego chłopa, że ​​albo on sam, albo jego ojciec, dziadek lub inny męski przodek, urodzili się z małżeństwa; a ten zarzut, jakkolwiek odległy od przodka, w którym zarzucono bękartowi, był bezwzględny wobec pana: to znaczy, jeśli to prawda, zniweczył roszczenia do pańszczyzny, a zatem pan mógł jedynie poprzeć swój tytuł, zaprzeczając faktowi bastardy.

Zwróć uwagę, że oprócz powyższej klasyfikacji chłopów według warunków ich socage, chłopi zostali dodatkowo sklasyfikowani, niezależnie, według warunków ich pobytu i / lub wielkość ich ziemi:

Pollock & Maitland w książce Historia prawa angielskiego przed Edwardem I dostarcza jeszcze więcej informacji, wyszukując hasło „ villein ”.

Jednym z problemów, jak wskazano powyżej, jest to, że terminy „niewolnik” & „niewolnik” są w dużej mierze zdefiniowane w kontekście kultury, w której są używane. Prawie każde stwierdzenie, które można powiedzieć o „niewolniku”, często stosuje się też do „chłopa pańszczyźnianego”. Na przykład służba w starożytnym Rzymie była zawsze niewolnikiem, ale (jeśli dobrze pamiętam mojego Tołstoja) rosyjska szlachta miała „chłopów pańszczyźnianych”. I chociaż niewolnictwo można znaleźć praktycznie na całym świecie (nie spotkałem się z żadnymi przykładami niewolnictwa w Chinach czy Japonii, ale zakładam, że wynika to z niewystarczającego spojrzenia z mojej strony), poddaństwo nie jest jedyne w Europie: przed współczesna Etiopia miała system podobny pod wieloma względami do pańszczyzny (gdzie nazywano je gabar lub zega ) - a także niewolnictwa.

Ale w generalnie chłopi pańszczyźniani byli niewolnymi członkami społeczeństwa feudalnego; jeśli nie ma struktury feudalnej czy feudalnej (eksperci spierają się, czy przednowoczesna Etiopia była rzeczywiście społeczeństwem feudalnym), nie ma poddanych. (AFAICR, chłop pańszczyźniany był własnością szlachty, a nie nieszlachty, jak zamożni chłopi czy kupcy). Niewolnicy byli / są ludźmi posiadającymi własność, jak bydło. Ponieważ nie są wolni, niewolnicy mogą pojawiać się w zaskakujących sytuacjach: na przykład w niektórych średniowiecznych krajach islamskich całe armie były obsadzone przez niewolników. I chociaż zbiegłego niewolnika można było ukarać dość surowo, gdy został złapany, karą dla zbiegłego niewolnika w starożytnym Rzymie była zwykle śmierć. (Augustus w swoim Res Gestae chwali się liczbą zbiegłych niewolników, których ukrzyżował.)

Różnica między nimi jest złożonym tematem, & Jestem rozczarowany, że artykuł w Wikipedii jest tak powierzchowna, jeśli chodzi o naturę niewolnej klasy ludzi.

Większość odpowiedzi koncentruje się na podobieństwach między poddaństwem a niewolnictwem i często może być subiektywne w oparciu o poglądy polityczne (anarchista lub komunista może twierdzić, że współczesne zatrudnienie najemne jest tym samym, co niewolnictwo, ponieważ pracownik nie nie jest właścicielem środków produkcji, a większość zysku trafia do pracodawcy).

Dlatego oto główne różnice pojęciowe między niewolnictwem a poddaństwem:

Chłop pańszczyźniany w zasadzie wynajmuje kawałek ziemi od pana, na którym może on sam uprawiać swój plon i płaci czynsz w postaci części produktu i / lub za określoną liczbę dni w roku, które muszą pracować bezpłatnie dla swojego pana. Różnica między nim a wolnym bezrolnym chłopem polega na tym, że nie wolno mu wypowiedzieć umowy najmu. Ale technicznie rzecz biorąc, nie jest własnością jego pana. Pan może sprzedać tę ziemię innemu panu, a wtedy poddany stanie się podmiotem nowego właściciela, ale zostanie w tym samym domu ze swoją rodziną i będzie dalej pracował na tej samej działce.

Z drugiej strony niewolnik jest w zasadzie jak bydło, ponieważ jest kupowany i sprzedawany indywidualnie. Zwykle nie można swobodnie się ożenić, a dzieci niewolnika są często sprzedawane. Niewolnik nie może tak naprawdę nawiązywać długoterminowych związków ze swoją społecznością, ponieważ w każdej chwili może zostać sprzedany, przetransportowany do nowego miejsca pracy i może nigdy więcej nie zobaczyć swojego starego domu / rodziny / przyjaciół.

A z drugiej strony chłop pańszczyźniany może mieć własną rodzinę i samodzielnie wychowywać dzieci.

Niewolnik zwykle nie ma własności osobistej, wszystko, co produkuje niewolnik, jest własnością jego właściciela.

Chłop pańszczyźniany, jeśli pracuje ciężej lub ma więcej szczęścia, ma szansę lepsze jedzenie lub budowanie lepszego domu lub posiadanie lepszych narzędzi dla siebie i swojej rodziny niż inni chłopi pańszczyźniani, którzy nie pracują tak ciężko.