Symeon Saxe-Coburg-Gotha był carem Bułgarii od 1943 do 1946 roku. W 2001 r. Symeon powrócił do roli przywódcy narodu po objęciu urzędu premiera Republiki Bułgarii od lipca 2001 r. do sierpnia 2005 r.

Ale nie było planów przywrócenia monarchii bułgarskiej.

Po okresie poważnych niepokojów w 1997 r. odbyło się referendum w sprawie przywrócenia monarchii albańskiej. Oficjalne wyniki referendum obaliły wniosek o 2: 1; monarchiści następnie twierdzili, że wynik był nieważny, wybuchły zamieszki, a książę koronny Leka uciekł z kraju i był sądzony in absentia za podżeganie do buntu.

Kraj następnie przyjął nową republikańską konstytucję w 1998 roku. Leka został później ułaskawiony i wrócił do kraju, ale zapał monarchisty nieco opadł:

Mniej niż 500 osób przywitało się mu. Jego zwolennicy mieli nadzieję, że zostanie powitany przez kilkutysięczny tłum.

Leka zmarł w 2011 roku i nie wydaje się, aby Leka II (jego syn i obecny pretendent) naciska obecnie na sprawę monarchistyczną:

Po wyborze Bujara Nishaniego na prezydenta w 2012 roku Leka [II] został mianowany doradcą politycznym prezydenta.

Czy ograniczasz swoje pytanie do określonego okresu? Jeśli nie, to poza tymi podanymi już w innych odpowiedziach istnieje wiele przykładów, które mogą się kwalifikować:

• Francja wahała się kilka razy między republiką a monarchią; Pierwsza Republika została zastąpiona przez Pierwsze Cesarstwo pod wodzą Napoleona, po czym przywrócono królestwo Burbonów. Po Drugiej Republice nastąpiła odbudowa Cesarstwa.
• W XVII wieku trzy monarchie Anglii, Szkocji i Irlandii (w unii personalnej) zostały obalone i zastąpione republiką jednolitą 1653 do 1659. Trzy monarchie zostały przywrócone w 1660 roku.
• Hiszpania również wahała się między republiką a monarchią. Pierwsza Republika powstała w 1873 roku, ale monarchia Burbonów została przywrócona w następnym roku. Druga Republika istniała od 1931 do 1939 roku, po czym monarchia Burbonów została ponownie (ostatecznie) przywrócona.

Cóż, w 1946 roku Włosi głosowali za zniesieniem królestwa i utworzeniem republiki, głównie dlatego, że monarchia została skażona związkiem z Mussolinim. Monarchia włoska była silniejsza (w mojej ocenie) niż wschodnioeuropejska, ale nadal nie mogła przetrwać burzy.

Mam wrażenie, że w Europie Wschodniej prawdziwy prestiż monarchii nie był zbyt duży. wysoko, ludzie nie mieli do nich tak wielkiej urazy, że sprzeciwiali się im tak długo, jak długo byli u władzy, ale z drugiej strony niewielu troszczyło się na tyle głęboko, aby pracowali nad ich przywróceniem. Mogło to mieć wiele wspólnego z faktem, że monarchie były w większości młode i tworzone przez obce mocarstwa. Wydaje się, że w pytaniu zakładasz inaczej - czy masz źródła dla tego założenia?

We współczesnej Rosji jest wielu monarchistów. Niektórzy są „teoretycznymi” monarchistami, niektórzy chcą przywrócić Romanowów, inni chcą, aby Putin był carem.

• Powstała w Rosji partia monarchistyczna

• Wikipedia Lista organizacji monarchistycznych - Rosja

• artykuł o monarchistach w Rosji:

  W różnych okresach politycy z całego spektrum politycznego popierali monarchię konstytucyjną dla Rosji, w tym były współprzewodniczący Związku Sił Prawicowych Borys Niemcow, szef Liberalno-Demokratycznej Partii Rosji Władimir Żyrinowski i gubernator Sankt Petersburga Walentyna Matwienko [ DVK uwaga: Dla tych, którzy nie znają rosyjskiej polityki, są to postacie dość wysokiego szczebla w rosyjskiej polityce ]

  ... Wielu intelektualistów i ikon kultury również wskoczyło na modę monarchii. Dwóch najpopularniejszych rosyjskich filmowców, Nikita Michałkow i Stanisław Goworuchin, prezentowało swoje monarchistyczne barwy. Stanislav Belkovsky, założyciel National Strategy Institute, powiedział w lutym 2005 roku: „Uważam, że przywrócenie monarchii, formalnie lub nieformalnie, jest jedynym wyborem dla Rosji, ponieważ jest to jedyny sposób na przywrócenie świętości supreme power. ”

  ... Wrześniowy sondaż przeprowadzony przez Ogólnorosyjskie Centrum Badań nad Opinią Publiczną (VTsIOM) wskazał, że 19% Rosjan zgodziło się z przywróceniem monarchii , ale tylko wtedy, gdy można znaleźć odpowiedniego kandydata. Wsparcie jest wyższe w Moskwie i Sankt Petersburgu.

Artykuł zawiera dodatkowe informacje i analizy.

Bawaria przestała być monarchią niecałe 100 lat temu (1918). Następnie podjęto próby przywrócenia monarchii ( Monarchizm w Bawarii po 1918 r.). Niestety większość tych prób została zniszczona przez nazistów (co daje mi własny powód, by ich nienawidzić). Gdyby którakolwiek z tych prób się powiodła, być może II wojna światowa mogłaby zostać opóźniona, a jej dotkliwość zredukowana. Ale jest prawdopodobne, że Adi właśnie zmienił Bawarię w pustynię.

Zwykle nie jestem monarchistą, myślę, że monarchia jest dobra tylko wtedy, gdy król jest wielki (co często nie ma miejsca). Większość władców Bawarii w historii była zdolnymi przywódcami, którzy kochali swój kraj, a nie swoją władzę. Nawet dzisiaj oficjalny spadkobierca Bawarii byłby wielkim królem, co moim zdaniem ukazuje się tym bardziej, że nie chce być królem.

W Rumunii , jak pokazały ostatnie wydarzenia (podczas pogrzebów JM króla Michała I), panuje silny nastrój monarchistyczny wśród „głębokiej Rumunii”, głębokiej, zwykle milczącej części Rumunii ludace.

Ogromna większość Rumunów twierdzi, że rewolucja 1989 roku jest „niedokończoną rewolucją”, która tylko obala Ceaușescu, zamiast zakończyć komunizm na dobre. Niejasne i skorumpowane połączenie byłych funkcjonariuszy policji i wysokich członków partii komunistycznej, teraz przebranych za „inwestorów” i „demokratycznych polityków”, jest postrzegane jako główna przyczyna głównie negatywnych wyników kraju w ciągu ostatnich 30 lat.

Z drugiej strony, monarchia (poprzez starszą córkę króla, księżniczkę Margaretę ) jest uważana za główną gwarancję demokratycznej przyszłości kraju, stabilności i zachowania prawdziwych wartości narodowych. Więc TAK, przywrócenie monarchii rumuńskiej jest możliwe i bardzo pożądane dla stabilności politycznej Europy Wschodniej.

Główne powody, dla których jeszcze się to nie wydarzyło, to:

1. niewystarczająco dobrze poinformowana ludność, często ofiara byłej (42 lata twardego komunizmu ...) i obecnej lewicowej propagandy, która jest nadal bardzo rozpowszechniona („fałszywe wiadomości”, często rażące kłamstwa, nawet w głównych mediach)
2. była policja polityczna funkcjonariusze i inne nomenklatury nadal kontrolują wszystkie partie polityczne, niektóre organizacje pozarządowe, media i znaczną część zasobów ekonomicznych.
3. niewystarczające zrozumienie „rumuńskiej kwestii królewskiej” i wsparcie dla niej ze strony Zachodu.

W dużej mierze powodem istnienia suwerennych państw w Europie Wschodniej jest nacjonalizm. Jednak w wielu przypadkach kraje te nie miały własnych rodzin rządzących. Na przykład austriaccy Habsburgowie rządzili Węgrami, Czechami, Chorwacją i terytoriami znanymi obecnie jako Słowenia i Słowacja, więc większość tych krajów nie chciała powrotu obcego monarchy. Polska (i Litwa) była przed rozbiorem monarchią elekcyjną, więc nie było prawdziwego domu królewskiego. Nie wiem, czy Estonia czy Łotwa miały w ogóle dom królewski. To samo z Białorusią.