W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci odbyło się wiele dyskusji na temat Exodusu. Jest to oczywiście drażliwy temat z powodów religijnych, ale równowaga obecnego obecnie opinii naukowej wydaje się być taka, że ​​nie ma dobrych dowodów na to, że takie wydarzenie rzeczywiście miało miejsce.

Księga Wydaje się, że Exodus został napisany i ukształtowany przez okres 200 lat, począwszy od około 600 roku pne. Jednak sytuacja jest od 600 do 1000 lat wcześniej. Przez cały ten czas musiała to być tradycja ustna. Są w nim również oczywiste błędy (np .: wzmianka o miastach, które jeszcze nie istniały, dana populacja Hebrajczyków prawie większa niż w całym Egipcie itp.). tradycji, która była przekazywana przez co najmniej 30+ pokoleń.

Zwróć uwagę, że data autorstwa 600 pne jest w rzeczywistości bardzo znacząca w historii Żydów, ponieważ jest początkiem wygnania babilońskiego. Bez względu na to, jak prawdziwa może być, ale nie musi, posiadanie historii o tym, jak twoim ludziom udało się uciec z niewoli i powrócić do swojej ziemi, wydaje się bardzo pożyteczne, aby trzymać razem ludzi, którzy byli teraz w niewoli z dala od ich ojczyzny. Egipcjanie byliby również bardzo wygodnymi złoczyńcami, na które ich babilońscy prześladowcy nie mogli narzekać.

Jeśli spojrzymy na dowody językowe, otrzymamy nieco inną historię. Fenicki, kananejski i hebrajski to języki bardzo blisko spokrewnione. Nie tylko wszyscy są semickimi, ale wszyscy są centralnymi semickimi. Nie tylko wszyscy są środkowo-semickimi, ale wszyscy są semiccy północno-zachodnimi. Nie tylko wszyscy są północno-zachodnimi semickimi, ale wszyscy są kananejczykami.

Oznacza to, że w pewnym momencie Fenicjanie, Hebrajczycy i inni Kananejczycy stanowili jeden lud. Lingwiści przypuszczają, że czas tego „Proto-Kananejczyka” przypadał na okres od 1500 do 1100 rpne. Biorąc pod uwagę geografię tych języków (patrz poniżej), Fenicjanie, Hebrajczycy i inni Kananejczycy, wszyscy prawdopodobnie różnili się od siebie na miejscu.

Więc tak blisko, jak możemy powiedzieć historycznie pod koniec trzeciego tysiąclecia pne na obszarze od Syrii po Półwysep Arabski żyli środkowi semici. Pod koniec sekundy Proto-Kananejczycy wyewoluowali swoją odrębną tożsamość na swoim obszarze historycznym. Na początku pierwszego tysiąclecia Fenicjanie i ich różni krewni w głębi lądu rozwinęli odrębne języki. Nie ma prawdziwych dowodów na to, że Żydzi konkretnie kiedykolwiek opuścili ten obszar, a potem wrócili.

Zasadniczo Żydzi byli po prostu wiejskimi kuzynami Fenicjan u wybrzeży.

Nie zrobili tego. Twoja geografia jest trochę nieaktualna. Jak widać (w pewnym sensie) na mapie TED, Fenicja jest w rzeczywistości znacznie na północ od Judei. Ponadto w czasie Exodusu imperium Tyru nie istniało, a Fenicjanie byli znacznie mniejszymi i mniej konsekwentnymi ludźmi niż później.

O wiele większe zainteresowanie Hebrajczykami dotyczyły Filistynów i inne ludy kananejskie. W 34 rozdziale Księgi Wyjścia czytamy:

Zróbcie to, co wam nakazuję, a wypędzę przed wami Amorytów, Kananejczyków, Hetytów, Peryzzytów i Chiwwitów i Jebusytów.

Z tego widać, że przeciwko migrującym Hebrajczykom ustawiono całą kolekcję wrogów, którzy już okupowali Kanaan i sprzeciwiali się im.

Nie ma powodu, by sądzić, że Fenicjanie mogliby powstrzymać ludzi przed podróżowaniem po ich ziemi, a nawet by chcieli. Biblijna narracja sugeruje, że przodkowie Hebrajczyków byli koczownikami, którzy przybyli do Kanaanu, polubili to, co znaleźli i osiedlili się tam. Wydaje się, że nawet do czasu przejścia do Egiptu pozostawały one stosunkowo małe; w najlepszym przypadku plemię, które troszczyło się o stada i być może zajmowało się handlem. Miejscowi mogli ich nawet powitać, gdyby mieli jakieś specjalne umiejętności, i dopóki przybysze płacili podatki i nie grozili im, miejscowi władcy prawdopodobnie nie będą się tym przejmować.

Na marginesie , Odsyłacz TED do poparcia, że ​​nie było exodusu, w rzeczywistości zapewnia, że ​​exodus miał miejsce (In Search of Pre-Exilic Israel, str. 36). Niedawno rozmawiałem z kimś, kto to studiował (w żadnym wypadku nie jest to literalista biblijny i ja też nie), który podobnie powiedział, że konsensus jest taki, że jakaś grupa zwana Habiru wydaje się być Egiptu, ale nie w skali wskazanej przez Exodus. & to zgadza się z tym, co przeczytałem gdzie indziej.

Obszar lewanty (Syria, Liban, Izrael / Palestyna) w tamtych czasach był zdominowany przez ogólną kulturę kananicką. Fenicjanie byli przybrzeżną gałęzią kultury kananejskiej - żyjącej w poszczególnych miastach-państwach, które bogacili się oceanami handlu.

Rdzeni przodkowie hebrajskiego byli prawdopodobnie pasterskimi plemionami spokrewnionymi z aramejczykami, co jest nawet zapisane w Biblii - tj. „mój ojciec był wędrownym aramejczykiem”. Język kanaanicki był prawdopodobnie lingua franca regionu ( język handlowy) podobny do tego, jak aramejski, a później arabski, stały się powszechnie używanymi językami handlowymi / religijnymi.

Jeśli doszło do wyjścia z Egiptu zbiegłych niewolników semickich, było to prawdopodobnie bardzo małe, ale stało się wydarzeniem religijnym znaczącym Kiedyś w latach 1500-1200 pne nastąpił upadek cywilizacyjny w różnych kulturach wschodniego regionu Morza Śródziemnego, wśród istniejących cywilizacji kananejskich i wiekowych.

Niektórzy uczeni uważają, że semiccy pastoralni koczownicy przenieśli się na tereny dawniej kanaanickie w czasie "Ciemnego Wieku". Te koczownicze plemiona protohebrajskie wchłonęły cywilizację kanaanicką, kulturę i idee religijne, ale nadal zachowywały własne poczucie odrębności, które przekształciło się w tożsamość izraelską.

Myślę, że plemiona protohebrajskie były prawdopodobnie mniejszością , mniej niż 10% populacji, ale podobnie jak późniejsze najeżdżające armie Arabów i Turków, zmienili szerszą kulturę swoich terytoriów - można to wywnioskować z tekstu Tory, która ilustruje Hebrajczyków jako plemienną konfederację, które zawarły związki małżeńskie z istniejącymi wówczas populacjami kanaanickimi.

Tak więc pierwotni Hebrajczycy / Izraelici byli koczownikami pasterskimi, którzy podbili niektóre miasta kananejskie - tylko kilka, nie wszystkie wymienione w Biblii, i ożenili się między sobą i wcielili tych kananejczyków i ich kulturę do Izraelitów

Myślę, że trudno jest udzielić odpowiedzi, ponieważ tak niewiele podstawowych źródeł pochodzi z tego okresu, o których wiemy i które faktycznie możemy „czytać” (rozumieć).

Być może w skrócie możemy wywnioskować, ale Myślę, że nigdy się nie dowiemy. Nasze zachodnie „tradycje” (komunikowania przeszłości na czymś innym niż kamień) tak naprawdę zaczynają się dopiero od Greków… i bardzo niewiele oryginalnych tekstów z tamtych czasów przetrwało. Jak na ironię, komik Arystofony jest jednym z większych zasobów. Przypisywano mu, że spowodował, że Sokrates się zabił ... a nawet z tego wyśmiewał.

Oczywiście daleki od biblijnej opowieści.

1. Jak wszystkie zaplecze geopolityczne o marginalnej wartości upraw Lewant był użyteczną strefą buforową kontrolowaną przez ówczesną władzę prezydencką. Pisanie Tory pod kuratelą babilońską czyni ją niewiarygodną, ​​jeśli nie zostanie odpowiednio potraktowana w tym świetle. Mit egipskiego wyjścia z Egiptu wyjaśniałby uzurpację strefy buforowej przez Egipt i jego sojuszników; Ponadto trwająca czterdzieści lat izraelska najazd w celu wysiedlenia innych Kananejczyków jest wspierana przez ich częste występowanie do Egiptu o wsparcie militarne. Słowo Mesjasz mogło być w równym stopniu zniekształceniem, które ukrywało nilickich ludów językowych, obecnie czczonych tak samo ze względu na ich nieustraszoność, jak i za ich imię - Massai - które noszą własny charakterystyczny czerwony strój.
2. Herodot zanotował pogląd wyrażony przez byłych perskich zwierzchników Egiptu, że Fenicjanie wywodzili się z wybrzeży Morza Arabskiego. Ich towarowy produkt handlowy opierał się na hodowlach mięczaków, które jako jedyne wytwarzały cenny barwnik w kolorze purpury tyryjskiej, potwierdzają hipotezę, że dobra pozabrzeżne miały dla nich niewielką wartość, podobnie jak grunty przybrzeżne miały niewielką wartość dla miast i miasteczek region. Prawdopodobnie przemierzali wybrzeża Arabii i Indii, zanim szukali schronienia przed burzliwą naturą tsunami na Morzu Śródziemnym.
3. Podróż nazwisk takich jak Brahma, Abram, Abraham i Ibrahim może również stanowić użyteczność ezoteryczne przebranie kulturowe, zapisane w ten sposób etymologicznie, które dobrze się tłumaczyło, utrzymując jednocześnie ustalone franczyzy handlowe w znany sposób. Nie powinno być tak zaskakujące, że pierwszy zapis bramański (skrypt Brahmi) również należy do grupy języków semickich.

W niestabilnym regionie geologicznym, takim jak Bliski Wschód, nie jest zaskakujące, że ludzie wysiedleni szukają schronienia gdzie indziej. Bezsprzecznie jest to fakt, że wiele miast-miast zawiodło tylko z tego powodu - trzęsienia ziemi, osuwiska, tymczasowo przeklęte rzeki, powodzie, tsunami - głód, wszystko to doprowadziło do zmian losu bez interwencji podboju.

Jednak Conquerors z gatunku Homo sapiens sapiens mają podobne skłonności, ponieważ wszyscy oczerniali osiągnięcia ludów, które podbili, zanurzając się w próżnej czci i chwale. Dlatego historie, które są owocem podbojów, rzadko są tak wiarygodne, jak się podają; zwłaszcza gdy był nadzorowany przez zwycięskiego władcę, tak jak dyktuje logika, miało to miejsce w przypadku pisania Tory w Babilonie, aw jeszcze większym stopniu Biblijne narzucenie przywódców germańskich zastępujących lub uzurpujących sobie władzę Rzymu w byłym ląduje. Koran jest taki, że oczekuję produktu podobnego procesu. W rzeczywistości, moim zdaniem, wszystkie materiały religijne zrównane z „Państwem”, egzystencjalne lub inne, są tego samego rodzaju.

Zdobywcom regularnie udało się wymazać całą pamięć o regionie rozproszonych ludów, usuwając lub zastępując ich procesy edukacji - np. Asyryjskie rozproszenie „wybranych przez Boga ludów” Izraelitów (proces ten stał się bardziej interesujący, ponieważ został zainicjowany przez Żydów, którzy twierdzą, że ten sam płaszcz w książce, którą zostali zmuszeni napisać). Również w większości Europa została pozbawiona większej pamięci przez Roman Conquest. Nadal jest bez niego.

Inni zdobywcy, tacy jak Babilończycy, byli zadowoleni z pisemnego zastąpienia ustnej tradycji, której nie można było później zaprzeczyć. To wyraźnie ich ucieszyło, sprzyjało ich poglądom, wyparło lub zastąpiło rywala (wspomnienie) takiego jak Egipt: profanacja egipskich hieroglifów w I wieku przez chrześcijańskich zelotów prawdopodobnie dobrze pasuje do tego politycznego obrazu.

W odpowiedzi na pytanie: dlaczego Fenicjanie pozwolili Abrahamowi osiedlić się? Odpowiedź: Ponieważ przemieszczanie się przesiedleńców nie kolidowało z ich organizacjami biznesowymi w Kanaanie, tj. Wysyłaniem drewna cedrowego i produkcją barwnika, zwłaszcza, że ​​niewątpliwie zajmował on tylko najbardziej żyzne obrzeża Kanaanu i wiedzieli, że nieuchronnie ich nie utrzyma na długi czas i spowodowałoby ich przeniesienie się do Egiptu w misji Abrahama / Abrama / Brama'na, aby powrócić do Indii po zablokowaniu wybranego przez niego przejścia przez terytorium hetyckie. I być może Abraham i Fenicjanie podzielili wspomnienie Morza Arabskiego - że przeważające wiatry wieją przez sześć miesięcy w roku w kierunku Indii i sześć miesięcy w roku z Indii, tj. Kluczowa wskazówka, która może wyjaśnić, w jaki sposób Abram / Brahmaan został uwięziony Ur na początek. Może to również wyjaśniać, dlaczego obecnie w Indiach są tylko dwie świątynie poświęcone Brahmie na całym subkontynencie, poza faktem, że współczesny hinduizm jest odradzającą się religią, która została na nowo odkryta, a jego najnowsza forma jest wynikiem jej odtworzenia w VII-XII wieku. obecnej epoki.

Naród żydowski składa się z dwóch pozostałych plemion Judy / Beniamina. Plemiona 12/13 są genetycznie takie same jak Fenicjanie. Fenicjanie byli bardzo blisko z plemieniem Dana, mieszkającym na statkach.

Jedyną różnicą jest to, że 12 plemion stało się monoteistami. Jahwe był pierwotnie częścią panteonu kananejskiego. Był synem Ela i nosicielem kielicha Baala. El był pierwotnie przejawem wschodu słońca w czasach Byka. Wraz z procesją równonocy słońce wschodziło w 12 różnych domach. Tak więc mamy piosenkę „House of the Rising Sun”. O tym jest ta piosenka, o procesji równonocy.

Słowo El można rozbić w protohebrajskim / fenickim jako aleph i lamed. Alef to symbol byka (Byk), a Lamed to piktogram nogi. Tak więc słowo to jest obrazowym przedstawieniem byka spacerującego (po niebie).

W ten sposób możemy wywnioskować, że alfabet piktogramowy powstał w czasach Byka. Byk reprezentował wówczas boga / słońce. Adam i Ewa byli bliźniakami lub Bliźniakami, Panna jest dziewicą, Ryby to Chrystus, itd.

W nowym testamencie ktoś pyta Jezusa „Za kogo podążamy, kiedy cię nie ma?” Odpowiada: „Gdy wejdziesz do miasta, spotka cię człowiek niosący dzban z wodą. Podążaj za nim do domu, do którego wchodzi”, Jezus / Ryby mówi im, aby podążali za Wodnikiem, gdy słońce będzie wschodzić w domu Wodnika .

Słowo Baal to to samo słowo co El / Al. Jedyna różnica polega na tym, że przed nim znajduje się litera Beit. To jest oryginalny symbol domu. Więc to dom byka, który chodzi. W domu Byka wschodzi słońce. Słowa hebrajskie, Eberu, Iberu, Abreu są językowo spokrewnione z fenickim / kananejskim słowem określającym boga letniego Hiribi.

Z dedukcji wynika, że ​​Fenicjanie byli tym samym ludem, co Hebrajczycy, a późniejszy Juda / Beniamin. Fenicjanie i plemię Dana przyjaźnili się z Egipcjanami. W pewnym momencie podzielili się z powodu różnic religijnych, ale pozostali sojusznikami. Do budowy świątyni powołano króla Tyru. Echnaton mógł być Mojżeszem, arka mogła zostać zabrana z Egiptu (przypomina wiele ark w Egipcie, które pierwotnie były łodziami) i mogli przywieźć ją z powrotem do domu.

Nie oznacza to, że Abraham nie pochodził z Ur. Uważam, że przed UR część protosemitów pochodziła z najwyższej kasty Indii. Brahmowie. Ab-Brahma dosłownie znaczyłby „ojciec Brahma”, to byłoby jak najwyższy rabin. Ludzie mają skłonność do asymilowania się z kulturami, językowo, kulturowo i poprzez krew. Fenicjanie są teraz znani jako Libańczycy. Nie oznacza to jednak, że każdy Libańczyk jest Fenicjaninem.