Algieria była czymś więcej niż kolonią, w Algierii istniały francuskie departamenty, od 1848 do 1962 była integralną częścią francuskiej ojczyzny.

Zobacz Wikipedię lub artykuł z francuskiej Wikipedii dla francuskich departamentów w Algierii

Nie oznacza to, że Algierczycy byli pełnoprawnymi obywatelami.

Zobacz także Proces kolonizacji:

Algieria została formalnie uznana za część Francji i ponownie została podzielona na trzy departamenty, których rząd został oddany w ręce europejskich osadników.

Napięcie między Francuzami a Arabami zaczęło narastać. Francuzi zaniedbali Arabów iw lipcu 1864 roku Senatus Consulte ogłosił wszystkich muzułmanów poddanymi francuskimi, co oznacza, że ​​muzułmanie nie mieli być obywatelami. W ten sposób Arabowie mogli zachować swoją muzułmańską religię i prawo Koranu i podlegali specjalnym przepisom policyjnym, w tym niesławnemu code de l’indigenat. Aby Arabowie stali się pełnokrwistymi obywatelami Francji, musieli zrezygnować ze swojego statusu osobistego, na co niewielu było gotowych.

Pozostałe odpowiedzi wskazywały bardzo trafnie, że Algier był prawnie uważany za część Francji. Trzeba dodać, że w Algierze było bardzo dużo francuskich kolonistów, co nie miało miejsca w przypadku innych francuskich posiadłości, niezależnie od ich statusu prawnego.

Relacja Juliana Jacksona z Francji w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku Francja: ciemne lata pokazuje, jak afrykańskie imperium Francji było postrzegane jako rekompensata za spadek francuskiego prestiżu i wpływów w Europie w tym okresie.

Algieria była najważniejszym elementem tego projektu ze względu na bliskość Francji, długie związki historyczne i większą populację osadników niż gdzie indziej. Pisząc w 1938 roku Le Matin ogłosił, że kluczami do francuskiego bezpieczeństwa były Wogezy, Alpy, Pireneje i Góry Atlas (wyróżnienie moje).

Le Matin stwierdził również w tym czasie:

Francja ma dwie stolice: Paryż i Algier

Trudno sobie wyobrazić równoważne oświadczenie o imperialnej projekcji wychodzącej z Londynu lub innych europejskich stolic.

Algieria była uważana za „tylne drzwi” do Francji z południa. W rękach wrogiego kraju, Anglii, Niemiec, a nawet Libii / Egiptu, był postrzegany jako potencjalna droga inwazji na Francję. Z drugiej strony, gdyby Francja utrzymała przyczółek w Afryce poprzez Algierię, mogłaby nadal wpływać na swoje dawne kolonie we „francuskiej Afryce Zachodniej” (co robi w niewielkim stopniu do dziś).

Francja patrzyła na Algierię w ten sposób, że Amerykanin mógłby spojrzeć na Amerykę Łacińską przez doktrynę Monroe: strefę zakazu lotów dla wrogich krajów zagranicznych. Algieria to część Afryki położona najbliżej Francji.

Istniało wiele powodów, dla których Algieria była tak ważna dla francuskiego:

1. Algieria była francuską kolonią wojskową od 1834 r. i zgodnie z konstytucją z 1848 r. była integralną częścią francuskiego terytorium i podzielone na trzy departamenty francuskie (Algier, Oran i Konstantyn). Ponadto, jak powiedział Tom, Algieria była tylną furtką Francji i była to bardzo możliwa droga do inwazji na Francję.

2. Francuska kapitulacja w drugiej wojnie światowej była już wielkim hitem dla francuskiego honoru, ale kiedy Francja przegrana w pierwszej wojnie indochińskiej Francja została całkowicie zbezczeszczona. Francja nie mogła pozwolić na przegraną w kolejnej wojnie, ponieważ mogłoby to spowodować duży kryzys polityczny i militarny we Francji.

3. W Algierii było więcej ludności francuskiej (około 800 000) niż w innych terytoria i kolonie zamorskie oraz ich przeznaczenie byłyby bardzo krytyczne, gdyby przegrali tę wojnę.