Wojnę religijną w Europie można rozumieć w świetle istniejącego porządku. Przede wszystkim państwo i kościół były żywotnie połączone. Ten związek istniał od wieków. Niezależnie od tego, czy jest protestantem, czy katolikiem, państwo wywiązywało się ze swojej odpowiedzialności za ochronę i promowanie religii swojej domeny.

Po drugie, tolerancja religijna początkowo prawie nie istniała. Pomysł, że dwie lub więcej religii mogą istnieć w tym samym kraju w tym samym czasie, nie był uważany za możliwy ani właściwy dla szesnastowiecznego umysłu. To wyjaśnia konflikt między katolikami a protestantami. Ale wyjaśnia również nietolerancję wśród niektórych protestantów, na przykład gdy niektórzy luterańscy władcy prześladowali anabaptystów.

Wreszcie wojny religijne były napędzane przez ambicje polityczne królów Europy, którzy postrzegali wysoce zmotywowane armie pod sztandarem regionu jako narzędzia do realizacji swoich celów politycznych. Nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż w latach czterdziestych XVII wieku, kiedy francuscy katolicy walczyli z hiszpańskimi katolikami, aby pomóc niemieckim luteranom i holenderskim kalwinistom.

Głównie religia była tylko narzędziem.

Prawdziwy konflikt dotyczył tego, kto miał „monopol na przemoc” - suwerenność. W średniowiecznej Europie państwo zawarło pożyteczny sojusz z Kościołem - kościół zaświadczał, że król był wybranym przez Boga (a więc jedynym prawowitym władcą danego kraju) i zapewniał pewien poziom równowagi między narodowej, zachowując lenna, królestwa, księstwa i to, co masz wystarczająco małe (i słabe).

Ale średniowiecze dobiegało końca, gdy stany zyskały większą władzę - głównie dzięki handlowi i rzemiosłu, które były o wiele łatwiejsze w zarządzaniu niż ogromne lenna. Teraz miałeś trzy silne główne siły - ziemian, burżuazji i duchowieństwo. A papież zaczął się czuć dużo mniej ważny dla władców, którzy mieli teraz solidną podstawę władzy bez polegania na ich „boskim prawie do rządzenia”. Papieżowi się to bardzo nie podobało - nie z powodów teologicznych, ale jako zwykła kwestia światowej władzy; jeśli pozwoliłby reformacji zająć jej miejsce bez wyzwania, straciłby wszystko. Chociaż każde z „zreformowanych” chrześcijaństwa miało swoje własne motywacje, prawie wszyscy zgadzali się co do jednego - papież nie powinien dyktować, co możemy, a czego nie możemy zrobić. Pomyśl, jak zareagowaliby twoi wieśniacy, gdyby połowa ludzi po prostu powiedziała: „Nie będziemy już płacić podatków, dzięki”.

Z jednej strony są ludzie walczący o jakąś wolność, z drugiej zaś, ludzie bardzo zadowoleni z obecnego stanu rzeczy. Katolickim władcom obiecano nagrodę w zamian za ich wkład w wojny (jak również dalsze wsparcie w „boskim” departamencie), podczas gdy różni „zreformowani” chcieli rozbić ten blok władzy (niektórzy aktywnie, inni defensywnie - mój kraj) Najczęściej mówiono, że husyci byli zainteresowani utrzymaniem suwerenności ziem korony czeskiej i pozwoleniem wszystkim innym robić cokolwiek; dostali krucjatę za swoje kłopoty). Co gorsza, kraje rzadko zmieniały się „masowo” - więc możesz walczyć ze sobą na pół katolików, na wpół zreformowanych, co w przeszłości często prowadziło do bardzo krwawych wojen. Kościół katolicki nigdy nie stał na czele takiego zagrożenia - jeśli w ogóle chciał zachować jakąkolwiek władzę, musiał zrobić wszystko, co w jego mocy, aby ją utrzymać. Postrzegali reformację jako wyzwanie dla ich rządów - co było oczywiście prawdą w różnym stopniu. Zarówno światowi, jak i boscy władcy byli tylko ludźmi, pomimo tego, co twierdził kościół - i nie chcieli stracić żadnej władzy.

Oczywiście nie dotyczy to wyłącznie religii. Za każdym razem, gdy masz kogoś z brutalną mocą, będą poważnie urazić każdego, kto kwestionuje tę moc. Główną rzeczą, która wyróżniała reformację, było to, że była raczej nagła (w skali czasu zwykłej dla zmian w średniowieczu) i niemal natychmiast objęła prawie całą Europę, będąc jednocześnie połączona z wieloma innymi grupami „partyzanckimi” - ludzie byli zasmakować wolności i rzucić wyzwanie ich tradycjom. Dlaczego tylko duchowni mieliby pić krew Pana w kościele? Biblia mówi, że wszyscy ludzie powinni jeść i pić Panie. Nie trzeba dodawać, że wpływ na to miała umiejętność czytania i pisania - coraz więcej ludzi mogło nagle czytać Biblię dla siebie, zamiast czytać ją jakiś duchowny; i nie zrozumcie mnie źle, byli też duchowni, którzy byli dość niezadowoleni ze stanu rzeczy (np. Jan Hus, którego śmierć w zasadzie zapoczątkowała wojny husyckie).

Inne przykłady podobnych rozlewów krwi to w rewolucjach jakobińskich („demokraci”) i komunistycznych („socjaliści”). Prawdopodobnie nie jest zaskoczeniem, że były to głównie wojny domowe - kilka bezpiecznych przystani, dużo nieufności nawet na „przyjaznym gruncie”, dużo zapału. Sama długość wojen była jednak tylko artefaktem ich czasu, chociaż nawet w XVI wieku wojny były nadal raczej małe, długie i przeciągnięte, z kilkoma bitwami, które można uznać za „decydujące”, z niemal nieskończoną podażą nowi żołnierze i dużo manewrów, a wciąż bardzo sezonowych. Uniknąłeś walk w porze żniw i zimnej pogody, co dawało ci tylko miesiąc dwóch wojen każdego roku - podczas gdy armie były już wystarczająco duże, by wymagać pociągów zaopatrzeniowych, zamiast polegać na „żerowaniu” - coś już rozciągniętego, walcząc tak bardzo „terytorium ojczystym”, na którym w zasadzie nie chciałeś złościć własnych ludzi.

Większość odpowiedzi dotyczyła wzajemnych powiązań między Kościołem a państwem i polityką władzy, co jest z pewnością główną częścią odpowiedzi.

Ale drugi czynnik, który jest bardzo trudny dla współczesnego człowieka zastanowić się, czy wtedy ludzie naprawdę wierzyli w niebo i piekło oraz pomysł, że brak obrony swojej wiary przed herezjami może ich potępić na zawsze.

Jak inaczej wyjaśnić liczba ludzi, którzy zdecydowali się spalić na stosie lub gorzej, zamiast stać się odstępcami w oczach innych wyznawców wiary i ich Boga? Dla współczesnego człowieka, nawet dla wielu „prawdziwych wierzących”, przysięga złożona pod przymusem wcale nie jest przysięgą. Wtedy było inaczej.

Być może niewielka długość życia była tego częścią. Rzadko zdarzało się, aby mężczyzna osiągnął „sześćdziesiąt lat i dziesięć”, nawet w czasie pokoju. Często zdarzało się, że dzieci umierały przed osiągnięciem dorosłości, żony umierały przy porodzie, a każdy umierał w dowolnym momencie z powodu wszelkiego rodzaju dolegliwości i chorób. Gdyby życie było krótkie i niepewne, a życie wieczne nagrodą dla wiernych, wiara byłaby silniejsza. W dzisiejszych czasach większość ludzi żyje wystarczająco długo, aby doświadczyć wad długiego życia. Czy wieczność straciła swój urok?

Nie chodzi o religię, chodzi o władzę i pieniądze

(Uwaga: po pierwsze, angielski nie jest moim głównym językiem, ale zamierzam dać mu spróbuj, teraz przejdźmy do punktu tej odpowiedzi.)

Wszystko zaczęło się od upadku Konstantynopola (1453), wraz z upadkiem „złotego rogu”, który wyzwalał serię, ale dla naszych celów oznaczało to również upadek „Haga sophia”, wielkiej katedry wschodniego chrześcijaństwa w rękach muzułmanów, a konsekwencje tego są liczne i na różnych płaszczyznach.

Kultura
W tamtym czasie wiedza już oznacza władzę, ale nie tak jak w dzisiejszych standardach, był to sposób (szczególnie we Włoszech i jeśli jesteś członkiem potężnej rodziny), aby pokazać potęgę rywala, niż jesteś, a nie po prostu dobry obywatel - ponieważ płacisz artyście, aby robił dla ciebie rzeczy - ale także jesteś wystarczająco sprytny i bogatszy, aby zidentyfikować dobre dzieła i zatrzymać je w swoich źródłach, i nikt, specjalnie (ale nie tylko), obszar geograficzny chce mieć sprytnych i bogatych wrogów.

Wraz z upadkiem Konstantynopola Państwa Papieskie pod sztandarem papieża Mikołaja V, znanego również jako Tommaso Parentucelli, (który był członkiem rodziny pro florenckiej) ) zobaczyli coś, czego nie spodziewali się nadejścia, upadek ważnego miejsca wiary, co oznacza również strajk w morale Rodzin Chrześcijańskich, przez to chrześcijaństwo straciło kilka punktów (wiem, trudno w to uwierzyć dla dzisiejszych standardów religii, ale dla nich to była ważna rzecz) i trzeba zbudować nową chrześcijańską „Główną Świątynię”, muzułmanie mają Meca w tym czasie i, oczywiście, nie do zaakceptowania było nie posiadanie symbolicznej świątyni dla całe chrześcijaństwo, więc potem się zaczęło, modyfikacje kaplicy S't Petersa, obecnie znanej jako Watykan.

Również kilku literowanych Greków uciekających z Turków przybywa do Rzymu, w końcu ze sposobami uzyskania dobrych tłumaczeń greki, a także z odzyskaniem jakiegoś tekstu, który nie został dokładnie odzyskany od czasów najazdów barbarzyńców, początek renesansu (wziąwszy pod uwagę, że w tamtych czasach kopiowanie tekstu nie było łatwe, a inne ograniczenia techniczne, które mieli, zanim się zastanawiali, dlaczego).

Nie jest to jedyny papież sugerowany w tym biznesie, on nie będzie tym, który rozpocznie budowę, nie tym, który skończył, ponieważ mają tendencję do zmian z pewną swobodą w tym czasie, ale mają na myśli niż w tym czasie, jakiś czas wcześniej i kilka razy po tym, jak wszyscy papieże są być częścią niektórych potężnych rodzin europejskiego buta, czas trwania jest taki sam jak czas trwania państw pontyfikowskich (751-1870), co było powodem, dla którego potężne rodziny w Europie będą chciały i próbowały przejąć nad nim władzę, kiedy tylko mogą.

Ekonomia
Jak możesz się domyślić, zmiana małej biednej rzymskiej kaplicy w to, co jest teraz, nie jest łatwym zadaniem, wymaga pieniędzy, czasu, a także stabilizacji politycznej, zanim to zajmie trochę czasu w 1513 roku papież Leon X faktycznie rozpoczął budowę Bazyliki św.Piotra i do tego czasu zaczęli podnosić podatki od abbodów i podobnych rzeczy, te z czasem przenoszą koszty, proszą o darowizny itp. w tym samym czasie (1513) Niemcy były zarówno dużo biedniejsze, jak i gorzej wykształcone niż Włochy, więc pewien kierownik ekonomii (Marcin Luter) w 1517 roku narzeka na podwyżki podatków i inne formy płatności, których żądał Watykan, widzi także bogactwo Rzymu i znając kiepski status ekonomiczny Niemiec, cóż, narzeka, to - w nie tak krótkim czasie - przyniosło wówczas słynną tezę 95 także w wiadomościach.

Polityka
Ale Pico de la mirandola w rzeczywistości tworzy 900 tez 30 lat przed Lutherem, różnica ?, no cóż, nie są „bardziej radykalni” czy coś, część 95 z łatwością jest zawarta w 900, co naprawdę się wydarzyło jest niż pewne Niemiecki książę uznał to za okazję, by mieć więcej władzy i odebrać władzę królowi Niemiec i Hiszpanii w tamtych czasach, niczym innym jak Karolowi V, Świętemu Cesarzowi Rzymskiemu.

Widzisz, opowiedz się za król był przeciwstawiony wybranemu na króla boga w społecznej wyobraźni Hierarchii i porządku (Charles Taylor), po usunięciu możesz łatwiej usprawiedliwić swoje podbój, jeśli jesteś szlachcicem, który usprawiedliwia rządzenie, ale to nie było tak, jeśli ci się nie powiedzie, jeśli król jest usprawiedliwiony w oczach jego populacji i chcesz go zdjąć z tronu, musisz go osłabić, więc możesz to archiwizować na trzy sposoby:

1) Albo „coś”, wyjmij króla i jesteś następny w kolejce. (nie dotyczy to przyszłych królów protestanckich)

2) Lub jesteś osobą z wystarczającą siłą militarną, aby przejąć terytoria (nie dotyczy to również tego facetów, nie każdy region Niemcy są zjednoczeni z tym pomysłem, kilku niemieckich książąt było w rzeczywistości pro królem, więc masz wojnę domową między rękami i plusem armii króla Hiszpanii, a armia niemiecka atakuje cię na twoich własnych polach, oczywiście nie jest to możliwe zwycięstwo)

3) Albo sprawisz, że straci legitymację, aby spróbować pozbawić go władzy, przynajmniej Niemiec, w końcu jest Hiszpanem z urodzenia.

To był ten, kto ucieka, niektórzy niemieccy książęta opowiadają się za tą tezą i wykorzystują ją do spalenia prawowitości króla i przyznania sobie legitymacji na własną rękę.

Jest to szczególnie widoczne, gdy pomyślisz, że po rozpoczęciu reformy i rozpoczęciu wojny religijnej na polu niemieckim, kiedy Luter mówi „bez przemocy”, nikt się nie przejmuje (między książętami) lub gdy książęta kłócą się niż boskość spocznie na nich ręce sprawi, że chłopi będą pracować bez wytchnienia, aw niedziele, a Luther coś o tym mówi, nikogo - znowu - to nie obchodzi.

Jest to również oczywiste, gdy zaczynają pojawiać się inne grupy protestanckie w okolicy, bo może nie chcesz używać uzasadnienia swojej reguły u jednego faceta, który mówi rzeczy, niż ty nie chcesz być sprawą, więc bierzesz innego biskupa lub innego gościa, który ma wystarczającą wiarygodność aby to zrobić i iść i go wesprzeć, dlatego kilka, to znaczy wiele walk w wojnach religijnych w Niemczech, między różnymi grupami protestanckimi.

Aby być uczciwym, Luter wysyła również litery szczególnie mówiące o anabaftystach, nazywając ich „psami z sarną” pomiędzy innymi imionami a wołaniem Jeśli chodzi o zniszczenie tych „brudnych chłopów”, niż oprzeć się rządom ich książąt, tak, mówię o tym dwuletnim okresie buntów Campesine w czasie wojen religijnych (około 150 lat).

W pewnym sensie zgodnie z planem niemieckich książąt, faktem niż w hiszpańskim imperium, gdzie tak duży i coś niż niemiecki książę, w którym gra lokalna może pomóc im wygrać, w tym sensie był dobry pomysł, ale facet po prostu nigdy stawili się razem na samym początku, a to sprawia wiele bólu wielu ludziom, w rzeczywistości nikt nie może być szczęśliwy, gdy rodzina walczy z rodziną lub neiborgh z neiborgh.

Ok, więc zwykle walczą; wiedzieliśmy o tym. Ale dlaczego spadek, a następnie wzrost w określonym przedziale czasu? Oto jest pytanie!

Ponieważ zakres czasu jest wybrany w ten sposób, a powód ogranicza się do religii? Zawsze są różne rodzaje wojny, ale dla twojego ego o wiele przyjemniej jest „walczyć w słusznej sprawie” niż o władzę i opętanie. Pomyśl o krucjatach. Pomyśl o Saksonach. Pomyśl o wojnach prowadzonych przez książąt karolińskich. Ale to były tylko wojny z poganami, a nie z prawdziwie religijnymi ludźmi, co? ;) Jeśli chodzi o rozwój niezbędny do tego, aby przyzwoita liczba ludzi o różnych przekonaniach religijnych utworzyła nowy kościół, spójrz na historię duchowieństwa. Preluterańscy „dysydenci” zostali nazwani heretykami i zabici przez kościół. Wielu niezadowolonych ludzi przezwyciężyło strach i głośno przemówiło. Reszta - zobacz odpowiedź George'a A. Strieby'ego.

Prasa drukarska.

Kontrola informacji daje kontrolę społeczną. Każda nowa szeroko dostępna technologia informacyjna zapewnia każdemu wzrost społecznej potęgi, ale grozi zniszczeniem kontroli informacji. Kiedy kontrola społeczna zawodzi, konflikty wybuchają w taki czy inny sposób, aż do przywrócenia pewnego rodzaju porządku społecznego.

Religia była słowem-kluczem dla ustalonego systemu przekonań lub układu odniesienia. Kontrolowanie układu odniesienia w sposobie myślenia ludzi jest tym, co dawało władzę społeczną, a religia w tamtych czasach była całkowicie wypełniona sposobami na zrobienie tego.

EDYCJA

Jeśli mój punkt widzenia byłby prawdziwy, to za każdym razem, gdy wspomniana kontrola zostałaby przywrócona, prawdopodobnie miałbyś naprawdę ciężko znaleźć jakiekolwiek źródła tego, jak sprawy wyglądały inaczej wcześniej, a te, które możesz znaleźć, prawdopodobnie nie zostaną uznane za godne zaufania. Marcin Luter prawdopodobnie nie cieszył się uznaniem według kościoła katolickiego. Prawdopodobnie kilka teorii spiskowych.

Mógłbym spróbować wyjaśnić jeden ze sposobów: jeśli nie interesujesz się szczególnie historią Europy i urodziłeś się stosunkowo niedawno, prawdopodobnie nawet nie pomyślałbyś o jakimś niemieckim mnichu, słysząc Nazwa. Pokazuje, że kontrola informacji może spowodować zmianę narracji, która z natury jest czymś, co ogranicza myśli, które jesteśmy w stanie pomyśleć.

(Usunięto również banan.)

1. Wszystkie małpy (w tym ludzie) walczą ze sobą bez żadnego powodu. Ludzie są różni w tym sensie, że są w stanie nauczyć się korzyści płynących z życia w pokoju - wystarczy kilkaset lat nauki (*).

2. Co więcej, tym razem był powód do walki: reformacja utorowała drogę dla rozwoju handlu i przemysłu i bardzo zmieniła istniejący porządek rzeczy.

(*) Podejrzewam, że Powyższe „uczenie się” jest zwykłym procesem ewolucyjnym: w przeciwieństwie do innych małp, ludzie szybko ulepszają broń, aby ci, którzy kochają wojnę, mieli coraz większe szanse na młodą śmierć.