Imperium Osmańskie nie było imperium arabskim, ale tureckim. Nie mieli więc powodu, aby wyrywać swoją stolicę z ziem tureckich i przenosić ją do regionu arabskiego.

Ponadto Konstantynopol Stambuł był znacznie lepszy niż Damaszek, Kair i Bagdad pod względem wszystko. Miał strategiczne położenie nad Cieśniną Bosfor, a także był blisko Europy, co pozwoliło na lepszą koordynację wojny i handlu. Był klejnotem koronnym wschodniego imperium rzymskiego pod względem kultury i bogactwa, a nawet znajdował się blisko poprzedniej stolicy osmańskiej, Edirne. Było dobrze bronione dwoma zestawami słynnych murów.

1. Lokalizacja: jest to punkt strategiczny, centralny punkt, przez który musi przejść handel czarnomorski. Jeśli jesteś oblężony i masz flotę, możesz otrzymywać dostawy na czas nieokreślony; jeśli wróg zaatakuje mury, możesz uciec na kontynent azjatycki.

   Aby zilustrować ten punkt, pomyśl, jak bardzo Cesarstwo Bizantyjskie oparło się, będąc tylko tym miastem. I nawet wtedy ostateczny podbój nie był łatwy.

2. Infrastruktura: Bizantyjczycy wykonali dużo pracy w mieście. Od Hagia Sophia po mury. Posiadał również dobrze rozwinięte kolonie kupieckie, które zapewniały niezły dochód. Po splądrowaniu Bagdadu na całym świecie było niewiele porównywalnych miast i żadne z tych pod kontrolą osmańską.

   Więc zostawiasz miasto dowolnemu gubernatorowi i nagle ten gubernator zyskuje dużą władzę i bogactwo.

3. Turecki nie jest Arabem !! Chociaż obaj byli muzułmanami, z pewnością nie czuli się częścią tej samej grupy. Podboje osmańskie w Egipcie i Persji ¹ były tak krwawe i kwestionowane, jak każda z ich europejskich kampanii przeciwko chrześcijanom.

   Z pewnością nie chcesz stawiać tronu w mieście daleko z twojej bazy mocy. Powstanie w odpowiednim momencie (lub w złym momencie, jeśli jesteś władcą), a twoja głowa jest zagrożona.

Jeszcze dwa czynniki: Turcy osmańscy uważali się za następców Imperium Rzymskiego. Zanim zdobyli Konstantynopol, ich terytorium było znane jako Sułtanat Rumu. Po zdobyciu Konstantynopola Mehmed II nazwał siebie Cezarem Rzymu ( Kayser-i Rum). Konstantynopol był stolicą Cesarstwa Rzymskiego przez ponad tysiąc lat. Tak więc przeniesienie stolicy oznaczałoby porzucenie tego roszczenia.

Chociaż na Bałkanach nie rządzili długo muzułmanie, były one lepiej nawadniane, a zatem bardziej produktywne rolniczo i wartościowe niż większość świata arabskiego. Dlatego posiadanie stolicy w pobliżu tego obszaru miało sens.

Imperium Osmańskie postrzegało siebie jako mieszankę historii zachodniej i wschodniej. Większość ambicji sułtana osmańskiego miała być „Aleksandrem Wielkim” (Check Süleyman the Magnificent). Rządy i ideologia osmańska były w pewnym stopniu oparte na tym punkcie widzenia.

Imperium Osmańskie nigdy nie miało ambicji ekspansji na wschód. Główna ekspansja odbyła się na zachód, a głównym źródłem przyciągania były Włochy. Po panowaniu Yavuza Sultana Selima ekspansja wschodnia trwała 6 lat - co zmieniło punkt widzenia imperium z renesansu zachodniego na mieszankę wschodnio-zachodnią.

Ta mieszanka była zawsze powtarzana w różnych ważny ferman. Sprawdź Tanzimat Fermanı, aby dowiedzieć się, jak ważny jest ten styl życia. Musisz również sprawdzić Namıka Kemala, który był kluczową postacią w tworzeniu konstytucji otomańskiej. Sprawdź też ideologię osmańską.

Po podboju Stambułu, prawdopodobnie najważniejsza postać renesansu, Fatih Sultan Mehmet, spoglądał na zachód i miał ambicje związane z Włochami. Był wówczas najpopularniejszą postacią we Włoszech, nawet mieszkańcy Rzymu ufundowali łacińskie monety na jego imię. Za jego panowania kwitła nauka osmańska, większość książek łacińskich / greckich została przetłumaczona na arabski (nie turecki, ponieważ arabski jest uważany za język nauki). Jednak po jego panowaniu ta zachodnia koncentracja zmieniła się w zachodnio-wschodnią mieszankę, jak powiedziałem powyżej.

Po co przenosić stolicę do Damaszku? Nie ma to nic wspólnego z ambicjami imperium ...

Najwyraźniej te ambicje zawiodły (jak zawiodły w czasach hellenistycznych), a założyciel Republiki Tureckiej odsunął się ze wschodu i zwrócił twarze na zachód. Tak właśnie wyglądała Turcja od jakiegoś czasu (prawie 100 lat).

Zasadniczo Turcy byli najpierw „Turkami”, a następnie muzułmanami. Dlatego nie czuli potrzeby zajmowania się swoimi arabskimi poddanymi, przyjmując jedno ze swoich miast na stolicę w sposób, w jaki Mongołowie mogliby poczuć się, powiedzmy, Chińczycy. Nawet dzisiaj „Turcja” nie jest tak naprawdę częścią świata „arabskiego”, mimo że oba są ludami muzułmańskimi.

Oprócz politycznych implikacji (np. Jako „drugi Rzym”) Konstantynopol był stolica Imperium Osmańskiego. To dlatego, że miał aspiracje zarówno na północy, jak i na południu. Fakt, że Arabowie zostali podbici wcześniej, był „przypadkowy”; znowu, w przeciwieństwie do Mongołów, Turcy nie byli kierowani głównie w kierunku południowym. Osmanowie interesowali się Bałkanami, a także wzięli pod swoje skrzydła Chanat Krymski, angażując się w ten sposób w „rosyjską” politykę aż do XX wieku.

Ponadto Konstantynopol strzegł jednego trzech kluczowych „cieśnin (Dardanele) na Morzu Śródziemnym. Pozostałe dwie to Cieśnina Gibraltarska (poza obszarami osmańskimi) i Kanał Sueski (zbudowany dopiero pod koniec XIX wieku). Poza strategicznym położeniem Konstantynopola było to łatwe do obrony, w dużej mierze chronione przez wodę (jak dowiedzieli się Brytyjczycy w Gallipoli w 1915 roku) i dostępne drogą lądową tylko przez wąskie korytarze.