Tak. Godnym uwagi przykładem jest Bonnet phrygien lub czapka frygijska lub czapka Liberty.

Podczas rewolucji francuskiej oznaczała wolność i dążenie do wolności, ...

Marianne, francuski symbol wolność i rozsądek w czapce frygijskiej. Źródło: Marianne Républicaine

W czasie rewolucji,

... l „antiquité romaine est très à la mode, et, quand la Révolution de 1789 éclate, c'est tout naturellement que Marianne,« Déesse »de la Liberté, arborera le bonnet phrygien ... porté dans l'antiquité par les esclaves nouvellement affranchis .

Tłumaczenie: ... Starożytność rzymska była bardzo modna, a kiedy wybuchła rewolucja 1789 roku, było całkiem naturalne, że Marianne, „bogini” wolności, nosiła czapka frygijska ... noszona w starożytności przez nowo uwolnionych niewolników.

Ten symbol rewolucji francuskiej

był pierwszy publicznie widziany w maju 1790 r. na festiwalu w Troyes zdobiącym posąg przedstawiający naród oraz w Lyonie, na włóczni niesionej przez boginię Libertas. Do dziś godło Francji Marianne widnieje w czapce frygijskiej. Czapki były często robione na drutach przez kobiety znane jako Tricoteuse, które siedziały obok gilotyny podczas publicznych egzekucji w Paryżu w czasie rewolucji francuskiej, podobno nadal robiąc na drutach między egzekucjami.

„... kiedy wściekły tłum najechał pałac króla Ludwika XVI, zmusili go do założenia czapki wolności, jak pokazano na tej francuskiej politycznej kreskówce z lat 90. " Tekst źródła obrazu &.

W komentarzu poniżej TheHonRose wspomina, że ​​

Czapka frygijska została omyłkowo użyta zamiast kapelusza

Artykuł w Smithsonian Studies in American Art, tom. 1, nr 2 (jesień 1987) Yvonne Korshak rzuca na to trochę światła. W Czapka wolności jako symbol rewolucji w Ameryce i Francji pisze:

W starożytnym świecie rzymski kapelusz okrągły lub z daszkiem , była właściwą czapką w odniesieniu do rzymskiej manumisji. Jednak na przestrzeni wieków Rzymianie reprezentowali szereg typów kapeluszy i chociaż czapka z daszkiem czasami przypomina frygijkę, nie powiela jej ani nie ma reprezentować drugiej. Ponadto czapka frygijska, jako czapka egzotycznych wschodnich krajów, a więc „cudzoziemców”, często pojawia się na cudzoziemskich jeńcach, w wyniku czego stała się wizualnym symbolem więźnia. Wydaje się, że w XVIII wieku rozróżnienie między czapką tych zagranicznych jeńców a czapką uwolnionego niewolnika zostało zatarte przez skojarzenie obu rodzajów nakryć głowy z niewolnictwem, zamieszanie wywołane mnóstwem antycznych czapek na ilustrowanych pomnikach. . W ten sposób czapka frygijska, która pierwotnie nie była symbolem wyzwolenia, przez pomylenie z kapeluszem stała się symbolem wolności.

Jasne. sierp i młot, reprezentujący „sojusz robotniczo-chłopski”, a później przyjęty przez Sowietów jako symbol walki klas, pochodzi z XIX wieku. Według serwisu numizmatycznego jego pierwsze pojawienie się miało miejsce w chilijskiej walucie w 1894 roku:

W wojnie w Vendée Najświętsze Serce było symbolem buntowników, którzy w latach 1793–1800 podnieśli się przeciwko rewolucji francuskiej.

Po obu stronach rewolucji francuskiej byli biedni chłopi.

Guerre en Vendée widział prawie zniszczone całe wioski przez francuski rząd rewolucyjny.

Liste de massacres de la guerre de Vendée et de la Chouannerie

Du blason de la Vendée à son logo

Vendée to departament w zachodniej Francji, położony na południe od Loary i na wybrzeżu Atlantyku. Vendée była epicentrum największego kontrrewolucyjnego powstania rewolucji francuskiej. W marcu 1793 r. Mieszkańcy prowincji, którzy nigdy nie byli zbytnio zainteresowani rewolucją paryską lub jej ideami, podjęli broń przeciwko Konwentowi Narodowemu. Powodów tego powstania było wiele, ale najważniejszą z nich była podwyżka podatków gruntowych, ataki rządu krajowego na kościół, egzekucja Ludwika XVI, rozszerzenie wojny rewolucyjnej i wprowadzenie poboru do wojska. Lud Wandei zapłaciłby wysoką cenę za swój opór. Reakcja rządu była szybka i wywołała wewnętrzną wojnę w regionie. Walka o kontrolę nad Vendée trwała trzy lata i doprowadziła do przemocy i masowych mordów, które pozostawiły po sobie terror paryski. Sorokin sugeruje konserwatywną liczbę 58 000 ofiar śmiertelnych, ale rzeczywista liczba ofiar śmiertelnych w Vendée w latach 1793-96 może być bliższa 200 000.

Patrząc z perspektywy czasu, region Vendée miał wszystkie składniki kontrrewolucyjnego nastroju. Położona prawie 300 mil od Paryża, kilkudniowa podróż w XVIII wieku, była odległa i odcięta od wydarzeń w stolicy. Vendée była prawie całkowicie wiejska, z zaledwie kilkoma miastami i bez większych miast. Zdecydowana większość Wandejczyków była stosunkowo dobrze prosperującymi chłopami; ich warunki życia były lepsze niż ich odpowiedników w północnej Francji. Chłopi z Vendée nie byli tak gorzko dotknięci nieudanymi żniwami i ostrą zimą 1788-89. Cieszyli się stosunkowo lepszymi stosunkami z Pierwszym Stanem; w przeciwieństwie do innych miejsc we Francji szlachta Vendée pozostawała w swoich posiadłościach i nie występowała jako nieobecni właściciele ziemscy. Obywatele Vendée byli również pobożni i zależni od lokalnej parafii i duchowieństwa. - POWSTANIE W VENDÉE

Tak więc Sacred Heart było symbolem buntowników z Vendée.

Dla zainteresowanych, oto zwiastun filmu YouTube film na ten temat: War of the Vendee - Trailer

Buciki?

Prosty but skórzany ze sznurkami w przeciwieństwie do buta ze sprzączkami. Chłopi nosili sznurki, bogaci zapinali buty.

Ruch Bundschuh (niem. Bundschuh -Bewegung) odnosi się do serii lokalnych buntów chłopskich w południowo-zachodnich Niemczech w latach 1493-1517. Były one jedną z przyczyn niemieckiej wojny chłopskiej (1524-1526). Ruch Bundschuh nie był ruchem we właściwym sensie, ale szeregiem luźno powiązanych lokalnych spisków i planowanych powstań. Nazwano go tak ze względu na chłopski but (Bundschuh), który chłopi wywieszali na swojej fladze. Pod tą flagą chłopi i mieszkańcy miast pokonali wojska francuskiego hrabiego Armagnac wzdłuż górnego Renu w 1439, 1443 i 1444 roku.

Indywidualne powstania - szukanie ulgi w uciskających długi, kosztowne przywileje kościelne, pańszczyzna, zakazy łowiectwa i rybołówstwa itp. - miały miejsce w 1476 r. w Niklashausen (dolina Tauber), 1493 w Schlettstadt (obecnie Sélestat) / Alzacja (po raz pierwszy pod sztandarem Bundschuh), 1502 w Bruchsal i Untergrombach, 1513 w Lehen (Breisgau) i 1517 wzdłuż górnego Renu. Każdy z nich został pokonany bardzo szybko, a przywódcy, tacy jak Joß Fritz, zostali na ogół straceni.

^{–– Rozwiązanie tajemnicy chłopa w jednym bucie: hermeneutyka zastosowana do siódemki bułek 2018}

Bundschuh. Powszechne słowo, które budzi strach w każdym szlachetnym sercu. Jak słowo Ogień! w zatłoczonym mieście. Prawie tak przerażająca jak zaraza.
Ale teraz oznacza zwykłego człowieka zjednoczonego w buncie przeciwko swoim zwierzchnikom, czy to świeckiej szlachcie, czy kościelnym „panom klasztoru”. Symbolizuje spustoszenie, anarchię, głód, bo jak powinniśmy mieć jedzenie bez chłopów?

_{Pogląd Wolfganga Capito - Życie w nowym Century (1500) - Bundschuh!}

^{(Trzech rozmawiających chłopów - Albrecht Duerer ca 1497) ( src 1, 2, 3)}
Pokazuje realistyczne szczegóły buta w niskim wariancie i chłopa niosącego miecz, który był świadkiem bitwy - i którego nie mógł posiadać lub mieć.

Ten rodzaj flagi trafił do herbu Bruchsal i znajduje się na posągu przed bankiem (!) w Untergrombach, wzniesionym w 1989 roku, upamiętniający Joß Fritz:

czerwona flaga, która jest powszechna w krajach komunistycznych XX wieku, ma długą historię powiązania z nieposłuszeństwem. Był używany przez jakobinów podczas rewolucji francuskiej, został przyjęty przez socjalistów podczas rewolucji 1848 r. I stał się rozpoznawalnym symbolem komunizmu podczas Komuny Paryskiej w 1871 r.

Czarna flaga reprezentuje brak flagi, a zatem stoi w opozycji do samego pojęcia państw narodowych. Stał się powszechnym symbolem anarchistów w latach osiemdziesiątych XIX wieku.

Czarno-czerwony był używany na kokardach przez włoskich anarchistów w 1864 roku w Bolonii powstanie iw 1877 roku, kiedy anarchiści wkroczyli do włoskiego miasta Letino niosąc czerwono-czarne flagi, aby promować Pierwszą Międzynarodówkę.

A wewnątrz O (Anarchy and Order), być może teraz głównie kojarzony z punk rockiem, po raz pierwszy został użyty przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Robotników w 1864 roku.

A sabot (chodak) był rodzajem butów używanych przez niższe klasy od XVI do XIX wieku. Mówi się, że podczas rewolucji przemysłowej robotnicy sabotowali maszyny, wrzucając do nich buty. W ten sposób sabot stał się symbolem oporu.

Nie jest to dokładnie odpowiedź, która spełnia kryteria, jednak od 1917 roku podniesioną pięścią używano do wskazania walki z opresją.

Z wikipedii:

Uniesiona pięść lub zaciśnięta pięść to symbol solidarności i wsparcia. Jest również używany jako ukłon w celu wyrażenia jedności, siły, buntu lub oporu.

Kolonialny Meksyk rządził się surowymi prawami rasowymi i surową nierównością. W 1810 r. Ludy tubylcze i mieszane wykluczone z hiszpańskiej struktury władzy zbuntowały się pod sztandarem Virgen de Guadalupe . Przynajmniej po części ukazując się biednemu indygenowi Juanowi Diego, uhonorowała ich i legitymizowała. Pomimo tego, że ma praktycznie taką samą nazwę jak poprzednie objawienie na Iberii, Guadalupe ucieleśnia rozwijający się, wieloetniczny naród meksykański. Bohaterski partyzant i generał Guadalupe Victoria przemianował się na jej cześć, a następnie został pierwszym prezydentem Republiki Meksyku. Nadal jest głównym symbolem niewyłącznej meksykańskiej tożsamości, zasady opartej w dużej mierze na odrzuceniu rasistowskiej hiszpańskiej administracji.